- فنزج(فَ زَ)
معرب پنجگ. پنجه. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به پنجه شود، رقصی است مر عجم را، و آن چنان است که جمعی دست یکدیگر را گرفته، رقصند. (آنندراج) (منتهی الارب)
معنی فنزج - جستجوی لغت در جدول جو
- فنزج
پارسی تازی گشته پنجگ گونه ای از وشتن (رقص) گروهی است پنزه پنجه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مبتلا به که بیماری فتق، دبه خایه، غر، برای مثال عجب آید مرا ز تو که همی / چون کشی آن گران دو خایۀ فنج (منجیک - شاعران بی دیوان - ۲۲۲) ، غری، فتق، کلان، بزرگ
(فَ)
لغت نامه دهخدا
دهستانی است از بخش بمپور شهرستان ایرانشهر که آب آن از قنات و محصول عمده اش غله، خرما، لبنیات، ذرت و تنباکوست. این دهستان شامل 36 آبادی بزرگ و کوچک و دارای بیش از 9000 تن سکنه است. زبان مادری مردم آن بلوچی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
(فَ زَ)
لغت نامه دهخدا
خانه ای که بر یک چوب سازند که به درازی نزدیک شصت گز باشد (!) جهت طلایه و دیده بانی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
(فَ)
لغت نامه دهخدا
معرب فنگ است. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) : برگ فنج که به تازی بنج گویند اندر شراب انگوری پخته، پختنی برچشم نهادن علاجی سودمند است. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)
