معنی عباد

عباد: عابدها، پرستندگان، جمع واژۀ عابد
عبادت، پرستیدن خدا، بندگی کردن، پرستش کردن

فرهنگ نامهای ایرانی

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ فارسی معین

عباد: جَمعِ واژۀ عبد. بندگان. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). رجوع به عبد شود

لغت نامه دهخدا

عباد: دهی است به مرو که اهل محل آن را شنک عباد نامند و محدثان سِنج عباد نویسند. فاصله آن تا مرو 4 فرسخ است. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

عباد: قبیله های پراکنده از تازیان که در حیره بر نصرانیت مجتمع شدند. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (از معجم قبائل العرب). و نسبت به آن عبادی است. رجوع به عبادی شود

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با عباد