- عبا
جامۀ گشاد و بلند که روی لباس های دیگر به دوش می اندازند
معنی عبا - جستجوی لغت در جدول جو
- عبا (عَ)
عباء. رجوع به عباء شود
- عبا
پوششی است از پشم و جز آن که جلوش شکافته است و بر روی لباس پوشند، روی پوش گشاد و بلند پشمی یا نخی که در میان پیش باز است و دو سوراخ در طرفین دارد که دستها را از آن بیرون آورند و طبقه روحانیون و جز آنان آن را بر دوش اندازند، گلیم خط دار
- عبا ((عَ))
جامه گشاد و بلند و جلو باز با آستین های کوتاه
- عبا
بالاپوش
- عبا
بالاپوش، جامه، ردا
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پسرانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
شیر بیشه، نام پسر عبدالمطلب عموی پیامبر (ص)، لقب برادر امام حسین علمدار شجاع صحرای کربلا
عابدها، پرستندگان، جمع واژۀ عابد
عبادت، پرستیدن خدا، بندگی کردن، پرستش کردن
عبادت، پرستیدن خدا، بندگی کردن، پرستش کردن
(عَبْ با)
لغت نامه دهخدا
شتر نر توانا که از هر زمین گذرد و همیشه سفر کند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، تعبیر و تفسیرکننده خواب. (المنجد) (ناظم الاطباء) ، مبالغۀ عابر. (المنجد)
(عِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ عبد. بندگان. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). رجوع به عبد شود
(عِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است به مرو که اهل محل آن را شنک عباد نامند و محدثان سنج عباد نویسند. فاصله آن تا مرو 4 فرسخ است. (از معجم البلدان)
(عِ)
لغت نامه دهخدا
قبیله های پراکنده از تازیان که در حیره بر نصرانیت مجتمع شدند. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (از معجم قبائل العرب). و نسبت به آن عبادی است. رجوع به عبادی شود
(عَ)
لغت نامه دهخدا
گران جسم، عاجز و درمانده. (منتهی الارب) ، گران زبان شده. (مهذب الاسماء). العی الثقیل. (اقرب الموارد)
(عَ)
لغت نامه دهخدا
نوعی از درخت ورد کوهی بزرگ که از آن عصا سازند و قیل کان منه عصا موسی. گل کوهی و آن سخت و بزرگ است چندانکه از آن عصا سازند. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). گل کوهی. (مهذب الاسماء)
(عَبْ با)
لغت نامه دهخدا
ابن یعقوب البخاری الرواجنی، مکنی به ابوسعید. از فضلای کوفه بود بخاری و جز او از وی روایت کنند و او را کتبی است از جمله اخبار المهدی المنتظر و المعرفه فی الصحابه. وی به سال 250 هجری قمری درگذشت. (از الاعلام زرکلی)
ابن عوام بن عبدالله کلابی واسطی، مکنی به ابوسهل از رجال حدیث و ثقات بود وی به تشیع تظاهر میکرد. هارون الرشید وی را به زندان افکند و به سال 185 هجری قمری در بغداد درگذشت. (از الاعلام زرکلی)
ابن عباد بن حبیب بن مهلب بن صفر العتکی الازدی المهلبی البصری، مکنی به ابومعاویه. وی از حفاظ حدیث و از ثقات بود و به سال 181 هجری قمری درگذشت. (از الاعلام زرکلی)
ابن زیاد بن ابیه برادر عبدالله بن زیاد ومکنی به ابوحرب. وی از جانب معاویه ولایت سیستان یافت و به سال 100 هجری قمری درگذشت. (از الاعلام زرکلی)
ابن عوام بن عبدالله کلابی واسطی، مکنی به ابوسهل از رجال حدیث و ثقات بود وی به تشیع تظاهر میکرد. هارون الرشید وی را به زندان افکند و به سال 185 هجری قمری در بغداد درگذشت. (از الاعلام زرکلی)
ابن عباد بن حبیب بن مهلب بن صفر العتکی الازدی المهلبی البصری، مکنی به ابومعاویه. وی از حفاظ حدیث و از ثقات بود و به سال 181 هجری قمری درگذشت. (از الاعلام زرکلی)
ابن زیاد بن ابیه برادر عبدالله بن زیاد ومکنی به ابوحرب. وی از جانب معاویه ولایت سیستان یافت و به سال 100 هجری قمری درگذشت. (از الاعلام زرکلی)
پرآبی، بلند آبی، لور بزرگ (لور سیل)، برگ خرما، آغاز هر چیز، کوه سیل عظیم توجبه بزرگ بسیار آب
جامه ای بلند و گشاد که روی لباسها بدوش اندازند، وستر پوششی است پیش شکافته از پشم و جز آن، گلیم پوششی است از پشم و جز آن که جلوش شکافته است و بر روی لباس پوشند، روی پوش گشاد و بلند پشمی یا نخی که در میان پیش باز است و دو سوراخ در طرفین دارد که دستها را از آن بیرون آورند و طبقه روحانیون و جز آنان آن را بر دوش اندازند، گلیم خط دار
