معنی قاذف - جستجوی لغت در جدول جو

قاذف

لغت نامه دهخدا

قاذف

تصویری از قاذف — تصویر قاذف

فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از قذف — تصویر قذف

تهمت و افترا بستن، استفراغ کردن، دشنام دادن، پرتاب کردن، دور انداختن

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از قاف — تصویر قاف

نام حرف «ق»، پنجاهمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۴۵ آیه، باسقات
در افسانه ها کوهی که می پنداشتند سیمرغ بر فراز آن آشیانه داشته، برای مثال گاه خورشید و گهی دریا شوی / گاه کوه قاف و گه عنقا شوی (مولوی - ۱۹۶)، چنان پهن خوان کرم گسترد / که سیمرغ در قاف روزی خورد (سعدی۱ - ۳۴)
قاف تا قاف: کنایه از سرتاسر جهان، کران تا کران

نام حرف «ق»، پنجاهمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۴۵ آیه، باسقات
در افسانه ها کوهی که می پنداشتند سیمرغ بر فراز آن آشیانه داشته، برای مِثال گاه خورشید و گهی دریا شوی / گاه کوه قاف و گه عنقا شوی (مولوی - ۱۹۶)، چنان پهن خوان کَرَم گسترد / که سیمرغ در قاف روزی خورد (سعدی۱ - ۳۴)
قاف تا قاف: کنایه از سرتاسر جهان، کران تا کران

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از قاصف — تصویر قاصف

ش کننده، باد شدید و تند که درختان را بشکند، رعد سخت و غرنده

فرهنگ فارسی عمید

(قُ)

کرانه، جانب. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(ذِ)

چشنده. مازلت عاذفاً منذ الیوم، یعنی نچشیدم چیزی را. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(قُ ذَ)

جمع واژۀ قذفه. (منتهی الارب). رجوع به قذفه شود

لغت نامه دهخدا

(عِ)

باران درشت. (منتهی الارب) (آنندراج). باران سخت چنانکه پوست از روی زمین ببرد. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

(صِ)

رعد قاصف، تندر سخت غرنده، ریح قاصف، باد سخت شکننده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ج، قواصف. (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء). قاصفین. در حدیث آمده است: انا والنبیون قراط القاصفین، ای مزدحمون کان بعضهم یقصف بعضاً بفراط الازدحام بداراً الی الجنه، ای نحن متقدمون فی الشفاعه لقوم کثیرین متدافعین. (منتهی الارب)

رعد قاصف، تندر سخت غرنده، ریح قاصف، باد سخت شکننده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ج، قواصف. (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء). قاصفین. در حدیث آمده است: انا والنبیون قراط القاصفین، ای مزدحمون کان بعضهم یقصف بعضاً بفراط الازدحام بداراً الی الجنه، ای نحن متقدمون فی الشفاعه لقوم کثیرین متدافعین. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(ءِ)

قیافه شناس، آنکه درفرزند نگرد تا به پدر ماند یا نه، پی بر. (مهذب الاسماء). پی شناس. ج، قافه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(یِ)

پی شناس. رجوع به قائف شود

لغت نامه دهخدا

(قَ ذِ)

هر چیزی که جهت زخم زدن کسی بیندازند، زوبین. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(قَذْ ذا)

ترازو، برنشستنی. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). مرکب و هر برنشستنی. (ناظم الاطباء) ، فلاخن. (منتهی الارب) (آنندراج). منجنیق. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، آنچه بدان چیزی را دور اندازند. (منتهی الارب) (آنندراج) ، قرب قذّاف، قرب با کوشش که در آن فتور نباشد. (منتهی الارب). قرب شبگیری است که صبح آن به آب رسند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

ترازو، برنشستنی. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). مرکب و هر برنشستنی. (ناظم الاطباء) ، فلاخن. (منتهی الارب) (آنندراج). منجنیق. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، آنچه بدان چیزی را دور اندازند. (منتهی الارب) (آنندراج) ، قَرَب قَذّاف، قرب با کوشش که در آن فتور نباشد. (منتهی الارب). قرب شبگیری است که صبح آن به آب رسند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(قُ)

روض القذاف، موضعی است. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(ذَ)

ما یدع الناس شاذهو لاقاذه، فروگذار نمیکند هیچکس را. او دلاور است میکشد هر که را می بیند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(حِ)

خورنده و بیرون آورنده همه آنچه در کاسه باشد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ج، قحف. (ناظم الاطباء) ، باران سخت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). باران که ناگاه آید و همه چیز را ببرد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(ذِ)

قریه ای است که بین حلب و بین آن چهار فرسنگ است، از وادی بطنان از ناحیۀ بزاعه. امروءالقیس آنرا در شعر خویش آورده گوید:
و یا رب ّ یوم صالح قد شهدته
بتاذف ذات التل من فوق طرطرا.
و بدان منسوب است ابوالماضی خلیفه... (از معجم البلدان)

قریه ای است که بین حلب و بین آن چهار فرسنگ است، از وادی بُطنان از ناحیۀ بُزاعه. امروءالقیس آنرا در شعر خویش آورده گوید:
و یا رُب ّ یوم صالح قد شهدته
بتاذف ذات التل من فوق طرطرا.
و بدان منسوب است ابوالماضی خلیفه... (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

(مَ ذِ)

جمع واژۀ مقذف. (اقرب الموارد). رجوع به مقذف شود، مهالک. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

(ذِ فَ)

فلاخن. (دهار). سنگ قلاب

لغت نامه دهخدا

(تَ)

بهم انداختن و بهم انداخته شدن. (زوزنی). همدیگر را انداختن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). سنگ انداختن بسوی یکدیگر. (از اقرب الموارد) ، شتابی کردن در اسب تاختن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، روان شدن آب به شتاب. (از اقرب الموارد) ، یکدیگر را دشنام دادن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تشاتم. (اقرب الموارد)

بهم انداختن و بهم انداخته شدن. (زوزنی). همدیگر را انداختن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). سنگ انداختن بسوی یکدیگر. (از اقرب الموارد) ، شتابی کردن در اسب تاختن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، روان شدن آب به شتاب. (از اقرب الموارد) ، یکدیگر را دشنام دادن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تشاتم. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ارنگ چفته (اتهام)، سنگ انداختن سوی زی، کنگره در ساختمان، ستیغ بر آمدگی در کوه، رود کنار، جای لیز، دور دور دست، جمع قذوف، دور دست ها و دوری، سوی زی، جای لیز، بیابان فراخ، جمع قذفه، کنگره ها سنگ انداختن، ببدی نسبت کردن دشنام دادن، قی کردن

ارنگ چفته (اتهام)، سنگ انداختن سوی زی، کنگره در ساختمان، ستیغ بر آمدگی در کوه، رود کنار، جای لیز، دور دور دست، جمع قذوف، دور دست ها و دوری، سوی زی، جای لیز، بیابان فراخ، جمع قذفه، کنگره ها سنگ انداختن، ببدی نسبت کردن دشنام دادن، قی کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قاذ — تصویر قاذ

رنج آور

فرهنگ لغت هوشیار

پارسی تازی گشته کاف نام کوهی پنداری که گردا گرد جهان را فرا گرفته وات تازی وات بیست و چهارم در واتگروه فارسی، موی پشت گردن حرف بیست و چهارم از الفبای فارسی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قاحف — تصویر قاحف

ته کاسه خور، باران لور آسا باران تند رگبار

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قاعف — تصویر قاعف

باران درشت

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قاذی — تصویر قاذی

آواره دور افتاده

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قاذوف — تصویر قاذوف

خمپاره انداز

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قاصف — تصویر قاصف

شکننده، رعد سخت غرنده

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قذاف — تصویر قذاف

منجنیق که از آن تیر و سنگ اندازند

فرهنگ لغت هوشیار

چهره شناس، پی شناس پی پر قیافه شناس، پی شناس پی بر، جمع قافه قایفین (قائفین)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قایف — تصویر قایف

قیافه شناس، پی شناس پی بر، جمع قافه قایفین (قائفین)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قایف — تصویر قایف

((یِ))

قیافه شناس، پی شناس، پی بر، جمع قافه، قایفین (قائفین)

فرهنگ فارسی معین

تصویری از قذف — تصویر قذف

((قَ))

استفراغ، بالا آوردن

فرهنگ فارسی معین

پی رو، پی شناس، قایف، قیافه شناس

فرهنگ واژه مترادف متضاد