معنی عراقیک - جستجوی لغت در جدول جو

عراقیک

لغت نامه دهخدا

عواقیل

عاقول ها، قسمت معظم دریاها و امواج آنها، پیچ و خم رودبارها، کارهای پوشیده و درهم، خارشترها، جمع واژۀ عاقول

فرهنگ فارسی عمید

عرانین

عرنین ها، بینی ها، مهترها و شریفهای قوم، جمع واژۀ عرنین

فرهنگ فارسی عمید

عناقید

عنقودها، خوشه های انگور، خوشه ها، جمع واژۀ عنقود

فرهنگ فارسی عمید

ترافیک

عبور و مرور وسایل نقلیه، حمل و نقل، انبوهی وسایل نقلیه در خیابان و جاده که در امر عبور و مرور اختلال ایجاد می کند

فرهنگ فارسی عمید

پراتیک

عمل، تجربۀ علمی، آزمایش

فرهنگ فارسی عمید

عراقی

(عِ)

پدر و مادر من، و او جد بعضی اشخاص بود که به بابل به اسیری برده شدند و با زرّو بابل برگشتند (کتاب عزرا 2:11، کتاب نحمیا 7:16) و بیست وهشت تن از بنی بابای با عزرا از بابل مراجعت کردند، (عزرا 8:11) و چهار تن از اینان به اورشلیم رفتند تا با زنان بیگانه تزویج کنند (عزرا 10:28)، (از قاموس کتاب مقدس)، منسوب است به بابسیر که قریه ای است از قرای واسط، (سمعانی)
منسوب به عراق. نقد عراقی. در بیت ذیل از نظامی پول رایج و متداول در عراق معنی میدهد:
چرا گشتی در این بیغوله پابست
چنین نقد عراقی بر کف دست.
نظامی

لغت نامه دهخدا

عراقی

(عَ)

دهی است از دهستان میان آباد بخش اسفراین شهرستان بجنورد. 362 تن سکنه دارد. آبش از رودخانه، محصولش غلات، بنشن، پنبه و میوه جات است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

عراقی

(عِ)

چوب چنبر دلو. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

عراقی

(عِ قی ی)

از مردم عراق. اهل عراق. منسوب به عراق. عراق عرب یا عجم

لغت نامه دهخدا

عراقیب

(عَ قی یَ)

معدنی است و دهی است بزرگ نزدیک حمای ضربه مرضباب را. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

عراقیل

(عَ)

سختی ها و کارهای دشوار و سخت و دشواریها. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). داهیه. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

عراقین

(عِ قَ)

تثنیۀ عراق (در حالت نصبی) چرا که عراق دواند یکی عراق عرب و دیگری عراق عجم و در منتخب نوشته اند که عراقین کوفه و بصره نیزباشند. (از غیاث اللغات) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). و رجوع به عراقان شود:
بانگ آهنگ او به نصرت و فتح
در عراقین و در خراسان باز.
مسعودسعد.
شاه عراقین طراز کز پی توقیع او
کاغذ شامیست صبح خامۀ مصری شهاب.
خاقانی.
عمر بن عبدالعزیز وصیت کرده است به عبدالرحمن ابن عبدالحمید به وقتی که او را به عراقین روانه میگرداندند. (تاریخ قم ص 184)

لغت نامه دهخدا

عراقیه

(عَ یِ)

دهی است از دهستان فراهان بالا بخش فرمهین اراک، واقع در دامنه. سردسیر 183 تن سکنه دارد. آب آن از قنات تأمین میشود. محصولاتش غلات وبنشن و پنبه و شغل اهالی زراعت است. از فرمهین بدانجا اتومبیل میرود. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

عراقیه

(عِ قی یَ)

شتران که گیاه باقی مانده را خورند. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

عراقی

(عِ)

ابن منصور بن مسلم فقیه شافعی. کنیت او ابواسحاق مصری است. مولد و منشاء و مدفن او مصر بود. به بغداد سکونت گزید. از فضلای فقهاء شافعی است. شرحی بر کتاب مهذب شیخ ابواسحاق شیرازی نوشته و در بغداد به مصری معروف گشته است و پس از مراجعت به مصر او را عراقی گفتند. وی به سال 596 به مصر درگذشت. (از ریحانه الادب ج 3 ص 115)

لغت نامه دهخدا

علاقیه

پاز نامه برنام (لقب عنوان)

معنی عراقیک - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما