معنی غثی در لغت نامه دهخدا

غَثْو. غُثُوّ. غُثاء آوردن سیل: غثی الوادی. (منتهی الارب) (آنندراج)، درشورانیدن سیل گیاه چراگاه را و بدمزه ساختن: غثی السیل المرتع. (منتهی الارب) (آنندراج)، درشورانیدن و خلط کردن: غثی المال و کذا غثی الناس. (منتهی الارب)، شوریدن دل: غثت النفس غثیاً و غثیاناً. (منتهی الارب) (آنندراج). غثیان. (اقرب الموارد). منش بزدن از چیزی که طبع از آن نافر باشد. (تاج المصادر بیهقی). رجوع به غثیان شود، آشوب و آن غیر قی ٔ است. تمایل به قی ٔ. (دزی) : و شراب التفاح صالح للغثی و القی ٔ الکائنین من المره الصفراء. (مفردات ابن البیطار ذیل تفاح)، غثت السماء بالسحاب، ابر به هم رسانیدن آسمان. (منتهی الارب) (آنندراج). غثی الکلام، درآمیختن سخن را. (منتهی الارب)

معنی غثی در فرهنگ لغت هوشیار

شوریدن شکم، ابرناک شدن

معنی غثی - جستجوی لغت در جدول جو

غثی(دَ قَ لَ)

لغت نامه دهخدا

غثی

فرهنگ لغت هوشیار

غنی

توانگر، مالدار، بی نیاز، سرشار، پر از عناصر مفید

فرهنگ فارسی عمید

غوی

کسی که در بند هواوهوس خود باشد، گمراه، بیراه

فرهنگ فارسی عمید

غثیان

شوریدن دل، به هم خوردن دل، قی کردن

فرهنگ فارسی عمید

غشی

بیهوش شدن، بی خود شدن، از حال رفتن، بیهوشی، بی خودی، غش

فرهنگ فارسی عمید

غیث

باران، ابری که باران ببارد، گیاهی که با آب باران بروید

فرهنگ فارسی عمید

غمی

غمگین، اندوهگین، غم زده
غمی شدن: غمگین شدن، اندوهناک شدن

فرهنگ فارسی عمید

غذی

غذا، آنچه خورده شود و به نمو جسم کمک کند و انرژی لازم برای بدن به وجود بیاورد، خوراک، خوردنی، خورش، برای مثال تا غذی گردی بیامیزی به جان / بهر خواری نیست این امتحان (مولوی - ۴۹۷)

فرهنگ فارسی عمید

غلی

جوشیدن، جوشیدن مایع در دیگ

فرهنگ فارسی عمید

غبی

نادان و کندذهن، کم هوش، کودن

فرهنگ فارسی عمید

اغثی

(اَ ثا)

شیر بیشه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). اسد. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مغثی

(مُ)

غثیان آورنده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به غثیان شود

لغت نامه دهخدا

غثیان

(دَ لَ طَ)

شوریدن دل. (منتهی الارب). شوریدن دل یعنی تقاضای طبیعت بر قی بی حرکت. (آنندراج) (غیاث اللغات). قی. شکوفه. (برهان قاطع ذیل منش گردا). جوشیدن دل. ورگشتن دل. (مقدمهالادب زمخشری). منش گردا. (مهذب الاسماء) (برهان قاطع). منش بگردیدن از چیزی که طبع از آن نافر باشد. (مصادر زوزنی). منش بزدن از چیزی که طبع از آن نافر باشد. (تاج المصادر بیهقی). بد شدن و مضطرب گشتن نفس که به قی نزدیک شود به جهت خلطی که به فم المعده میریزد. (اقرب الموارد). دل بهم خوردگی. دل آشوبی. تهوع. غثی. حرکت معده برای دفع آنچه در آن است. رجوع به غثی شود. غیر قی ٔ است. ضریر انطاکی گوید: غثیان عبارت است ازضعف قسمتهای بالای معده، و احساس قی، بی آنکه چیزی بیرون شود. (تذکرۀ ضریر انطاکی ص 186) : هرگاه که سودا ترش باشد و عفوصت ندارد و اندکی باشد غثیان آرد، و هرگاه که بسیار باشد قی و سودا آرد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). و یقطع الرب المتخذ من الرمانین العطش و القی ٔ و الغثیان. (مفردات ابن البیطار ج 1 ص 144). و اگر چیزی به خورد او داده باشند به غثیان و قی آن را از معده قذف کند. (ترجمه محاسن اصفهان ص 42)

شوریدن دل. (منتهی الارب). شوریدن دل یعنی تقاضای طبیعت بر قی بی حرکت. (آنندراج) (غیاث اللغات). قی. شکوفه. (برهان قاطع ذیل منش گردا). جوشیدن دل. ورگشتن دل. (مقدمهالادب زمخشری). منش گردا. (مهذب الاسماء) (برهان قاطع). منش بگردیدن از چیزی که طبع از آن نافر باشد. (مصادر زوزنی). منش بزدن از چیزی که طبع از آن نافر باشد. (تاج المصادر بیهقی). بد شدن و مضطرب گشتن نفس که به قی نزدیک شود به جهت خلطی که به فم المعده میریزد. (اقرب الموارد). دل بهم خوردگی. دل آشوبی. تهوع. غَثْی. حرکت معده برای دفع آنچه در آن است. رجوع به غَثْی ْ شود. غیر قی ٔ است. ضریر انطاکی گوید: غثیان عبارت است ازضعف قسمتهای بالای معده، و احساس قی، بی آنکه چیزی بیرون شود. (تذکرۀ ضریر انطاکی ص 186) : هرگاه که سودا ترش باشد و عفوصت ندارد و اندکی باشد غثیان آرد، و هرگاه که بسیار باشد قی و سودا آرد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). و یقطع الرب المتخذ من الرمانین العطش و القی ٔ و الغثیان. (مفردات ابن البیطار ج 1 ص 144). و اگر چیزی به خوردِ او داده باشند به غثیان و قی آن را از معده قذف کند. (ترجمه محاسن اصفهان ص 42)

لغت نامه دهخدا

غثی ً

(دَ)

بسیارگیاه گردیدن زمین: غثیت الارض بالنبات غثی، غثی الکلام، درآمیختن سخن را. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

غثم

ریزه نان

معنی غثی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما