- غنم
گلۀ گوسفند، گوسفندان
معنی غنم - جستجوی لغت در جدول جو
- غنم
جمع واژۀ غنیمت، آنچه در جنگ به زور از دشمن گرفته شود، آنچه بی رنج و زحمت به دست آید
- غنم (غَ)
ابن سلمه بن خزرج. از قحطان. وی جدی جاهلی است از پسران او عبدالله بن عتیک است. (از اعلام زرکلی چ 1346 هجری قمری ج 2 ص 761)
ابن اریش. از لخم از قحطانیه. وی جدی جاهلی است. منازل پسران او در اطفیحعۀ مصر بود. (از اعلام زرکلی ج 2 ص 760)
ابن ثعلبه بن حرث بن مالک بن کنانه. بطنی از کنانه بود. (از تاج العروس)
ابن مالک بن کنانه. بطنی است از کنانه. (از تاج العروس)
ابن ودیعه. بطنی است از عبدالقیس. (از تاج العروس)
ابن دوس. بطنی است از قبیلۀ ازد. (از تاج العروس)
ابن ثور. بطنی از قبیلۀ طی ٔ. (از تاج العروس)
ابن سری. بطنی است از انصار. (از تاج العروس)
ابن فردوس. بطنی از باهله. (از تاج العروس)
ابن قتیبه. بطنی از باهله. (از تاج العروس)
ابن نجم. بطنی از قحطان. (از تاج العروس)
ابن دودان بن اسد بن خزیمه. وی از عدنان و جدی جاهلی است. زینب بنت جحش از نسل اوست. (از اعلام زرکلی چ 1346 هجری قمری ج 2 ص 761). رجوع به تاج العروس ذیل غنم شود
ابن اریش. از لخم از قحطانیه. وی جدی جاهلی است. منازل پسران او در اطفیحعۀ مصر بود. (از اعلام زرکلی ج 2 ص 760)
ابن ثعلبه بن حرث بن مالک بن کنانه. بطنی از کنانه بود. (از تاج العروس)
ابن مالک بن کنانه. بطنی است از کنانه. (از تاج العروس)
ابن ودیعه. بطنی است از عبدالقیس. (از تاج العروس)
ابن دوس. بطنی است از قبیلۀ ازد. (از تاج العروس)
ابن ثور. بطنی از قبیلۀ طی ٔ. (از تاج العروس)
ابن سری. بطنی است از انصار. (از تاج العروس)
ابن فردوس. بطنی از باهله. (از تاج العروس)
ابن قتیبه. بطنی از باهله. (از تاج العروس)
ابن نجم. بطنی از قحطان. (از تاج العروس)
ابن دودان بن اسد بن خزیمه. وی از عدنان و جدی جاهلی است. زینب بنت جحش از نسل اوست. (از اعلام زرکلی چ 1346 هجری قمری ج 2 ص 761). رجوع به تاج العروس ذیل غنم شود
- غنم (دَ)
غنیمت گرفتن و بغنیمت رسیدن. غنم. غنم. غنمان. غنیمه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (المنجد). رجوع به غنم شود
- غنم
غنیمت گرفتن و به غنیمت رسیدن
- غنم ((غَ نَ))
گله گوسفند، جمع اغنام
- غنم
حشم، رمه، فسیله، گله
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آوازی که از بیخ لهات و بینی برآید، در موسیقی تحریری از موسیقی که در هنگام غنا از خیشوم ادا شود
توانگری، بی نیازی، بسیار مال شدن، ثروتمند شدن، توانگر شدن
صوت طرب انگیز، آواز خوش، سرود، غناء
صوت طرب انگیز، آواز خوش، سرود، غناء
(غَ نَ مُ بَ اِ)
لغت نامه دهخدا
در تداول تازیان به وبر گفته میشود و آن جانوری است مانند گربه و کوچکتر از آن، و دم وی کوتاه است. (از اقرب الموارد). رجوع به وبر شود
(غَ نَ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به غنم. رجوع به غنم شود، آنکه طبیعت و خصیصۀگوسفند را داشته باشد. گوسفندصفت. (دزی ج 2 ص 229)
(غَ)
لغت نامه دهخدا
ابن تغلب بن وائل. پدر بطنی است. (منتهی الارب). پدر قبیله ای است و از ایشان ’اراقم’ هستند که شش برادر، و فرزندان بکر بن حبیب بن عمرو بن غنم بودند. (از تاج العروس)
(غَ)
لغت نامه دهخدا
ابن عثمان، صحابی است. (از تاج العروس). صحابی در زبان عربی از ریشه «صحب» می آید و به معنای یار و همراه است. اما در سنت اسلامی، به فردی اطلاق می شود که پیامبر اسلام (ص) را ملاقات کرده، ایمان آورده و تا آخر عمر بر ایمان خود استوار مانده است. این واژه بار معنایی خاصی در منابع تاریخی دارد. صحابیان ناقلان اصلی سنت پیامبر و شاهدان زندهٔ تحولات صدر اسلام بودند.
(دَفْوْ)
لغت نامه دهخدا
بمعنی غنم و غنم در حالت مصدری است. (از منتهی الارب). رسیدن به غنیمت و فی ٔ. (از اقرب الموارد)
(مَ نَ)
لغت نامه دهخدا
غنیمت. (ترجمان القرآن) (مهذب الاسماء). مال که از حرب کفار بی دسترنج حاصل شود. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). غنیمت. غنم. ج، مغانم. (اقرب الموارد).
- المغنم البارد، غنیمت طیب. (از اقرب الموارد).
، حصول چیزی بی دسترنج. (منتهی الارب) (آنندراج). هر چیز که بی دسترنج به دست آید. (ناظم الاطباء)
- المغنم البارد، غنیمت طیب. (از اقرب الموارد).
، حصول چیزی بی دسترنج. (منتهی الارب) (آنندراج). هر چیز که بی دسترنج به دست آید. (ناظم الاطباء)
(تَ ءَبْ بُ)
لغت نامه دهخدا
غنیمت گرفتن. (زوزنی) (از اقرب الموارد) ، غنیمت شمردن. (دهار) (مجمل اللغه) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(غَ مَ)
لغت نامه دهخدا
ابن عدی بن عبدمناف بن کنانه بن جمهمه بن عدی بن ربعه. این نام مصحف عنمه به عین مهمله است و صحیح عنمه است. رجوع به الاصابه ج 3 ص 200 شود
ابن ثعلبه بن تیم الله. از اجداد عمرو بن عداء شاعر بود. (از منتهی الارب) (تاج العروس)
ابن ثعلبه بن تیم الله. از اجداد عمرو بن عداء شاعر بود. (از منتهی الارب) (تاج العروس)
ترکی منم بمعنی منم: (آن یکی ترکی بدو گفت این بنم من نمی خواهم عنب خواهم ازم) (مثنوی مولوی)
