معنی قائلی - جستجوی لغت در جدول جو

قائلی

لغت نامه دهخدا

قالی

زیرانداز بزرگ پرزدار بافته شده با نخ، پشم یا الیاف دیگر به رنگ ها و نقش های مختلف

فرهنگ فارسی عمید

قاقلی

گیاهی شورمزه شبیه اشنان که در صابون سازی به کار می رود

فرهنگ فارسی عمید

قائل

گویندۀ سخن، سخنگو

فرهنگ فارسی عمید

قائلین

قائل ها، گوینده های سخن، سخنگوها، جمع واژۀ قائل

فرهنگ فارسی عمید

عائلی

(ءِ)

درویشی. (غیاث اللغات از لطائف)

لغت نامه دهخدا

قائل

(ءِ)

گوینده. (منتهی الارب). سخنگو. گفتگوکننده:
لیک من اینک پریشان می تنم
قائل این سامع این نک منم.
(مثنوی).
نام تو میرفت و عارفان بشنیدند
هر دو برقص آمدند سامع و قائل.
سعدی.
، تسلیم شده. (فرهنگ نظام) ، اقرارکننده بر گناه و جنایت خود. (ناظم الاطباء) ، نیم روزان خسبنده. (منتهی الارب) ، معتقد بر چیزی. (ناظم الاطباء). ج، قائلین

لغت نامه دهخدا

قالی

(لی ی)

اسماعیل بن قاسم مکنی به ابوعلی یکی از ادیبان و دانشمندان است. رجوع به ابوعلی قالی در همین لغت نامه و معجم البلدان ج 7ص 17 و انساب سمعانی و معجم المطبوعات ج 2 ستون 1489 و 1490 و جامعالتصانیف الحدیثه جزء نخست رقم 306 وروضات الجنات ص 103 و معجم الادباء ج 7 ص 25 و قاموس الاعلام ترکی ج 5 ص 3560 و ریحانه الادب ج 3 ص 278 شود

لغت نامه دهخدا

قالی

قسمی از گلیم پرزدار منقش گرانبها که خالی نیز گویند، (ناظم الاطباء)، مهمترین محصول صنعتی ایران در عصر حاضر قالی و قالیچۀ دست بافت است، قالی بافی از صنایع بسیار قدیم ایران است، میگویند که اسکندر کبیر وقتی برای اولین بار مقبرۀ کوروش بزرگ را بازدید نمود مشاهده کرد که آن با قالی خیلی خوب پوشیده شده و نیز میگویند که در قصر تیسفون یا طاق کسری در زمان ساسانیان یک قطعه قالی وجود داشته که با جواهر و فلزات قیمتی پوشیده شده بود، ولی شرح این قالی آنقدر با افسانه آمیخته شده که نمیتوان آن را کاملاً باور کرد، در آسیای وسطی تکه های قالی قدیمی پیدا میشود که متعلق به ادوار قبل از اسلام است، در نقاشیهای بعضی از نقاشان قرون وسطی در اروپا قالی هائی نشان داده شده که می بایست ساخت ایران باشد، نمونه های اولیۀ قالی و قالیچه که در موزه ها و گنجینه های شخصی است و محققاً میتوان آنها را به ایران نسبت داد متعلق بزمان قبل از دورۀ صفویه است، علت اینکه از زمان قدیمتر از آن نمونه قالی بدست نیامده آن است که اغلب اشیاء صنعتی برای نگاه داشتن ساخته میشدند وقالی برای استعمال، و اگرچه قالی نسبتاً بادوام است، در نتیجۀ استعمال زیاد پس از مدتی کهنه شده از بین میرود، در قالیهای قدیمی کمتر نوشته ای دیده میشود که تاریخ و محل ساخت آن را بطور تحقیق بتوان معین کرد، گمان میرود که بعضی از این قالی ها در تبریز در زمان حکمرانی سلاطین ترکمان و مغول که قبل از صفویه سلطنت میکردند ساخته شده باشد، بعضی از قالیهای قدیمی را به اواخر قرن نهم هجری (اواخر قرن پانزدهم میلادی) نسبت میدهند، زیرا نقشه های آنها خیالی تر و رنگ آمیزی آنها با قالی های اوائل دورۀ صفویه فرق دارد، احتمال میرود که قالیبافی در زمان سلطنت طویل شاه طهماسب به اعلی درجۀ ترقی رسیده باشد، درجۀ تکامل صنعت در این زمان میرساند که قالی بافی تاریخ قدیمی داشته و با اینکه نمونه هائی از ترقی آن در دست نیست معهذا ثابت میکند که دورۀ مدیدی طول کشیده تا به این درجه رسیده، چون محل ساخت اغلب قالی های اوائل این عصر معلوم نیست، معمولاً قالی های دورۀ صفوی را از روی نقشۀ آنها طبقه بندی مینمایند، در میان نقشه های مختلف و مهمتر از همه طرحی است که در وسط ترنجی دارد، نمونۀ بسیار مشهور این قسم نقشۀ قالی مسجد اردبیل فعلاً در موزۀ ویکتوریا و البرت در لندن میباشد، آن فرش قالی بزرگی است که طول آن ده متر و نیم و عرض آن قدری کمتر از 5 متر و نیم است (34/5 فیت و 17/5 فیت)، از روی تخمین معین کرده اند که این قالی تقریباً 32 ملیون گره دارد! دور ترنج مرکزی را نقشهای کوچکی که به گل شاه عباسی موسوم است احاطه نموده و آن عبارت از نقش مدور یا بیضی شکلی است که وسط آن گل و دور آن را حلقه ای از گل با برگ گرفته در هر گوشۀ متن قالی یک چهارم ترنجی کشیده شده، یکی از خصائص این قالی بزرگ نمایش قندیل مسجد میباشد که در دو سر ترنج کشیده مثل اینکه از آن آویزان است، متن قالی از نقش گل و برگ پوشیده شده و آنها نقش تاک مشبک و پرکاری را با نظم کامل تشکیل میدهند، گلها با رنگهای گوناگون خودروی زمینۀ سرمه ای رنگ برجسته بنظر می آید، رنگ قرمز که با زمینۀسرمه ای تباین دارد زیاد شفاف نیست و مایل برنگ قندیل است، رنگ سبز نیز در این نقشه از رنگ های برجسته است، در حاشیۀ قالی نقشهای کتیبه ای است که بین آنها گل شاه عباسی میباشد، مسئلۀ قابل توجه آنکه نقش حاشیۀ این قالی روی کاشیهای دیوار صحن مسجد اردبیل دیده میشود، در حاشیۀ این قالی اسم مقصود کاشانی برده شده است، ولی معلوم نیست که این شخص سازنده و بافندۀ قالی بوده یا تقدیم کننده آن، تاریخ این قالی بر طبق این نوشته 942 هجری قمری (1536 میلادی) است، این قالی از شاهکارهای صنعت زمان شاه طهماسب میباشد و تصور میشودکه در تبریز بافته شده باشد زیرا جنس پشم آن این مطلب را تأیید مینماید، قالیهای معروف دیگر این عصر که دارای طرح ترنج هستند در موزه ها و مجموعه های شخصی در تمام دنیا دیده میشود، از طرحهای مهم دیگر این دوره چندین ترنج متصل بهم است و متن قالی را بچندین قسمت منقسم مینماید، در موزۀ ویکتوریا و البرت در لندن قالی ای به این طرح موجود است که از بهترین نمونه های این صنعت محسوب میگردد، نمونۀ عالی دیگری در موزۀ متروپولیتان نیویورک است که حتی از قالی مسجد اردبیل نیز ریزتر بافته شده است، بسیاری از قالیهای خوب این دوره مظهر استادی و مهارت نقاشان آن عصر است، درمجموعۀ شخصی بارون هتوانی یک پارچه قالی وجود دارد و طرح آن بقدری عالی است که اگر عکسی از آن برداشته شود کپیۀ مینیاتور مینماید و با آن مشتبه میشود، نظیر آن قالی بزرگ دیگری است که نصف آن در موزۀ صنایع تزیینی پاریس و نصف دیگر در کلیسای بزرگ کراکو در لهستان میباشد، بعضی از قالی و قالیچه های اوائل عصر صفوی با نخهای طلا و نقره بافته شده، رنگ اصلی حاشیه معمولاً با رنگ زمینۀ آن تباین دارد، در بسیاری ازقالیهائی که طرح ترنجی دارند تصویر حیوانات نیز نقش شده است و این طرح حیوانات در بعضی قالیها آنقدر اهمیت پیدا کرده که آنها مشهور به نقش حیوان شده اند،
یکی از قالی های مشهور نقش حیوان که اکنون در موزۀ متروپلیتان نیویورک است در مقبرۀ شیخ صفی الدین در اردبیل بوده است، یکی از اقسام دیگر قالی آنهایی است که به شکاری معروفند زیرا مناظر شکارگاه و صید روی آنها نقش شده است یکی از مشهورترین این قالیها در موزۀ پولدی پزولی در میلان ایتالیا میباشد، بافندۀ آن غیاث الدین جامی است که اسم وی روی آن نوشته شده و تاریخ آن 949 هجری قمری (1543 میلادی) است، شاید مشهورترین قالی های بافت ایران قالی شکاری متعلق بدولت اطریش باشد که از ابریشم بافته شده و با نخهای طلا و نقره زینت یافته است و بر روی هم این قالی نمایندۀ استادی نقاش آن است نه بافنده، بعضی از تصاویر آن بقدری به نقاشی های سلطان محمد شباهت دارد که جمعی از اهل فن معتقدند که او نقشۀ این قالی را تهیه کرده است، قالی های ابریشمی دیگر نیز از این زمان موجود است که معمولاً آن را از کاشان میدانند، در موزۀ ملی تهران قالی ابریشمی سفید بسیار عالی است که ترنج آن سیاه رنگ میباشد، روی این زمینۀ روشن درختان انار برنگ سفید کرم رنگ یا برنگ عاج دارد، پرندگان مختلف قشنگی در میان شاخهای درختان نقش شده است، این قالی قشنگ بعقیدۀ پروفسور پوپ در ربع سوم قرن دهم هجری (ربع آخرقرن 16 میلادی) بافته شده و سابقاً در مقبرۀ اردبیل بوده است، قالی نامبرده ببزرگی قالیهائی که شرح دادیم نیست و قالی های این دوره را با قالیچه های عصر بعدمربوط میسازد، از قالیهائی که به هرات نسبت داده شده عده ای است که نقشۀ آنها گل و مو پیچ پیچ میباشد که در اطراف گل شاه عباسی بزرگ کشیده شده و آن عبارت است از طرح گلی که دور آن حلقۀ مدور یا بیضی شکل از برگ دارد، نقشهای اسلیمی که شبیه به نواری است که عرض آن مختلف میباشد در این نوع قالی و قالی های بسیار دیگر این عصر نیز دیده میشود، در قالی های هرات نقش ماهی نیز دیده میشود که ببرگ بلند تاشده ای شباهت دارد، یک قالی که به این سبک بافته شده و احتمال میرود که از زمان شاه عباس باشد در خزینۀ امام رضا در مشهد محفوط است، از اوائل دورۀ صفوی تا آخر سلطنت شاه عباس ببافتن این قبیل قالی ها مبادرت میشد، هرچه زمان میگذرد، نقشۀ گل شاه عباسی بزرگتر میشود، قالی های هرات در طرح قالی های هند نفوذ مهمی داشته، اولیاریوس آلمانی که در زمان شاه عباس به ایران مسافرت نموده مینویسد که بهترین قالیهای ایران در هرات بافته میشد، در دورۀ صفویه قالی های ابریشمی که نقش گل و برگ تیره رنگ داشت و در بافتن آنها نخهای طلا و نقره بکار میرفت تهیه و بعنوان تحف هدایا جهت بعضی از سلاطین اروپا فرستاده میشد، عده ای از این قالیها در لهستان پیدا شده و تا چندی قبل بنام قالی های لهستانی معروف بود تا اینکه در مقایسه با قالیهای نظیر آن ثابت شد که آن قالیها بافت ایران است، یک قطعه قالی نظیر قالیهای فوق الذکر که نقش درخت سرو و بوتۀ گل دارد در مقبرۀ شاه عباس ثانی در قم هست و زیر آن اسم نعمت اﷲ جوشقانی بافندۀ آن نوشته شده است با تاریخ 1082 هجری قمری (1671 میلادی)، قسم دیگری به نام قالیهای باغی معروف است، عموماً طرح این قالیها عبارت است از نقشه ای که حوضی در وسط دارد، اطراف آن بوسیلۀ جویها بقسمتهای مربع مستطیل تقسیم شده و این قسمتها با نقش گل و گیاه تزیین یافته، یک قسم دیگر قالی هایی است که به اسم شاه عباسی یا طرح اصفهان معروف است، در اروپا و آمریکا آنهارا به نام قالی های گلدانی میخوانند زیرا نقشۀ بعضی از آنها گلدانی است که از آن شاخ و برگ بیرون می آید، از خصائص مخصوص این قسم قالی آن است که از خطوط متوازی که سراسر قالی را گرفته اشکال گل و برگ منشعب میشود، گلهای شاه عباسی و اشکال گل و برگ که در این نوع قالی دیده میشود شبیه به نقشۀ بعضی از قالیهای هرات است، بعضی از این قالی ها به کرمان نسبت داده میشوند ولی احتمال میرود که همان نقشه در جوشقان که از قالی های طرح اصفهان در آنجا بافته شده بکار رفته باشد، پروفسور پوپ میگوید: شاید مطالعۀ دقیق قالیهای اولیه بهترین مقدمه برای آگاهی از صنایع ایران باشد زیرا این صنعت بیش از تمام صنایع خصائص مخصوص و رسوم متنوع قدیمی را در بر داشته و مراحل مختلف زندگی و فرهنگ ایران را نشان میدهد، قالیهای عالی ایران را شعرا مدح گفته و سیاحان تمجید و تعریف کرده اند، سلاطین کشورها بر آن حسد برده و کشورهای دیگر از آن تقلید کرده اند، قالی های ایران روح حقیقی صنعت این کشور را مجسم میسازد، در زمان قاجاریه قالی و قالیچۀ ایران درخارجه اهمیت بسزائی یافت، بزرگترین مرکز قالیبافی ایران در زمان قاجاریه اراک و نواحی اطراف آن بوده است، قالیهای این منطقه را تجار قالی به چهار طبقه تقسیم کرده اند، بهترین آنها ساروق نام داشت، درجۀ دوم را محال (محل) و سوم را مشیرآباد و آخرین قسم به نام لیلاهان معروف بود که کرک بلند داشت و اغلب در دهستان ارمنی نشین بافته میشد، قالی های قدیم ساروق از محکمترین قالی های ایران بشمار میرود نقشۀ آن عبارت است از ترنجی در وسط و زمینۀ باز که فقط از چند تصویر پوشیده میشد، رنگهای آن خوب و به رنگ سرمه ای و قرمز بیشتر اهمیت داده شده است، قالی هائی که معمولاً قالی محال نامیده میشود خیلی ریز بافته نشده ولی منظم و مرتب است، نقشۀ اینها عموماً گل و برگ است و رنگهای آن بیشتر به رنگهای تیره متمایل است، رنگ قرمز متن برجسته و متباین با رنگ سرمه ای حاشیه بوده، قالیهائی که به قالی میر معروف هستند قدیم ترین و خوش جنس ترین قالی هائی هستند که در سربند بافته میشده اند، نقشۀ آن بوته های ترمه ای است، این بوته ها متن قالی را گرفته واز جهت شباهت به اسم گلابی و بادامی معروف است، حاشیۀ آن نقشه ای از خطوط راه راه و نقش مو دارد، قالی های فراهان کرک کوتاه داشته و اغلب زمینۀ سرمه ای دارنددو قسم نقشه در آنها دیده میشود یکی نقشۀ ماهی که از ماهی های کوچکی که گاهی بشکل برگ پیچیده بنظر می آیدتشکیل یافته و دیگری نقش گلخانه است که از دسته های گل مرتب تشکیل شده است، در دورۀ صفویه کاشان برای قالی های ابریشمی معروف بود ولی پس از صفویه تا مدتی صنعت قالیبافی در این شهر متروک شده بود تا در عصر حاضر قالیبافی در آنجا دوباره برقرار شده رواج یافت قالی های کاشان از حیث بافت از بهترین قالی های ایران است، کرک آن کوتاه و معمولاً دارای نقش ترنجی در وسط و لچکهائی در گوشه میباشد و از پشم و ابریشم بافته شده است، جوشقان در دورۀ قاجاریه برای یک نوع نقشۀ مخصوص ترنج وسط و اشکال مستطیل معروف می باشد، اصفهان مرکز قالیبافی مهمی نبوده ولی دستگاه های قالیبافی آنجا چند قالی جنس عالی بافته است، و قالیهای آنجا معمولاً نقش شاه عباسی دارند که ترنج و گل شاه عباسی باشد، قالی های قدیم کرمان معمولاً زمینۀ روشن داشته و رنگهای آن طوری است که منظرۀ روشن به قالی میدهد، طرح ونقشۀ آن اغلب عبارت است از درخت زندگی که گاهی در گلدان قرار داده شده و درختان سرو و نقشۀ گل و برگ و تاک پیچ پیچ، بعضی از قالیهای اعلا در نقشۀ خود اشکال حیوانات دارند، در رفسنجان و سایر نقاط کرمان نیز قالی بافته میشد، قالی های معروف به شیراز اغلب بوسیلۀ قبائل قشقائی و چادرنشینهای دیگر بافته میشود وخیلی نرم و شل است و معمولاً ترنجهای لوزی شکلی در وسط مکرر شده و رنگهای آن اغلب جالب است، در همدان و دهستان های اطراف آن قالی های زیادی بافته میشود، قالی های قدیم این ناحیه خصائص مخصوص داشته و با پشم شتر بافته میشده است، در ملایر قالی هائی بافته میشد که شبیه قالیهای همدان و مخصوصاً اراک است، قالی های خراسان یا مشهد از حیث جنس خیلی عالی است و سطح آنها از گلهای مناسب پوشیده شده و طرح ترنجی در وسط دارند و درنقشۀ بعضی از آنها تصویر حیوانات دیده میشود، قبائل چادرنشین نواحی خراسان قالیهائی می بافند که بنام قالی ترکمن یا بخارا معروف است، زمینۀ این قالیها قرمز تیره و نقش آنها از یک سلسلۀ کثیرالاضلاع تشکیل یافته و به اسم نقشۀ پای فیل موسوم است، قالیهای بلوچ نیز بوسیلۀ چادرنشینان بافته میشود و مانند قالی های ترکمن ولی از آنها شل تر و نرمتر است، آذربایجان ازقرنها پیش برای صنعت قالیبافی مشهور است، در تبریز همه جور قالی بافته میشود، قالی های کهنۀ تبریز اغلب دارای رنگ قرمز و نقشۀ ترنجی هستند ولی نقشۀ مخصوصی نیست که بتوان آن را نقشۀ تبریز گفت، قالی های هریس از بهترین قالیهای تبریز است، قالیهای گوراوان درقریۀ گوراوان و اطراف هریس بافته میشود، قالیهای قره جه در ناحیۀ قره داغ در شمال تبریز بافته میشود و معمولاً کوچک و بشکل کناره هستند، در زنجان در دورۀ قاجاریه قالیهای کوچک بافته میشد که بواسطۀ بکار رفتن رنگهای جوهری در آنها مرغوب نبود، استعمال این گونه رنگهای مصنوعی و شیمیائی که در دورۀ قاجاریه مرسوم گردید ضرر و لطمۀ بزرگی بشهرت قالی های ایران در دنیا وارد آورد خوشبختانه استعمال رنگهای جوهری قدغن شده است، از حیث تنوع در نقشه، رنگ آمیزی و مهارت دربافتن، قالی و قالیچۀ ایران حتی در دورۀ قاجاریه که صنعت رو به پستی رفته بود در دنیا نظیر نداشت، قالی خوب ایران مانند قطعۀ شعر زیبائی است که بافندۀآن مانند شاعر جمال طبیعت را ترجمه و بصورت شی ٔ زیبائی درآورده که هم قشنگ و هم قابل استفاده است، (از ترجمه تاریخ صنایع ایران تألیف ویلسن صص 188- 217)، سینگر سارجنت نقاش معروف آمریکائی گفته: تمام نقاشی های دورۀ تجدد (رنسانس) ایطالیا ارزش یک تخته قالی ایرانی را ندارد:
نه پردبلبل اندر باغ جز بر بسد و مینا
نه پوید آهو اندر دشت جز بر قالی پرنون،
رودکی،
ای زهدفروشنده تو از قال و مقالی
با مرکب و با ضیعت و با سندس و قالی،
ناصرخسرو،
هرچند که پشم است اصل هر دو
بسیار به است از پلاس، قالی،
ناصرخسرو،
آن کل عفریت روی با همه زشتی
قالی بافد همی و ایضاً محفور،
سوزنی،
چون مرا سندس است و استبرق
شاید ارقالی مرندی نیست،
خاقانی،
خونت برای قالی سلطان بریختند
ابله چرا نخفتی بر بوریای خویش،
سعدی،
گر آزاده ای بر زمین خسب و بس
مکن بهر قالی زمین بوس کس،
سعدی (بوستان)،
- امثال:
ظرف، ظرف مس، فرش، فرش قالی، نان، نان گندم، دین، دین محمد

لغت نامه دهخدا

قالی

دهی است به حدود مرغزار، قالی میوۀ اندک دارد و غلات فراوان، (نزههالقلوب چ بریل ج 3 ص 123)، مرغزار قالی بر کنار آب پرواب افتاده است و جائی است خرم، اما گیاهش بزمستان چارپایان را موافق بود و بتابستان زیان دارد، طولش سه فرسنگ در عرض یک فرسنگ، (نزههالقلوب چ بریل ج 3 ص 135)

لغت نامه دهخدا

قالی

نسبت است به قالیقلا، (الانساب سمعانی)، رجوع به قالیقلا شود

لغت نامه دهخدا

قالی

بریان سازنده، (آنندراج)، طباخ، قلیه پز، (ناظم الاطباء)، دشمن دارنده، (آنندراج)، سخت ناپسنددارنده، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ائلی

(اَءْ لی ی)

رجوع به آلی شود

لغت نامه دهخدا

قاقلی

(قُ)

منسوب به قاقله.
- عود قاقلی، قسمی از عود بخور است. جنسی ازعود که از صنفی بهتر است و از قماری پست تر. رجوع به ترجمه فارسی ابن بطوطه ص 645، 654، 655، 656 شود

لغت نامه دهخدا

قابلی

(بِ)

شاعر شیرازی (و یا ترشیزی). که دارای طبع خوب بوده و خود را به صورت مردم سپاهی می آراسته و در آخر کار از این سپاهیگری متقاعد گشته و به گوشۀ بی توشۀتوکل نشسته در اوائل حال هجو مردم بسیار میکرده در آخر از این کار نیز توبه کرده و این مطلع از اوست:
عجب نبود ز لطف ار زانکه بنوازی غریبان را
نوازش زآنکه رسم و عادت خوبی است خوبان را.
و اتفاقاً در این شعر هجو خود کرده که با وجودی که مزه ندارد قافیه هم معیوب است. (ترجمه مجالس النفائس ص 66 و 240)

لغت نامه دهخدا

قائلین

(ءِ)

جمع واژۀ قائل است در حالت نصبی و جری. رجوع به قائل شود

لغت نامه دهخدا

سائلی

(رُ نُدْ دی)

از شعرای پارسی گوی مقیم آسیای صغیر است. او راست: تاریخ آل عثمان منظوماً به فارسی، و دیوانی فارسی بنام سلطان سلیمان بن سلیم (974- 926 هجری قمری) که به این بیت شروع میشود:
بسم الله الرحمن الرحیم
هست عصای سر دست کلیم.
(کشف الظنون).
صاحب قاموس الاعلام آرد: محمد افندی از شعرای قرن دهم عثمانی است. مقیم ینی شهر روم و متمایل بتصوّف بود. بعدها دچار وسواس و خفت عقل شد و در بیمارستان درگذشت. فخری هراتی در لطائفنامه (ترجمه مجالس النفائس) آرد: مولانا سایلی از ولایت قرشی است و چنان کاتبی سریع القلم است که هرروز پانصد بیت نیک می نویسد، ترک وش و ساده می نماید، اما چنانکه می نماید نیست، در این اوقات بترتیب حروف، دیوان مرتب ساخت. ازوست این مطلع:
نه بر زخمش دلم پیکان آن ابرو کمان دارد
که بهر زخم دیگر آب حسرت در دهان دارد.
(ترجمه مجالس النفائس ص 118).
در ترجمه حکیم شاه محمد قزوینی از مجالس النفائس که بسال 927 در اسلامبول انجام یافته افزوده اند: حالی که سنۀ سبعو عشرین و تسعمائه 927 است، در روم است و دایم صائم است، و حیوانی نمیخورد ولیکن علوفۀ سلطانی میخورد، و کتابی در مقابل گلستان تصنیف نموده، ولیکن کسی غیر از او آن را کتابت و مطالعه نمیکند. و دیوان نیز هر بیت بر حروف تهجی ترتیب نموده ولیکن یک سواد است. (مجالس النفائس ص 289). همان عبارت در چاپ مجالس النفائس در ترجمه سائلی جوینی نیز اضافه شده (ص 241) و ظاهراً در آن مورد الحاقی است و از دو سائلی مذکور در مجالس النفائس آنکه بروم رفته و منصب کاتب سلطان عثمانی را داشته بقرینۀ کاتب بودن و ترتیب دیوان سائلی قرشی است نه سائلی جوینی. نسخه ای از دیوان سائلی در کتاب خانه مرحوم وحید دستگردی مدیر مجلۀ ارمغان بوده و اشعار ذیل از آن انتخاب شده است:
ای شوخ ز آزار دل مات چه پرواست
کردی ز جفا با دل ما آنچه دلت خواست.
#
هر لحظه برخسار تو بینیم که خوب است
رخسار رقیبت نتوان دید که زشت است.
#
چهره را در پیش مردم میکنند امروز زرد
روی خود فردا نمیخواهند چون زهاد سرخ.
#
از ضعف ذره ای است بکوی تو یا تنم
کاه است سر نهاده بدیوار یا منم.
#
هستی ماست پرده، برخیزیم
پرده را ازمیانه برداریم.
#
نشین چو مردم چشمم بدیده تا خط رد
بصفحۀ رخ ابنای روزگار کشم.
#
ای سرو نازدمبدم از چشم تر مرو
چون اشک پامنه برخم، از نظر مرو
#
در دیده ام چو سرو سهی باش مستقیم
هر لحظه همچو سایه بجای دگر مرو.
(بهترین اشعار، پژمان ص 169)
هراتی از شهر هرات و بسیار فقیر و دردمند است. این مطلع از اوست:
از خیل بتان دلبر من آه بلائی است
در شکر مزن طعنه که دلخواه بلائی است.
(تحفۀ سامی ص 35)

لغت نامه دهخدا

قائلین به خلأ

(ءِ نِ بِ خَ لَءْ)

کسانی که عقیده به وجود خلأ دارند

لغت نامه دهخدا

قاقلی

(قُلْ لا / قُ)

گیاهی است همچو اشنان شورمزه که شتر بچرد آن را. مدرّ بول و شیر است و از خوردن آن آب زرد روان گردد. (منتهی الارب) (آنندراج). و آن را به عربی قلام و به ترکی و فارسی شور نامند. نباتی است شبیه به اشنان و اسفند و رطوبت او بیشتراز اشنان و سبزتر از آن و طعم او شور و با تلخی و شتر به خوردن آن راغب و موافق مزاج او است. در دوم گرم و خشک و قلیل الغذا و آب او بقدر یک وقیه تا نیم رطل با آب مویز و شکر سرخ و مسهل زرداب و مدر بول و حیض و مفتح سدد و جهت ضعف معده و ترهل و درد کمر نافعو تازۀ او مدر شیر و محرک و مقوی باه است. (تحفۀ حکیم مؤمن). رستنی باشد مانند اشنان و در طعم آن شوری هست و گویند مانند کشوث است در فعل و طبیعت وی گرم و خشک باشد و ضعف جگر را نافع است و آن را به عربی رجل الفروج خوانند. (برهان). کاکل. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

قائل

سخنگو

فرهنگ لغت هوشیار

قالی

قسمی گلیم پرزدار منقش گرانبها که قالی نیز گویند، و نیز قالی بافی از صنایع بسیار قدیم ایران است

فرهنگ لغت هوشیار

قائله

مونث قائل نیمروز، خواب نیمروزی

فرهنگ لغت هوشیار

قاقلی

قبطی تازی گشته شور گیا گیاهی است از تیره بادنجانیان که مانند اشنیان خاکستر حاصل از سوخته اش در صابون سازی بکار می رود و در تداول عامه آن را شوره نامند علف شوره شور رجل الفروج رجل الفلوس. شورگیاه

فرهنگ لغت هوشیار

عائلی

یالمند، تهیدست بینوا عیالمند درویش

فرهنگ لغت هوشیار

قائلین

جمع قایل در حالت نصبی و جری (در فارسی مراعات این قاعده نکنند) قایلین بخلا

فرهنگ لغت هوشیار

قالی

فرش بزرگ

فرهنگ فارسی معین

قالی

فرش

فرهنگ واژه فارسی سره

قالی

فرش، گبه، گلیم، مفرش

فرهنگ واژه مترادف متضاد

قالی

اگر درخواب قالی را سبز و پاکیزه بیند، دلیل بر جمعیت بود در دین و دنیا. اگر قالی را در خانه دیگران بیند که انداخته بود، دلیل است سفری نماید و از آن سفر منفعت بسیار حاصل کند - حضرت دانیال
اگر بیند قالی پهن نموده بودند و دانست ملک اوست، دلیل است عمرش دراز بود و روزی بر وی فراخ شود. اگر بیند بر قالی نشست و ندانست جای کیست، دلیل که حالش متغیر شود. محمد بن سیرین
اگر درخواب بیند بر قالی کوچک نشسته بود، دلیل که عمرش کوتاه بود. اگر بیند آن قالی کوچک در زیر او دراز شد، دلیل که روزی بر وی فراخ شود. اگر بیند قالی پیچید و به کنج خانه نهاد، دلیل است اقبال خود را به دست خود کند.

فرهنگ جامع تعبیر خواب

قبائلی

قبیله ای

دیکشنری اردو به فارسی

معنی قائلی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما