جدول جو
جدول جو

معنی علقمه - جستجوی لغت در جدول جو

علقمه
(عَقَ مَ)
نهری است از فرات. و عباس بن علی بن ابی طالب بر کنار آن شهید شد. (یادداشت مرحوم دهخدا)
لغت نامه دهخدا
علقمه
(عَ لَ)
شهری است در ساحل جزیره صقلیه (سیسیل). (از معجم البلدان)
لغت نامه دهخدا
علقمه
(عَ قَ مَ)
نام طایفه ایست ساکن حیره. از جمله دیرهای آنان دیر حنظله بن عبدالمسیح بن علقمه بن مالک بن ربّی بن نماره بن لخم بوده است. (از معجم قبائل العرب)
لغت نامه دهخدا
علقمه
(عَ قَ مَ)
ابن مالک. نام طایفه ایست ظاهراً منسوب به علقمه بن مالک از قحطانیه ساکن صبر، از شهرهای خولان در صعده. (از معجم قبائل العرب)
ابن نضر. وی در پیشروی اهل کوفه بود وقتی که در جنگ بر أحنف بن قیس خشم گرفتند. (از الاصابه ج 4 قسم اول ص 268)
ابن سعید بن عاصی بن امیه. وی در فتوحات شام شرکت داشته است. (از الاصابه ج 4 قسم اول ص 263)
ابن وقاص بن محصن بن کلده بن عبد (یا لیل) بن طریف بن عتواره بن عامر بن مالک بن لبث بن بکر بن عبدمناه بن کنانه. رجوع به علقمۀ لیثی شود
لغت نامه دهخدا
علقمه
تلخ شدن
تصویری از علقمه
تصویر علقمه
فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از علقم
تصویر علقم
علقم
هر چیز تلخ
حنظل، میوه ای گرد و به اندازۀ پرتقال با طعم بسیار تلخ که مصرف دارویی دارد، شرنگ، کبست، پهنور، خربزۀ ابوجهل، ابوجهل، پژند، کرنج، هندوانۀ ابوجهل، فنگ، پهی، گبست، کبستو، حنظله
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از لقمه
تصویر لقمه
لقمه
آن مقدار غذا که یک بار در دهان گذاشته شود، نواله، نانی که داخل آن خوراک گذاشته اند، کنایه از قطعۀ کوچک، تکه، غذا، طعام
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از علقه
تصویر علقه
علقه
نطفه یا جنین که هنوز به صورت پارۀ خون بسته است
علقۀ مضغه: کنایه از شخص پست و حقیر
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از علقه
تصویر علقه
علقه
تعلق، عشق و محبت، دلبستگی
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از علامه
تصویر علامه
علامه
بسیار دانا، دانشمند
فرهنگ فارسی عمید
عقمه
(عِ مَ)
اسم النوع است مصدر عقم را، نگار. (ازاقرب الموارد) ، نوعی از رنگ و نگار، ورنگ. (منتهی الارب). گلیم سرخ، و گویند هر لباس سرخ رنگ. (از اقرب الموارد). عقمه. و رجوع به عقمه شود
لغت نامه دهخدا
علامه
(عُلْ لا مَ)
آنچه بدان بر چیزی راه یابند و بر آن استدلال کنند. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
ملقمه
(مَقَ مَ / مِ)
آلیاژ جیوه با فلزات است. (فرهنگ اصطلاحات علمی). مأخوذ از عربی ’ملغمه’، ترکیبی از جیوه با فلزی دیگر. (از لاروس). ملغمه. و رجوع به ملغمه و ذیل آن شود.
- ملقمه کردن، روشی است برای استخراج طلا و نقره از کانیهای آنها به وسیلۀ جیوه. از قرن شانزدهم تا نوزدهم مهمترین روش استخراج طلا بوده است. روش عمل چنین بوده است: کانی طلا و نقره را پس از آسیا کردن، با جیوه به صورت مخلوط یکنواختی درمی آورند. طلا و نقره با جیوه به صورت ملقمه درمی آید و از ناخالصی جدا می شود. پس از آن به وسیله تقطیر ملقمه در ظرفهای آهنی مخصوص جیوه را از آن جدا می کنند تا طلا و نقره به صورت خالص درآید. (از فرهنگ اصطلاحات علمی)
لغت نامه دهخدا
هلقمه
(قَ فَ شَ)
فروخوردن لقمه را. (منتهی الارب). و گویا از ریشه لقم برساخته شده است چنانکه هبلعه از بلع. (از اقرب الموارد) ، بسیار خوردن. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
صلقمه
(تَ)
برهم زدن بعض دندان خود را بر بعضی. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
علامه
(عَ مَ)
رجوع به علامت شود
لغت نامه دهخدا
علامه
(عَلْ لا مَ / مِ)
نیک دانا و بسیار دانا. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (غیاث) (منتهی الارب). و تاء آن برای مبالغه است و مذکر و مؤنث در آن یکسان می باشد: دو امیرزاده در مصر بودند، یکی علم آموخت و آن دگر مال اندوخت، عاقبهالامر آن یکی علامۀ عصر شد وین دگر عزیز مصر گشت. (گلستان سعدی).
صاحبدل و نیک سیرت و علامه
گو کفش دریده باش و خلقان جامه.
سعدی.
، آگاه به انساب مردمان. (اقرب الموارد). عارف به نسب مردم. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
علامه
(عَلْ لا مَ)
ابن حاجب عثمان بن عمر. رجوع به ابن حاجب و ریحانه الادب ج 5 ص 302، روضات الجنات ص 468، تاریخ ابن خلکان ج 1 ص 340، هدیه الاحباب ص 45، لغات تاریخیه و جغرافیه احمد رفعت ج 1 ص 31، قاموس الاعلام ج 1 ص 616 شود
ابن اثیر. مبارک بن ابی کرم جزری. رجوع به ابن اثیر و مآخذ ذیل شود: ریحانه الادب ج 5 ص 243، کشف الظنون، روضات الجنات ص 685، تاریخ ابن خلکان ج 2 ص 12، معجم الادباء ج 17 ص 71، قاموس الاعلام ج 1 ص 599
ابن هشام، عبدالله بن یوسف. رجوع به ابن هشام و ریحانه الادب ج 6 ص 199، کشف الظنون، روضات الجنات ص 455، الدرر الکامنه ج 2ص 308، هدیه الاحباب ص 95، قاموس الاعلام ج 1 ص 679 شود
ابن جماعۀ شافعی، محمد بن ابی بکر. رجوع به ابن جماعه و ریحانه الادب ج 5 ص 290، هدیه الاحباب ص 42، روضات الجنات ص 748 شود
تقی الدین راصد محمد (متوفی در سال 993 هجری قمری). او راست: الطرق السنیه فی الاّلات الروحانیه. (کشف الظنون)
ابن هشام، محمد بن یحیی. رجوع به ابن هشام و ریحانه الادب ج 6 ص 203، کشف الظنون، روضات الجنات ص 727 شود
لغت نامه دهخدا
علقمی
(عَ قَ)
ابوطالب مؤیدالدین محمد بن محمد. آخرین وزیر خلفای عباسی. رجوع به ابن علقمی و نیز دستورالوزراء ص 98 شود
لغت نامه دهخدا
علقمی
(عَقَ)
شمس الدین محمد بن عبدالرحمان بن علی بن ابی بکر. از فقهای شافعی مذهب قاهره به شمار میرفت. جلال سیوطی استاد او بود و خود از مدرسان ازهر مصر بود. تولد او در 897 و وفاتش در 969 هجری قمری اتفاق افتاده. او راست: الکوکب المنیر بشرح الجامع الصغیر، در سه جلد که در سال 968 از تألیف آن فارغ شد. و ملتقی البحرین فی الجمع بین کلام الشیخین. (از الاعلام زرکلی)
لغت نامه دهخدا
علاقمه
(عَ قَ)
شهرکی است در قسمت شرقی سرزمین مصر، پایین بلبیس. و در آن بازارهائی است که برای عرب ها تشکیل میشود. (از معجم البلدان)
لغت نامه دهخدا
حلقمه
(تَ صَیْ یُ)
بریدن گلو و حلقوم. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
علکمه
(عَ کَ مَ)
بزرگی کوهان. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
تصویری از ملقمه
تصویر ملقمه
ملقمه
آلیاژ جیوه با فلزات است
فرهنگ لغت هوشیار
علامه
بسیار دانا، تبار شناس ماریک در فرانسه پیوندی دارند با این واژه پهلوی نشان، فرسنگسار نشانه راه، درفش نیک دانا بسیار دانشمند. بسیار دانا و فهمیده
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از سلقمه
تصویر سلقمه
سلقمه
دندان بر هم زدن، چفته انگیز (جفته تهمت)
فرهنگ لغت هوشیار
علقه
آویزش، دلمه خون بسته، پست خود نما، جغله بچه که هنوز بزرگ نشده آویزش، قطعه ای خون، طور دوم از ادوار نطفه که مانند خون غلیظ شده منجمد گردد خون بسته. یا علقه مصغه. شخص پست و حقیری که می خواهد خود نمایی کند، بچه ای که هنوز رشد نکرده (در مقام توهین گویند)
فرهنگ لغت هوشیار
علقم
کبست (حنظل)، کنار تلخ، آب تلخ، تلخ، بشبش برگ کبست زیتون تلخ، سیماهنگ
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از عقمه
تصویر عقمه
عقمه
جامه سرخ، گلیم سرخ رنگ و نگار
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از لقمه
تصویر لقمه
لقمه
تکه، توشه، آنچه از خوردنی که به یکبار در دهان کنند
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از علامه
تصویر علامه
علامه
((عَ لّ مِ))
دانشمند، بسیار دانا
فرهنگ فارسی معین
تصویری از علقه
تصویر علقه
علقه
((عُ لْ قَ))
عشق، دلبستگی، گرانمایه از هر چیزی، آن مقدار از علوفه که غذای یک روزه شتر باشد
فرهنگ فارسی معین
تصویری از علقم
تصویر علقم
علقم
((عَ قَ))
حنظل، هر چیز تلخ
فرهنگ فارسی معین
تصویری از لقمه
تصویر لقمه
لقمه
((لُ مِ))
مقدار غذایی که یک بار در دهن گذاشته شود
لقمه گنده تر از دهان برداشتن: کنایه از تقبل کار و تعهد خارج از توان
لقمه را دور سر چرخاندن: کنایه از کار را از راه غلط و پردردسر انجام دادن
فرهنگ فارسی معین
علامه
دانشمند، دانشور، عالم، علیم، فاضل
متضاد: جهول
فرهنگ واژه مترادف متضاد