- عاطل
ویژگی آنچه یا آنکه به کار گرفته می شود، بیکار، بی بهره، بدون مسئول یا متصدی
عاطل و باطل: بیکار، بیهوده
عاطل و باطل: بیکار، بیهوده
معنی عاطل - جستجوی لغت در جدول جو
- عاطل (طِ)
بیکاره. بیهوده. تهی. فارغ: آن دیگر که از پیرایۀ خردی عاطل نبود. (کلیله و دمنه). چون سریر دولت از منصب شاهی خالی و عاطل ماند... دشمن قصد این دیار کند. (سندبادنامه ص 80) ، زن بی گردن بند. بی زیور. بی پیرایه. (مهذب الاسماء) (آنندراج). ج، عواطل و عطّل. (ناظم الاطباء)
- عاطل
بیکاره، بیهوده، تهی، فارغ
- عاطل ((طِ))
بیکار، مهمل، بی معنی، بیهوده، بی پیرایه
- عاطل
باطل، بیکار، بی معنی، بیهوده، لغو، معطل، ول
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ویژگی آنچه به سرعت فرامی رسد یا انجام می شود، باشتاب، شتابان مثلاً مرگ عاجل، مقابل آجل، ویژگی آنچه مربوط به زمان کنونی است، فعلی، مقابل آجل، کنایه از زمان حال
ناچیز، ناحق، بی اثر، بیهوده، یاوه، پوچ
باطل گفتن: بیهوده گفتن، یاوه گفتن، ناحق گفتن،برای مثال بلی مرد آن کس است از روی تحقیق / که چون خشم آیدش باطل نگوید (سعدی - ۸۲)
باطل گفتن: بیهوده گفتن، یاوه گفتن، ناحق گفتن،
(مَ طِ)
لغت نامه دهخدا
معاطل المراءه، جایهای پیرایۀ زنان. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). جمع واژۀ معطل. (ناظم الاطباء). واحد آن معطل است. (از اقرب الموارد)
رگ دشتان، نکوهشگر ملامت کننده ملامتگر جمع عذله عذال عذل عاذلات عواذل
