معنی عیاط در لغت نامه دهخدا

باردار نگردیدن ناقه و زن سالها، بی آنکه نازا و عاقر باشد، (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء)، عَیط، رجوع به عیط شود،، بانگ و فریاد و غوغا و زاری، (ناظم الاطباء)، جلبه و صیاح، (اقرب الموارد)

معنی عیاط در فرهنگ لغت هوشیار

بار دار نگشتن فرزند نیاوردن

معنی عیاط - جستجوی لغت در جدول جو

عیاط

لغت نامه دهخدا

عیاط

فرهنگ لغت هوشیار

حیاط

صحن خانه، زمین جلو ساختمان که دور آن دیوار باشد

فرهنگ فارسی عمید

عیاب

بسیار عیب کننده، بسیار عیب گو

فرهنگ فارسی عمید

عیاش

بسیار عیش کننده، نیکوحال، بسیار خوش گذران، اهل عیش و نوش

فرهنگ فارسی عمید

عیان

به چشم دیدن، دیدن به چشم، یقین در دیدار، ظاهر، آشکار

فرهنگ فارسی عمید

عیاد

به احوال پرسی مریض رفتن، به سوی کسی یا چیزی بازگشتن، دوباره شروع کردن، بازگشت

فرهنگ فارسی عمید

عیاذ

پناه بردن، پناه گرفتن، ملجا، پناه، پناهگاه

فرهنگ فارسی عمید

خیاط

کسی که به دوختن لباس برای مردم می پردازد

فرهنگ فارسی عمید

سیاط

سوط ها، تازیانه ها، جمع واژۀ سوط

فرهنگ فارسی عمید

عیار

زرنگ، چالاک، تردست، دزد
هر یک از عیاران که انسان هایی دلیر و جوانمرد و حامی ضعفا بوده اند، این طبقه در دورۀ عباسی در خراسان، سیستان، بغداد و نواحی دیگر ظهور کردند
کنایه از جسور و بی پروا، کسی که بی پروا زندگی خود را به خوشی و کامروایی می گذراند

فرهنگ فارسی عمید

عیال

اهل خانه، زن و فرزند

فرهنگ فارسی عمید

عیال

زن و فرزند و هر که در نفقه مرد باشد

معنی عیاط - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما