معنی عیایاء - جستجوی لغت در جدول جو

عیایاء

لغت نامه دهخدا

عطایا

عطیه ها، بخشش ها، دهش ها، جمع واژۀ عطیه

فرهنگ فارسی عمید

عیاناً

(نِ زَ دَ)

به عیان. بطور آشکار. آشکارا. به وضوح. بعین

لغت نامه دهخدا

یأیاء

(یَءْ)

آواز یؤیؤ. (از اقرب الموارد) (آنندراج). یأیاءه. (منتهی الارب). رجوع به یأیاءه شود

لغت نامه دهخدا

یأیاء

(یَءْ یَءْ)

اسم صوتی است که با آن مردم را به گرد آمدن دعوت کنند. (از اقرب الموارد). کلمه ای است که در اجتماع و گرد آمدن مردمان گویند. (ناظم الاطباء). کلمه ای است که جهت گرد آمدن گویند. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

کیایان

جمع واژۀ کیا، کیاها، بزرگان، سروران: محتشمان، بی حشمت و کیایان، بی کرد و کیا و حرمت شدند، (جهانگشای جوینی)

لغت نامه دهخدا

کیمیاء

کیمیا، (اقرب الموارد)، رجوع به کیمیا شود

لغت نامه دهخدا

عظایات

(عَ)

جمع واژۀ عظایه. (اقرب الموارد). رجوع به عظایه شود

لغت نامه دهخدا

عضایات

(عَ)

اسم جانوران گزنده است. (تحفۀ حکیم مؤمن). و رجوع به عضایت و عضایه شود

لغت نامه دهخدا

عصاقیاء

(عَ)

شور و فریاد و خروش. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). عصاقیه. و رجوع به عصاقیه شود

لغت نامه دهخدا

عجاساء

(عَ)

گلۀ بزرگ از شتران. (منتهی الارب) (آنندراج). العظیمه من الابل، پاره ای از شب. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). القطعه العظیمه من اللیل. (اقرب الموارد) ، تاریکی. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). ج، عجاساء، عجاسی مانند مفرد. (اقرب الموارد) ، موانع از امور. (اقرب الموارد). امور موانع. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

عیایا

(عَ / عُ)

جمع واژۀ عیّا. رجوع به عیا شود

لغت نامه دهخدا

عیارات

جمع واژۀ عیار، (اقرب الموارد)، رجوع به عیار شود، جج عیر، (منتهی الارب)، رجوع به عیر شود

لغت نامه دهخدا

عقاراء

(عَ رُلْ مِ)

موضعی است. (از منتهی الارب). جایگاهی است در شعر حمید بن ثور. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

عواساء

(عَ)

خبزدوک باردار، یا خبزدوک بابچه. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء). خنافس و سوسک حامل و باردار. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

عباقاء

(عَ)

مردی که بچسبد با تو. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

عباماء

(عَ)

احمق. (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

سیمیاء

نشان، علامت، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ایلیاء

نام بیت المقدس است، (صحاح الفرس)، ایلیا، الیا، الیاء، رجوع به ایلیا شود، دزدیده نگاه کردن، (آنندراج) (منتهی الارب)، دزدیده نگریستن زن، (تاج المصادر بیهقی) (اقرب الموارد) :اومضت المراءه، دزدیده نگاه کرد آن زن، (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء)، اشارۀ خفی کردن، (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) : اومض فلان، بطور پنهانی اشاره کرد فلان، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اعییاء

(اَ یِ یا)

جمع واژۀ عیی ّ بر وزن غنی، یعنی درمانده در کار و سخن. اعیاء. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

عنایات

(عِ)

جمع واژۀ عنایت. عنایتها و لطفها و احسانها. (ناظم الاطباء) : امداد و عنایات از رسم مألوف نقصان نپذیرد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 164).
اینهمه گفتیم لیک اندر بسیچ
بی عنایات خدا هیچیم هیچ.
مولوی.
رجوع به عنایت و عنایه شود

لغت نامه دهخدا