- فاجر
گناهکار، تباه کار، نابکار، زناکار
معنی فاجر - جستجوی لغت در جدول جو
- فاجر (جِ)
تبهکار. زناکار. (اقرب الموارد) ، دروغگو و کسی که سوگند دروغ میخورد، سواری که از زین متمایل گردد. (ناظم الاطباء) ، نافرمان، متمول و مالدار، ساحر و جادوگر. (منتهی الارب). ج، فجّار، فاجرون، فجره. (اقرب الموارد)
- فاجر
زناکار، تبهکار، دروغگو
- فاجر ((ج))
گناهکار، تبهکار، زناکار
- فاجر
بدکار، فاسق، هرزه، زانی، زناکار، تبهکار، فاسد، گناهکار
متضاد: درست کردار
متضاد: درست کردار
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
منع کننده، بازدارنده، آنکه یا آنچه کسی را از امری باز می دارد، ناهی، وازع، حابس، معوّق، مناع، رادع
آفریننده، از نام های خداوند، سی و پنجمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۴۵ آیه
سخت، مقابل آسان، دشوار، مشکل، مقابل نرم و سست، سفت، محکم و استوار، بخیل، خسیس، بسیار
(مَ جِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ مفجره. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). جمع واژۀ مفجره، یعنی موضع آب زهیدن. (آنندراج) : این بساط اخضر که مرصع است به جواهر ازهار و این بسیط اغبر که ملمع است به مفاجر انهار بی قادری دانا و مقدری توانا ممکن نیست. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 7). و رجوع به مفجره شود
سست: زبون، آب نیم گرم سست زبون. یا آب (ماء) فاتر. آب نیمگرم. یا خاطر فاتر. هوش کند و کم ادارک
