- فق
کارگاه. (از فرهنگ اسدی)
معنی فق - جستجوی لغت در جدول جو
- فق (ذَءْبْ)
گشادن چیزی را. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، گشادن شکوفۀ نر و مادۀ خرما برای آمیزش. (از اقرب الموارد)
- فق (فَ)
در تداول مردم گیلان به درخت اولس گفته میشود. (فرهنگ فارسی معین)
- فق
پارسی است فغ فغ اولاس اولس از گیاهان گشادن در تداول اهالی گیلان به درخت اولس گفته می شود. فق
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مؤنث واژۀ فقیر، تنگ دست، تهیدست، فاقد امکانات مثلاً شهرستان فقیر، در تصوف سالک
شکوفه، گل درخت میوه دار که پیش از روییدن برگ شکفته می شود، غنچه مثلاً شکوفهٴ هلو و زردآلو
شرابی که از مویز، جو یا برنج گرفته می شد، آب جو
فقاع گشودن: باز کردن سر شیشۀ فقاع، کنایه از آروغ زدن، کنایه از لاف زدن
فقاع گشودن: باز کردن سر شیشۀ فقاع، کنایه از آروغ زدن، کنایه از لاف زدن
زبان شناسی، علمی که دربارۀ زبان های مختلف، چگونگی ساختمان و اصوات و اشکال هر یک و ارتباط میان آن ها بحث می کند
تنگ دستی، تهیدستی، ناداری، درویشی، کمبود چیزی مثلاً فقر آهن در بدن، در تصوف از مراحل سلوک که عبارت است از نیازمندی به خدای تعالی و بی نیازی از خلق، احتیاج
در تازی نیامده تنگدستی، بی توانی در سوفیگری تهیدستی فقر، عدم اختیار را گویند که علم و عمل از او مسلوب شده باشد
