معنی قاقوله در لغت نامه دهخدا

نام درختی است. (نزهه القلوب). رجوع به قاقله شود

معنی قاقوله - جستجوی لغت در جدول جو

قاقوله

لغت نامه دهخدا

قاقوله

فرهنگ لغت هوشیار

قاروره

شیشه، شیشۀ شراب، نوعی ظرف شیشۀ دهان تنگ، در طب قدیم شیشه ای که ادرار بیمار را برای معاینه یا تجزیه در آن می ریزند

فرهنگ فارسی عمید

شاغوله

طره و ریشۀ دستار، منگوله، شاشوله، برای مثال شاغولۀ دستار تو اینجا نخرند / دستار نگهدار و برو بر سر پیچ (ابن یمین - ۶۵۲)

فرهنگ فارسی عمید

خاتوله

مکر، حیله، فریب، غدر، خدعه، دلام، نیرنگ، ترفند، اشکیل، گربه شانی، دستان، ترب، شید، ریو، دغلی، دویل، تنبل، کید، شکیل، ستاوه، چاره، کلک، گول، قلّاشی، تزویر، روغان، احتیال، حقّه، نارو برای مثال گر نه خاتوله خواهی آوردن / آنچه حیله ست و تنبل و دستان (دقیقی - ۱۰۳)، دو دلی

مَکر، حیلِه، فَریب، غَدر، خُدعِه، دِلام، نِیرَنگ، تَرفَند، اِشکیل، گُربِه شانِی، دَستان، تَرب، شَید، ریوْ، دَغَلی، دُویل، تُنبُل، کَید، شِکیل، سَتاوِه، چارِه، کَلَک، گول، قَلّاشی، تَزویر، رَوَغان، اِحتیال، حُقِّه، نارُو برای مِثال گر نه خاتوله خواهی آوردن / آنچه حیله ست و تنبل و دستان (دقیقی - ۱۰۳)، دو دلی

فرهنگ فارسی عمید

قاذوره

نجاست از قبیل ادرار و مدفوع، کار زشت، گناه فاحش
زنا، پلیدی
مردار
کسی که به سبب بدخویی با دیگران مراوده و آمیزش نداشته باشد

فرهنگ فارسی عمید

قاقله

هل، درختی کوتاه با گل های ریز سفید شبیه گل باقلا که بیشتر در هندوستان به ثمر می رسد و از سه سالگی به بار می نشیند، میوۀ این درخت که کوچک صنوبری و به اندازۀ بند انگشت با پوست تیره رنگ و دانه های خوش بو که برای خوش بو ساختن برخی از خوراکی ها به کار می رود، هال، خیربوا، هیل، لاچی، شوشمیر

هِل، درختی کوتاه با گل های ریز سفید شبیه گل باقلا که بیشتر در هندوستان به ثمر می رسد و از سه سالگی به بار می نشیند، میوۀ این درخت که کوچک صنوبری و به اندازۀ بند انگشت با پوست تیره رنگ و دانه های خوش بو که برای خوش بو ساختن برخی از خوراکی ها به کار می رود، هال، خیربُوا، هیل، لاچی، شوشمیر

فرهنگ فارسی عمید

تاتوله

حلقه و زنجیر یا ریسمانی که به پای چهارپایان یا زندانیان ببندند، بخو، تاتوره، داتوره

فرهنگ فارسی عمید

قیلوله

خوابیدن در نیمروز، خواب نیمروز، خواب

فرهنگ فارسی عمید

شاشوله

شاغوله، طره و ریشۀ دستار، منگوله،

فرهنگ فارسی عمید

قاتوله

(لَ)

معرب تاتوله است. جوز ماثل. (فهرست مخزن الادویه). رجوع به تاتوله شود

لغت نامه دهخدا

قاقوزه

(زَ)

شیشۀ شراب. رجوع به قازوزه شود

لغت نامه دهخدا

قاقله

(قُ لَ)

به یونانی قطیداوس و به سریانی شرفیون و شوشما و به فرنگی کرده موم و به فارسی هیل و به عربی هال و به هندی الایچی نامند، و آن از جملۀ افادیۀ عطریه است و ثمری است هندی و دو نوع میباشد کبیرو صغیر، کبیر را قاقلۀ کبار نامند و صغیر را قاقله صغار. (مخزن الادویه). و آن بار درختی است که از آن نانخورش سازند و آن را سایه پرورد هم میگویند و بعضی گویند چیزی است مانند تخم سپندان، دور غلات میباشد. (آنندراج). رجوع به قاقلۀ صغار و قاقلۀ کبار شود
رجوع به قاقله شود

لغت نامه دهخدا

قاقله

(قُ لَ)

نام شهری بپادشاهی جاوه و عود. قاقلی منسوب بدان جا است و فیل در آنجا بسیارباشد و عود قاقلی را در آنجا بجای هیمه سوزند و با تجار یک فیل بار آن به جامه ای مبادله کنند و جامه ای از پنبه در قاقله گرانتر از جامۀ ابریشمی است. رجوع به ترجمه فارسی ابن بطوطه ص 654 و 655 و 656 شود

لغت نامه دهخدا

قمعوله

جوانه، برآمدگی روی سر

معنی قاقوله - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما