معنی فلانی در فرهنگ لغت هوشیار

بهمانه بهمانی فلان بهمان: بمیر ای حکیم از چنین زندگانی ازین زندگانی چو بمردی بمانی... . بجز مرگ در راه حقت که آرد زتقلید رای فلان و فلانی. در تداول بین فلان و فلانی فرقی است در فلان نوعی ابهام مندرج است اما اگر به کسی بگوید: از قول من بان آقا بگویید فلانی با شما کار دارد ابهام از میان می رود

معنی فلانی در فرهنگ فارسی معین

شخص نامعلوم، جانشین کلمه ای رکیک که نخواهند از آن نام ببرند، کنایه از مطلقاً برایش اهمیت نداشتن

معنی فلانی در فرهنگ واژه مترادف متضاد

بهمان، طرف، فلان، یارو

معنی فلانی - جستجوی لغت در جدول جو

فلانی

فرهنگ لغت هوشیار

فلانی

فرهنگ فارسی معین

فلانی

فرهنگ واژه مترادف متضاد

فلانل

نوعی پارچۀ نرم و ریزبافت پشمی

فرهنگ فارسی عمید

کلانی

کلان بودن، بزرگ بودن

فرهنگ فارسی عمید

فلانه

فلان، برای اشاره به شخص، جا یا هر چیز مبهم به کار می رود، بهمان، فلانی

فرهنگ فارسی عمید

علانی

(عِ نی ی)

منسوب به علان. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

فلانه

(فُ نَ)

مؤنث فلان. زنی غیرمعلوم. غیرمنصرف است و تنوین نمی گیرد: ذهبت فلانه. (از اقرب الموارد) (از المنجد) : و أمّا فلانه فأدرکها رأی النساء. (نهج البلاغه خطبۀ 156). و رجوع به فلان و فلانه شود

لغت نامه دهخدا

فغانی

(فَ)

میرسعید گوید: فغانی تخلص میکند. در مجلدی و نقش بندی باوقوف است. واقعاً هنرمندی بی مثل است، اما خیال خوش طبعی او را پریشان دارد. این مطلع از اوست:
دمی وصال تو از عمر جاودان خوشتر
بیاد وصل تو خوش بودن این زمان خوشتر.
(از مجالس النفائس تألیف میر علیشیر نوایی حکمت ص 80). فغانی از شعرای قرن نهم هجری است

لغت نامه دهخدا

فرانی

(فَ)

منسوب به فران که بطنی است از قضاعه. (سمعانی). رجوع به فران شود

لغت نامه دهخدا

فرانی

(فَ)

جمع واژۀ فرنی ّ. (یادداشت به خط مؤلف). نانهای کلیچۀ گرد و بزرگ. (ناظم الاطباء) :
نان داری اندر انبان ده گونه باستانی
چه قرص و چه میانه چه پهن و چه فرانی.
لامعی.
رجوع به فرنی شود

لغت نامه دهخدا

فلاوی

(فَ وا)

جمع واژۀ فلوّ. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

فلانه

(فُ نَ / نِ)

کنایه از نامهای مردم. (منتهی الارب). زنی غیرمعلوم. مؤنث فلان. (فرهنگ فارسی معین) :
نه گویند کاین خانه بد مر فلان را
به میراث ماند از فلان با فلانه.
ناصرخسرو.
دختر و مادرت از این ستانه برون شد
رفت بد و نیک، شد فلان و فلانه.
ناصرخسرو.
ای فلانه که تو را رنجانیده است ؟ (تاریخ قم). رجوع به فلان شود

کنایه از نامهای مردم. (منتهی الارب). زنی غیرمعلوم. مؤنث فلان. (فرهنگ فارسی معین) :
نه گویند کاین خانه بد مر فلان را
به میراث ماند از فلان با فلانه.
ناصرخسرو.
دختر و مادَرْت از این ستانه برون شد
رفت بد و نیک، شد فلان و فلانه.
ناصرخسرو.
ای فلانه که تو را رنجانیده است ؟ (تاریخ قم). رجوع به فلان شود

لغت نامه دهخدا

فلالی

(فَ)

جمع واژۀ فلّیّه. (منتهی الارب). مفرد آن را اقرب الموارد به کسر اول آورده است. رجوع به فلیه شود

لغت نامه دهخدا

فلانل

(فْلا / فِ نِ)

پارچۀ لطیف و سبک که از پنبه یا پشم بافند. (فرهنگ فارسی معین). کرکی. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

الانی

(اَ)

نام طایفه ای از شعبه های لر کوچک است. (تاریخ گزیده نسخۀ چاپ عکسی ص 547)

لغت نامه دهخدا

فلاحی

(فَلْ لا)

کشاورزی. فلاحت. برزگری. رجوع به فلاح شود

لغت نامه دهخدا

فلاحی

(فَ)

منسوب به فلاح که نام جد خاندانی است. (از سمعانی)

لغت نامه دهخدا

فلونی

(فَ)

فلونیا. (فرهنگ فارسی معین). معجونی است مکیف که افیون و بذرالبنج در آن داخل کنند. (غیاث از مصطلحات). رجوع به فلونیا شود

لغت نامه دهخدا

کلانی

(کَ)

گندگی و تناوری. (ناظم الاطباء). بزرگی و سطبری. (آنندراج). درشتی. ضخمی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). عظم. (منتهی الارب). بزرگ بودن:
یکی کاروان اشتر گشن دادش
هر اشتر بسان کهی از کلانی.
منوچهری.
، بزرگی و بزرگواری. (ناظم الاطباء) ، قد و قامت. (ناظم الاطباء). و رجوع به اشتینگاس شود

گندگی و تناوری. (ناظم الاطباء). بزرگی و سطبری. (آنندراج). درشتی. ضخمی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). عُظم. (منتهی الارب). بزرگ بودن:
یکی کاروان اشتر گشن دادش
هر اشتر بسان کهی از کلانی.
منوچهری.
، بزرگی و بزرگواری. (ناظم الاطباء) ، قد و قامت. (ناظم الاطباء). و رجوع به اشتینگاس شود

لغت نامه دهخدا

فغانی

(فَ)

منسوب به فغان. نالان. آنکه فغان کند و ناله سر دهد

لغت نامه دهخدا

چلانی

(چَ)

دهی از دهستان جوانرود بخش پاوۀ شهرستان سنندج که در 20 هزارگزی جنوب خاوری پاوه و 4 هزارگزی باختر راه اتومبیل رو کرمانشاه به پاوه واقع است. کوهستانی و سردسیر است و 156 تن سکنه دارد. آبش از چشمه. محصولش غلات، لبنیات، و توتون. شغل اهالی زراعت و گله داری وراهش مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

الانی

(اَ)

قصبه ای است معتبر (در کردستان) و هوای خوش دارد و آبهای روان. حاصلش غلات باشد و علفزارهای نیکو و شکارگاههای خوب فراوان دارد. (نزهه القلوب ج 3 ص 107)

لغت نامه دهخدا

الانی

(اَ)

نسبت است به الان، اران:
الانی سواری فرنجه بنام
هنرها نموده بشمشیر و جام.
نظامی.
رجوع به الان و اران شود

لغت نامه دهخدا

پلانی

(پَ)

اسب گمراه و کندرو. (برهان قاطع). پالانی

لغت نامه دهخدا

افلانی

(اِ)

نام ناحیه ایست در قضای زعفرانلو. نام جنگل بسیار بزرگی است در ولایت قسطمونی. رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود

لغت نامه دهخدا

گلانی

گلفروش، باغبانی

فرهنگ لغت هوشیار

کلانی

کلان بودن

فرهنگ لغت هوشیار

فلونی

معجونی است که تخم شاهدانه و شیرابه خشخاش می ساختند و به عنوان مسکر و مسکن به کار می رفته است فلونی، نوعی معجون مسکن و مخدر منسوب به فیلون تارسی پزشکی از معاصرین اغسطس امپراتور روم که جهت تسکین درد دندان و دل به کار می رفته است فلونیا الرومیه

فرهنگ لغت هوشیار

فلانه

بهمانه بهمانی فلان، زنی غیر معلوم (مونث فلان) : صنما بیا که خسرو ز برای تست هر شب در دیده باز کرده که فلانه ای در آید. توضیح برساخته فارسی زبانان است

فرهنگ لغت هوشیار