معنی قاقاله
- قاقاله((لَ یا لِ))
- شخصی بسیار لاغر و نزار
واژههای مرتبط با قاقاله
قاقاله
- قاقاله
- یا قاقاله خشکه. شخصی بسیار لاغر و نزار
قاقوله
- قاقوله
- هل. یا قاقله صغار. هل معمولی. یا قاقله کبار. هل سیلانی
چاقاله
- چاقاله
- چاغاله. چغاله. بادام با پوست سبز نارس، اَخکوک، بعضی میوه های سبز و نارس، چون بادام و زردآلو و شفتالو ولی بیشتر در بادام گفته میشود و گاه کلمه بادام را نیز بر آن افزایند و ’چاقاله بادام’ گویند و رجوع به اخکوک و چاغاله و چغاله شود
قاقوله
- قاقوله
- نام درختی است. (نزهه القلوب). رجوع به قاقله شود
قاقالو
- قاقالو
- دهی جزء دهستان منجوان بخش خداآفرین شهرستان تبریز، در 14هزارگزی جنوب خداآفرین و 24هزارگزی شوسۀ اهر - کلیبر واقع و موقع جغرافیائی آن کوهستانی و گرمسیر و مالاریائی است، 79 تن سکنه دارد، آب آن از چشمه و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری است، راه مالرو دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
اقاله
- اقاله
- بیع را فسخ کردن
اقاله
- اقاله
- فسخ کردن بیع، پس خواندن و برهم زدن معامله، درگذشتن از گناه
قاقله
- قاقله
- لاچی الاچی سایه پر ورد در برخی از واژه نامه ها قاقله را هل یا هیل دانسته اند در برهان این دانه گیاهی همگون با هل است ولی بزرگ تر از آن هل. یا قاقله صغار. هل معمولی. یا قاقله کبار. هل سیلانی
اقاله
- اقاله
- بر هم زدن، فسخ کردن معامله با رضایت، بخشیدن، گذشت
