معنی فروکوبیدن - جستجوی لغت در جدول جو

فروکوبیدن

لغت نامه دهخدا

(دَ نِ گَهْ تَ)

برآشوبیدن. برآشفتن. فرآشفتن:
چون کار جهان چنین فراشوبد
سر برکند از جهان جهانداری.
ناصرخسرو.
رجوع به فرآشفتن شود

(دِ شُ دَ)

جیم شدن. پنهانی رفتن. به آهستگی و بی دیدن حاضران و التفات آنان غائب شدن. (از یادداشت بخط مؤلف) :
هرچه یابی وز آن فرومولی
نشمرند از تو آن به بشکولی.
عنصری.
ناگاه فرومولید و نزدیک زاغان شد. (کلیله و دمنه). رجوع به مولیدن شود

لغت نامه دهخدا

فرودوشیدن

(دَ تَ پَ تَ)

دوشیدن: امتراء، فرودوشیدن شیر را. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

فروخسبیدن

(دُشْ گِ رِ تَ)

فروخفتن. خفتن. خوابیدن:
اشتر نادان بنادانی فروخسبد براه
بی حذر باشد از آن شیری که هست اشترفکن.
منوچهری.
رجوع به فروختن شود

لغت نامه دهخدا

فروتابیدن

(دُ کَ دَ)

تابیدن به پائین. از بالا تابیدن:
زیرا که اگر به چه فروتابد
مه را نشود جلالت ماهی.
ناصرخسرو.
رجوع به تابیدن شود

لغت نامه دهخدا

فروپوشیدن

(دُ فِ رِ دَ)

به تن کردن. پوشیدن:
چون برآهنجی شمشیر و فروپوشی درع
پشت روی سپهی، اصل فروع ظفری.
فرخی.
، نهفتن و پنهان کردن و مخفی ساختن. (ناظم الاطباء) :
ور کریمی دو صد گنه دارد
کرمش عیبها فروپوشد.
سعدی (گلستان).
رجوع به پوشیدن شود

لغت نامه دهخدا

در کوبیدن

(پَ کَ دَ)

در کوفتن. کوبیدن در. دق الباب کردن: مکوب در کسی را تا نکوبند درت را. (امثال و حکم). رجوع به در کوفتن شود

لغت نامه دهخدا

فروکشیدن

(دِ گَ گو نَ / نِ گَ تَ)

به زیر کشیدن. به پایین کشیدن. (یادداشت بخط مؤلف) :
فروکشید گل سرخ روی بند از روی
برآورید گل مشکبوی سر ز تراش.
منوچهری.
، آشامیدن با ولع و بلعیدن. (یادداشت بخط مؤلف) :
ایدون فروکشی بخوشی آن می حرام
گویی که شیر مام ز پستان همی مکی.
کسائی مروزی.
، افکندن. انداختن. (یادداشت بخط مؤلف).
- لنگر فروکشیدن، لنگر انداختن. ماندن:
اگر نه عقل به مستی فروکشد لنگر
چگونه کشتی از این ورطۀبلا ببرد؟
حافظ.
، آزاد کردن و کشیدن و دراز کردن.
- پای فروکشیدن، پای دراز کردن بحال استراحت:
با تو زمین را سر بخشایش است
پای فروکش گه آسایش است.
نظامی.
، اقامت کردن و در جایی ماندن:
بتماشای هرات رفت در نظرش خوش آمد، آنجا فروکشید. (تاریخ گزیده)

لغت نامه دهخدا

فرودویدن

(دَ تَ تَ)

بزیر روان شدن. به پایین جاری گشتن. مقابل بردویدن. سرازیر شدن، چنانکه اشک یا آب فرودود. (یادداشت بخط مؤلف) : عبداﷲ زبیر را سنگی بر روی آمد، خون بر روی وی فرودوید. (تاریخ بیهقی) ، پایین آمدن از بلندی: من از مئذنه فرودویدم و فریاد برآوردم. (ترجمه تاریخ یمینی)

لغت نامه دهخدا

فرومولیدن

پنهانی رفتن، جیم شدن

فرهنگ لغت هوشیار

فروکشیدن

نگهداشتن زمام مرکوب: سر منزل فراغت نتوان ز دست دادن ای ساروان فرو کش کاین ره کران ندارد. (حافظ 86) توضیح فروکش در بیت فوق بهمان معنی قف و انزل است درین بیت حافظ: احادیا لجمال الحبیب قف و انزل که نیست صبر جمیلم ز اشتیاق جمال، اقامت کردن در جایی ماندن

فرهنگ لغت هوشیار

فرومولیدن

((فُ دَ))

به پایین خزیدن، درنگ کردن، تأخیر کردن

فرهنگ فارسی معین

فروکشیدن

((فُ کِ دَ))

پایین کشیدن، فرود آوردن، در جایی فرود آمدن و اقامت کردن، خوردن، نوشیدن

فرهنگ فارسی معین

معنی فروکوبیدن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما