معنی عبدلی در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان میان آب (بلوک شعبه) بخش مرکزی شهرستان اهواز. واقع در 62هزارگزی شمال خاوری اهواز و ساحل باختری رودخانه شطیطبین دو رود خانه شطیط و دز واقع و در جلگه است. هشتاد تن سکنه دارد. آب آن از رود خانه شطیط تأمین میشود و محصولاتش غلات است. اهالی به کشاورزی و گله داری اشتغال دارند. راه مالرو دارد. و از طریق شوشتر بدانجا اتومبیل میرود. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

معنی عبدلی در لغت نامه دهخدا

محمود بن علی بن اسماعیل البخاری الصوفی العبدلی، مکنی به ابوالقاسم. ساکن قریۀ عبدالله به عراق بود و در بغداد و واسط موعظه میکرد از ابوالخطاب بن البطروحین بن طلحه الثعالبی حدیث شنید و ابوسعد سمعانی از او روایت کند وی به سال 480 هجری قمری متولد شد. (از اللباب ج 2 ص 112)، علی بن محمد بن عبدالله بن عمرو بن کعب بن سلمه الخولانی العبدلی. از یوسف بن عبدالاعلی و محمد بن عبدالله بن عبدالحکیم روایت کند وی مردی صالح و ثقه بود به سال 329 هجری قمری به مصر درگذشت. (اللباب ج 2 ص 112)

معنی عبدلی در لغت نامه دهخدا

نسبت است به ابوعبدالله بن کرام صاحب مقاله الکرامیه که جماعتی از اصحابش به کتب او نسبت داده شده اند. (اللباب ج 2 ص 112)، نسبت است بدهی در سرزمین واسط عراق که قریه عبداﷲ نام دارد. (اللباب ج 2 ص 112)، نسبت است به عبداﷲ که بطنی از خولان است. (اللباب ج 2 ص 112)

معنی عبدلی در فرهنگ لغت هوشیار

منسوب به عبدالله (بطنی از خولان)

معنی عبدلی - جستجوی لغت در جدول جو

عبدلی

لغت نامه دهخدا

عبدلی

لغت نامه دهخدا

عبدلی

لغت نامه دهخدا

عبدلی

فرهنگ لغت هوشیار

بدلی

ساختگی، تقلبی مثلاً جواهر بدلی

فرهنگ فارسی عمید

عبدری

(عَ دَ ری ی)

علی بن سعید بن عبدالرحمان بن محرز بن ابی عثمان ملقب به عبدری. از بزرگان علمای شافعیه است. از تألیفات او است: مختصر الکفایه در خلافیات علماء. وی به سال 493 هجری قمری درگذشت. (از ریحانه الادب ج 3 ص 58)
در اصطلاح رجال لقب سویبطبن حرملۀ فرشی عبدری و جمعی دیگر است و نسبت آن به قبیلۀ بنی عبدالدار (از بلاد اندلس) است. (از ریحانه الادب ج 3 ص 58)
عبدالحمید بن زکریای بن الجهم العبدری. (اللباب ص 112)

معنی عبدلی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما