معنی عذو - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

کثیرالعفو، بسیار آمرزنده و درگذرنده از گناه

پاکیزه، گوارا، خوشگوار

بلند شدن، بالا رفتن، بلندی، بزرگی قدر و مرتبه، بلندقدر شدن، بزرگوار شدن
علو همت: بلندی همت

در قافیه، حرکت ماقبل ردف و قید مانند حرکت «د» و «پ»، برای مثال ای به همت بر آفتابت دست / آسمان با علوّ قدر تو پست (انوری - ۵۴۹)

بخشودن، از گناه کسی درگذشتن، بخشایش

تکبر کردن، از حد درگذشتن، ستم کردن

خاشاک، شاخه های درخت، اطراف چیزی، آن قسمت از عمامه یا دستار که بر دو شانه می افتد، بند ترازو

(عَ)

کسی که از شدت تشنگی نخورد. (ناظم الاطباء) ، آنکه میان او و میان آسمان حائل نباشد، ستور ایستاده که آب و علف نخورد. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب)

(عَ ذَوْ وَ)

فاحش و فراخ شکم (خر) ، مرد بدخوی سنگدل، پادشاه سخت و درشت. (آنندراج) (منتهی الارب)

(عَ)

نیک خورنده، ذائقه گیرنده. (منتهی الارب) (آنندراج). عدوف (الذال لغه ربیعه و بالمهمله لسائر العرب) (از اقرب الموارد). و رجوع به عدوف شود

(عُ)

عذق. رجوع به عذق شود

(عَ)

ملامت کننده. (آنندراج). بسیار سرزنش کننده مردم را. (از اقرب الموارد)

کرانه آسمان، گروه مردمان بندی گردیدن، فروتنی، خواری نمودن، آشکار کردن، دشوار گشتن

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما