معنی عرمه در لغت نامه دهخدا

بوی طبیخ. (منتهی الارب). بوی طبیخ و چیز پخته شده. (از اقرب الموارد)، خرمن کوفتۀ گرد کرده از باد صاف و پاک نانموده. (منتهی الارب). خرمن که پس از کوفتن جمع شده باشد تا آن را به باد دهند. (از اقرب الموارد). عُرمه. رجوع به عرمه شود، ریگ توده. (منتهی الارب). مجتمع و انبوه از رمل. (از اقرب الموارد)

معنی عرمه در لغت نامه دهخدا

وادیی است. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

معنی عرمه در لغت نامه دهخدا

بند آب و حاجز میان دو چیز. (منتهی الارب). سد و بندی که در جلو سیل می بندند، و حاجز میان دو چیز. (ناظم الاطباء). سدی که در عرض وادی قرار دهند. (از اقرب الموارد). ج، عَرِم و یا آن جمعی است بدون واحد، و برخی گویند واحد آن عرمه است. (از منتهی الارب). ج، عَرِم مثل کلمه و کلم. ویا عرم جمعی است بدون واحد، و گویند آنها احباس و گویهایی است که در وادیها ساخته می شود. (از اقرب الموارد)، باران سخت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ذهب بهم سیل العرم، یعنی سیل عرم آنها را از بین برد. (از اقرب الموارد)، کلاکموش نر. (منتهی الارب). جرذ نر. (از اقرب الموارد). جرذ ذکر است، یعنی موش دشتی نر. (تحفۀ حکیم مؤمن)

معنی عرمه در لغت نامه دهخدا

فراهم آمدنگاه ریگ. (منتهی الارب) (آنندراج)، عرمهالرجل، قبیله و گروه مردم. (منتهی الارب)

معنی عرمه در لغت نامه دهخدا

بمعنی عَرَم است در همه معانی. (از منتهی الارب)، سیاهی سپیدی آمیخته در هر چه باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). خجک زدن از سیاهی و سپیدی. (ناظم الاطباء). منقط شدن سیاهی و سپیدی بودن آنکه نقطه ها وسیع گردد. (از اقرب الموارد)، سپیدی بر لب گوسپند. (ناظم الاطباء)، گوشت ناپخته. (ناظم الاطباء)، تخم قطا. (ناظم الاطباء)، خرمن کوفتۀ گرد کرده و پاک نانموده. (ناظم الاطباء). خرمن از طعام که کوفته می شود آنگاه به باد داده می شود. (اقرب الموارد). ج، عُرَم. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). عَرَمه. رجوع به عَرمه شود

معنی عرمه در لغت نامه دهخدا

زمینی است سخت در کنار صمان، و نام آن در شعر رؤبۀ عجاج آمده است. و گویند آن عارضی است در یمامه. (از معجم البلدان). زمینی است سخت درشت بر سر حد دهنا و مقابل عارض یمامه. (منتهی الارب)

معنی عرمه در فرهنگ لغت هوشیار

خرمن: جویاگندم، گوشت، بوی پختنی بند (سد)، موش دشتی: نر خرمن ناکوفته

معنی عرمه در فرهنگ فارسی معین

توده ریگ، جای گرد آمدن ریگ

معنی عرمه - جستجوی لغت در جدول جو

عرمه

لغت نامه دهخدا

عرمه

لغت نامه دهخدا

عرمه

لغت نامه دهخدا

عرمه

لغت نامه دهخدا

عرمه

لغت نامه دهخدا

عرمه

لغت نامه دهخدا

عرمه

فرهنگ لغت هوشیار

عرمه

فرهنگ فارسی معین

ترمه

(دخترانه)

نوعی پارچه با نقشهای بته جقه یا اسلیمی

فرهنگ نامهای ایرانی

سرمه

(دخترانه)

ماده ای سیاه رنگ که برای آرایش مژه ها و پلک چشم به کار می رود

فرهنگ نامهای ایرانی

خرمه

(دخترانه)

نام همسر مزدک

فرهنگ نامهای ایرانی

برمه

اسکنه، وسیلۀ فلزی دسته داری که نجاران برای سوراخ کردن چوب و یا ایجاد شیار به کار می برند، ماهه، پرمه، پرماه، پرما، برماه، بهرمه

فرهنگ فارسی عمید

عرفه

روز نهم ذی الحجه، روز قبل از عید قربان

فرهنگ فارسی عمید

عامه

عامّ، فراگیر، مردم کم سواد، همگان، همۀ مردم

فرهنگ فارسی عمید

ترمه

شال، نوعی پارچۀ نفیس که از کرک لطیف بافته می شود

فرهنگ فارسی عمید

ضرمه

شراره، ریزۀ آتش که از زغال یا هیزم که در حال سوختن است جدا شود و به هوا بجهد، لخچه، بلک، جذوه، ژابیژ، جمره، خدره، آتش پاره، ایژک، جرقّه، سینجر، آییژ، جمر، ابیز، آلاوه، لخشه، اخگر

فرهنگ فارسی عمید

عرصه

میدان، فضای جلو عمارت، ساحت خانه، حیاط، جای وسیع

فرهنگ فارسی عمید

عروه

حلقه، دسته، دستگیره، دستۀ چیزی، مثل دستۀ ابریق، دستاویز، مال نفیس و پربها، آنچه بشود به آن امید داشت واطمینان کرد

فرهنگ فارسی عمید

عرشه

سطح بالای کشتی، هر جای مسطحی که از اطراف خود بلندتر باشد

فرهنگ فارسی عمید

عرضه

لیاقت، طاقت، توانایی، نشانه، در معرض

فرهنگ فارسی عمید

ترمه

نمدزین، نمدی که زیر زین بر پشت اسب می اندازند، آدرم، آدرمه، تکلتو، تکتلو

فرهنگ فارسی عمید

ضرمه

اخگر، آتش

فرهنگ لغت هوشیار

طرمه

کبود دندانی، کوره

فرهنگ لغت هوشیار

عجرمه

درخت کمان

فرهنگ لغت هوشیار

عامه

هر چیز که شامل همه گردد و عمومیت داشته باشد

فرهنگ لغت هوشیار

عجمه

کویک خرمابن که از هسته خرما روید، هسته، شتر سنگ مهسنگ کند زبانی، پرخید گی (ابهام) لکنت زبان کند زبانی، عدم فصاحت، ابهام. یک هسته خرما، یک تکسک انگور، خرما بن که از هسته روید جمع عجمات

فرهنگ لغت هوشیار