معنی غفچی - جستجوی لغت در جدول جو

غفچی

لغت نامه دهخدا

غوچی

گودال، جای گود در زمین

فرهنگ فارسی عمید

غرچی

(غَ رَ)

زن بیشرم بسیارفریاد. بهصله. کولی. لوری. لولی. غربال بند. فیج. چینگانه. قره چی

لغت نامه دهخدا

غفی

(دِ)

دور نمودن دانۀ تلخه را از گندم و پاکیزه کردن از آن و از کاه و جز آن. (از منتهی الارب). پاک کردن طعام از غفی ̍. (از اقرب الموارد) (قطر المحیط)

لغت نامه دهخدا

غفی

(غَ فا)

آنچه درآید و دور کرده شود از گندم مانند دانۀ تلخه و کاه ریزه. (منتهی الارب). شی ٔ یکون فی الطعام کالزؤان او التبن یخرج منه فیرمی به. (اقرب الموارد) ، کاه گندم. (منتهی الارب). یا غفا اسم کاه است مانند اغفی. (از تاج العروس) ، آفتی است خرمابن را که مانند غبار بر غوره نشیند پس خرمایش رسیده نشود بگذارند. (منتهی الارب). به معنی غفاء. (اقرب الموارد)

آنچه درآید و دور کرده شود از گندم مانند دانۀ تلخه و کاه ریزه. (منتهی الارب). شی ٔ یکون فی الطعام کالزؤان او التبن یخرج منه فیرمی به. (اقرب الموارد) ، کاه گندم. (منتهی الارب). یا غفا اسم کاه است مانند اغفی. (از تاج العروس) ، آفتی است خرمابن را که مانند غبار بر غوره نشیند پس خرمایش رسیده نشود بگذارند. (منتهی الارب). به معنی غُفاء. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

غوچی

(غَ)

گودال یعنی جای عمیق. (از برهان قاطع) (آنندراج). گو خرد، یعنی مغاک کوچک. (غیاث اللغات). جهانگیری گوید: ’غوچی گودال را گویند و آن را غفچ و غفچی نیز گویند’. ولی غفچ بمعنی آبگیر است و مرادف غوچی نتواند بود. در سراج اللغات آمده: در هندوستان اطلاق آن بر گودالی باشد که در زمین سیاه خود بخود پیدا شودو چندان عمیق نباشد. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین)

گودال یعنی جای عمیق. (از برهان قاطع) (آنندراج). گَوِ خرد، یعنی مغاک کوچک. (غیاث اللغات). جهانگیری گوید: ’غوچی گودال را گویند و آن را غفچ و غفچی نیز گویند’. ولی غفچ بمعنی آبگیر است و مرادف غوچی نتواند بود. در سراج اللغات آمده: در هندوستان اطلاق آن بر گودالی باشد که در زمین سیاه خود بخود پیدا شودو چندان عمیق نباشد. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین)

لغت نامه دهخدا

غفری

(غَ)

شعوری در لسان العجم (ج 2 ورق 186ب) گوید: غفری مانند غفر به معنی درد شدید است، کذافی المجمع. ناظم الاطباء آرد: غفری، رنج و آزار

لغت نامه دهخدا

غفچ

(غُ)

مغاک چیزی بود. (حاشیۀ فرهنگ اسدی نخجوانی). جای عمیق و گود، آبگیر و تالاب. (ازبرهان قاطع). آبگیر. (فرهنگ رشیدی) (آنندراج) ، سندان آهنگری و مسگری و غیره. (از برهان قاطع). به معنی سندان به جیم تازی آمده است. (از فرهنگ رشیدی) (از آنندراج) ، شمشیر آبدار. (از برهان قاطع) (آنندراج) (فرهنگ رشیدی) :
ابواسحاق بهر دفع دشمن
همی تا برکشیده ست آبگون غفچ.
شمس فخری (از فرهنگ رشیدی).
، هرچیز راست و دراز و سطبر، و غفج با جیم ابجد هم درست است. (از برهان قاطع)

لغت نامه دهخدا

غفچ

آبگیر شمر، مغاک گودال حفره، شکشیر آبدار، سندان آهنگری و مسگری و غیره

فرهنگ لغت هوشیار