- ظبه (ظُ بَ)
دم شمشیر یا طرف تیزی آن یا دم سنان و مانند آن. ج، اظب (اظبی) ، ظبات، ظبون، ظبون، ظبی ̍
معنی ظبه - جستجوی لغت در جدول جو
- ظبه
لبه شمشیر، نوک نیزه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
سنگی سیاه و درخشان، کهربای سیاه، برای مثال شبی چون شبه روی شسته به قیر / نه بهرام پیدا نه کیوان نه تیر (فردوسی - ۳/۳۰۳)
یک دانه، یک حب، واحد اندازه گیری وزن به مقدار وزن یک یا دو جو، شش یک عشر دینار، شش یک دانگ
حبۀ دل: سویدا، خال یا نقطۀ سیاهی در دل که محل احساسات است،برای مثال بدان خردی که آمد حبۀ دل / خداوند دوعالم راست منزل (شبستری - ۸۹)
حبۀ دل: سویدا، خال یا نقطۀ سیاهی در دل که محل احساسات است،
سایه بان، آنچه سایه می اندازد مانند درخت، جایی صفه مانند که از سرما یا گرما به آن پناه می بردند
(وَ بَ)
لغت نامه دهخدا
فرج ستورمادگان شکافته سم. (منتهی الارب) (آنندراج). فرج مادیان و سایر ستور (ان) سم شکافته. (از ناظم الاطباء)
(حُ ظُبْ بَ)
لغت نامه دهخدا
تأنیث حظب ّ، مرد درشت و سطبر و بخیل و تنگخوی و گول. (منتهی الارب). رجوع به حظب شود
برآمدگی هر چیز را گویند، بارگاه بنای گرد برآورده، هر بنای بلند و گرد، گنبد، خرگاه
خود خواهی، پیر گولی گولی در پیری سواری که مایحتاج خود را بفتراک بسته و مسلح و مکمل یراق میراند سبای سوار زبده سوار
