معنی غامیه - جستجوی لغت در جدول جو

غامیه

لغت نامه دهخدا

سامیه

(دخترانه)

مؤنث سامی، زن بلند قد، کسی که عازم شکار است

فرهنگ نامهای ایرانی

غانیه

(دخترانه)

زن جوان پاکدامن

فرهنگ نامهای ایرانی

غمامیه

فرقه ای از غلات شیعه که علی بن ابی طالب را خدا و مقیم در ابرها می دانستند و می گفتند که رعد صوت او و برق شلاق اوست

فرهنگ فارسی عمید

دامیه

صفحۀ شطرنجی دارای صد خانۀ چهارگوش سیاه و سفید برای بازی دام، نوعی گچ بری که یک درمیان گود و برجسته است

فرهنگ فارسی عمید

غاشیه

هشتاد و هشتمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۲۶ آیه
نوعی جامه
روپوش زین اسب، یون، دفنوک، جناغ زین

فرهنگ فارسی عمید

لامیه

قصیده ای که با قافیۀ لام باشد

فرهنگ فارسی عمید

نامیه

قوه ای که موجب رشد و نمو می شود

فرهنگ فارسی عمید

غادیه

بامداد، اول روز، صبح زود، سپیده دم، پگاه، صبح، بامدادان، بامگاه، صباح، غدو، صدیع، علی الصباح، غدات، باکر، صبح بام، صبحدم، صبحگاه، بام

فرهنگ فارسی عمید

سامیه

مونث سامی، عالی، بلند، بلندپایه، بلند مرتبه

فرهنگ فارسی عمید

غانیه

زنی که به واسطۀ زیبایی خود بی نیاز از زینت باشد

فرهنگ فارسی عمید

بامیه

میوه ای سبز رنگ و مخروطی شکل که مصرف خوراکی و دارویی دارد، گیاه این میوه با برگ های پهن و گل هایش درشت زرد و سفید، نوعی شیرینی که از آرد، تخم مرغ، نشاسته، شکر، روغن و ماست تهیه می شود و معمولاً همراه زولبیا مصرف می شود

فرهنگ فارسی عمید

غالیه

مؤنث واژۀ غالی، گران قیمت، گران بها
ماده ای بسیار خوشبو، مرکب از مشک، عنبر، بان و حصی لبان (حسن لبه) که زنان برای معطر کردن زلف به کار می بردند و برای تقویت دماغ، قلب، تسکین صداع و لقوه نیز مفید بوده
کنایه از گیسوی سیاه و خوش بو، غلات

مؤنثِ واژۀ غالی، گران قیمت، گران بها
ماده ای بسیار خوشبو، مرکب از مشک، عنبر، بان و حصی لبان (حسن لبه) که زنان برای معطر کردن زلف به کار می بردند و برای تقویت دماغ، قلب، تسکین صداع و لقوه نیز مفید بوده
کنایه از گیسوی سیاه و خوش بو، غُلات

فرهنگ فارسی عمید

دامیه

سر شکستگی که از وی خون آید زخم خون افشان

معنی غامیه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما