معنی عبدویی - جستجوی لغت در جدول جو

عبدویی

لغت نامه دهخدا

شگفت انگیز مثلاً چشمان جادویی،
ساحری، جادوگری، برای مثال خمار در سر و دستش به خون مشتاقان / خضیب و نرگس مستش به جادویی مکحول (سعدی۲ - ۴۸۰)
جادویی کردن: سحر کردن، جادو کردن

فرهنگ فارسی عمید

عبودیت

بندگی کردن، پرستش کردن، کنایه از چاکری و خدمتگزاری کردن، خدمت

فرهنگ فارسی عمید

بدبویی

گندیدگی، تعفن

فرهنگ فارسی عمید

بدگویی

سخن زشت گفتن، دشنام دادن

فرهنگ فارسی عمید

بدخویی

زشت خویی، تندخویی، بدخلقی

فرهنگ فارسی عمید

کادویی

ویژگی اجناس مناسب برای هدیه دادن

فرهنگ فارسی عمید

پادویی

شغل و عمل پادو، دوندگی در پی کاری

فرهنگ فارسی عمید

عبدوسی

(عَ سی ی)

نسبت است به عبدوس. (لباب الانساب ج 2 ص 113)

لغت نامه دهخدا

عبدوسی

(عَ سی ی)

عبدالله بن العباس بن ابی یحیی بن ابی منصور بن عبدالله بن عبدوس سرخسی معروف به قاضی عبدوسی و مکنی به ابوالقاسم. وی مردی فقیه، متفنن، فاضل، اهل مناظره و حافظ مذهب بود. نزد ابوسفیان محمد بن محمد بن فضل قاضی فقه آموخت. ابونصر محمد بن محمود و جز آن از وی روایت کند. به سال 461 هجری قمری درگذشت. (اللباب ج 1 ص 113)

لغت نامه دهخدا

عبدوئی

(عَ)

دهی است از دهستان دشت ارژن بخش کوهمره نودان شهرستان کازرون. واقع در 36هزارگزی باختر نودان در دامنۀ جنوبی کوه چنگ واقع. و آب و هوای آن معتدل است. و 830 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه تأمین میشود. محصولاتش غلات، عدس است. اهالی به کشاورزی اشتغال دارند. راه فرعی دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7)

لغت نامه دهخدا

عیبجویی

تفحص معایب دیگران، ایراد عیبها و خطاهای دیگران، نکته گیری خرده گیری

فرهنگ لغت هوشیار