جدول جو
جدول جو

معنی فتاحی - جستجوی لغت در جدول جو

فتاحی
(فَتْ تا)
منسوب به فتاح. رجوع به فتّاح شود
لغت نامه دهخدا
فتاحی
(فَتْ تا)
مولانا یحیی سیبک. از جملۀ علم و فضل خراسان، که در جمیع علوم ماهر بود و در فن عروض مسلم و مشهور. شبستان خیال، تصنیف اوست و در این کتاب تخلص او فتاحی است و ’اسراری’ نیز گاهی تخلص میکرده، و در تخلص فتاحی غزلی سروده که مطلع آن این است:
ای که دور لاله ساغر خالی از می می کنی
رفت عمر، این داغ حسرت را دوا کی میکنی ؟
و در تخلص اسراری این غزل را در تتبع خواجه حافظ سروده است:
ارۀ برگ کنب ای بنگیان زآن تیز شد
تا برد بیخ نهال عمرایمان شما.
(از مجالس النفائس ص 188 و 189).
با توجه به مأخذ بالا از شعرای قرن نهم هجری و همزمان امیر علیشیر نوایی بوده است
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از فتاح
تصویر فتاح
(پسرانه)
گشاینده، از نامهای خداوند
فرهنگ نامهای ایرانی
تصویری از فتاح
تصویر فتاح
گشاینده، از صفات خداوند
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از فتاوی
تصویر فتاوی
فتواها، نظر یا رای فقیه ها و مجتهدان در احکام شرعی، جمع واژۀ فتوا
فرهنگ فارسی عمید
(فَ حَ)
فیروزی و نصرت. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(فَ)
از شعرای قرن نهم هجری. در مجالس النفائس آمده است: مولانا فتحی، از شعرای سلطان یعقوب است و این مطلع از اوست:
مجنون چو شام عید نظر بر هلال کرد
دیوانه گشت و ابروی لیلی خیال کرد.
(از مجالس النفائس ص 312)
قزوینی. از شاعران عهد صفوی است. مؤلف تحفۀ سامی آرد: به بیاعی مشغول است و گاهی شعر میگوید. این مطلع از اوست:
خواهم ای دیده که حیران نگاری باشی
هرزه گردی نکنی در پی یاری باشی.
(از تحفۀ سامی ص 149)
لغت نامه دهخدا
(فَ)
منسوب به فتح
لغت نامه دهخدا
(فَ حا)
باد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
باغبان، (منتهی الارب) (آنندراج)، مؤلف نشوءاللغه آرد: و عوام مصر یعرفون ’الجنائنی’، و العراقیون یعرفون ’البغوان’ او ’البغوانجی’ او ’الباغبان’ و کان فصحاء العهد العباسی یقولون فی هذا المعنی ’البستانبان’، اما ’التاحی’، بالحاء المهمله، و هوالصحیح الفصیح، فیجهله ابرع اللغویین و ابصر فقهائهم، (نشوء اللغه العربیه و نموها و اکتهالها ص 90)
لغت نامه دهخدا
(فَ)
منسوب به فلاح که نام جد خاندانی است. (از سمعانی)
لغت نامه دهخدا
(فَلْ لا)
کشاورزی. فلاحت. برزگری. رجوع به فلاح شود
لغت نامه دهخدا
(فُ)
حلۀ گلرنگ. (آنندراج). رجوع به فقاحیه شود
لغت نامه دهخدا
(فَضْ ضا)
در تداول فارسی زبانان، رسوایی. رسوا کردن دیگران. (یادداشت مؤلف)
لغت نامه دهخدا
(فُ حا)
مانند سکاری ̍، جمع واژۀ فرحان بمعنی شادان. (منتهی الارب) (آنندراج). جمع واژۀ فرحان. (اقرب الموارد). رجوع به فرحان شود
لغت نامه دهخدا
(فُ)
نسبت است به فتوح. رجوع به فتوح شود
لغت نامه دهخدا
(فُ حَ)
مرغکی است که بر آن خطهای سرخ بود. (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(فِ / فُ حَ)
حکم میان دو خصم. (منتهی الارب) : فلان ولی الفتاحه. (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(فُ یَ)
مرغی است. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به فتّاح شود
لغت نامه دهخدا
(فَتْ تا)
دهی از دهستان گیلان شهرستان شاه آباد، که در 9 هزارگزی جنوب خاوری گیلان و یکهزار و پانصد گزی راه شوسۀ گیلان به ایلام و شاه آباد قرار دارد. جایی کوهستانی، گرمسیر و دارای 60 تن سکنه است. آب آنجا از رود خانه چله تأمین میشود. محصول عمده اش غلات، حبوب، پنبه، صیفی، توتون، لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. اهالی از طایفۀ کلهر هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
لغت نامه دهخدا
(تُفْفا)
منسوب است به تفاح که سیب باشد. منسوب به تفاحه و آن نام شخصی است. (از انساب سمعانی)
لغت نامه دهخدا
(فَ)
جامه ای که بر سینه پوشند، و به عربی آن را صدیر گویند. (آنندراج از نفائس اللغات)
لغت نامه دهخدا
(فَ)
جمع واژۀ فتوی ̍. رجوع به فتوی ̍ شود
لغت نامه دهخدا
تصویری از فقاحی
تصویر فقاحی
جامه گلرنگ
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از فتاحه
تصویر فتاحه
پیروزی دشمنی داوری
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از فتاح
تصویر فتاح
گشاینده
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از فتانی
تصویر فتانی
در تازی نیامده شهر آشوبی حالت و کیفیت فتان فتنه انگیزی
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از فتاوی
تصویر فتاوی
جمع فتوی
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از فتوحی
تصویر فتوحی
سینه پوش جامه ای که بر سینه پوشند صدیر منسوب به فتوح
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از تاحی
تصویر تاحی
باغبان
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از فتاوی
تصویر فتاوی
((فَ))
جمع فتوی
فرهنگ فارسی معین
تصویری از فتوحی
تصویر فتوحی
جامه ای که بر سینه پوشند، صدیر
فرهنگ فارسی معین
تصویری از فتاح
تصویر فتاح
گشاینده، نصرت دهنده، حاکم، داور. (از اسماء الهی)
فرهنگ فارسی معین
دارابی، از مرکبات، میوه اش بزرگتر از پرتقال و طعم آن ترش
فرهنگ گویش مازندرانی