- ظاهری
مربوط به ظاهر، نمایان، هویدا، ویژگی کسی که بیشتر به ظاهر امور اهمیت می دهد
معنی ظاهری - جستجوی لغت در جدول جو
- ظاهری (هَِ)
مذهب فقهی منسوب به ابوسلیمان داود بن علی بن خلف اصفهانی متوفی به سال 270 هجری قمری که به ظاهر آیات و احادیث عمل میکرد. این مذهب عبارت است از اخذ به کتاب و سنت و الغاء رأی و قیاس و تأویل و این کلمه گاهی مقابل باطنی آید، یعنی مذهب سبعیه و باطنیان:
فاطمیم فاطمیم فاطمی
تا تو بدرّی ز غم ای ظاهری
فاطمه را عایشه مایندر است
پس تو مرا شیعت مایندری
شیعت مایندری ای بدنشان
شاید اگر دشمن دختندری.
ناصرخسرو.
، مقابل صوفی نیز آید و شاید این معنی از همان لقب داود بن علی آمده باشد، قشری. خشک. رجوع به الانساب سمعانی و الفهرست ابن ندیم و المیزان الشعرانی و دائره المعارف اسلام و رجوع به ظاهریه شود
فاطمیم فاطمیم فاطمی
تا تو بدرّی ز غم ای ظاهری
فاطمه را عایشه مایندر است
پس تو مرا شیعت مایندری
شیعت مایندری ای بدنشان
شاید اگر دشمن دختندری.
ناصرخسرو.
، مقابل صوفی نیز آید و شاید این معنی از همان لقب داود بن علی آمده باشد، قشری. خشک. رجوع به الانساب سمعانی و الفهرست ابن ندیم و المیزان الشعرانی و دائره المعارف اسلام و رجوع به ظاهریه شود
- ظاهری
منسوب به ظاهر مقابل باطنی: خوشحالی ظاهری سبب ظاهری، ظاهر بین، قشری خشک. بیرونی نمایی، برون نگر
- ظاهری
منسوب به ظاهر، قشری، کسی که به ظاهر آیات قرآن توجه می کند
- ظاهری
رویه ای
- ظاهری
صوری، قشری، بیرونی، داخلی، سطحی، ظاهربین، ظاهرگرا، قشرگرا
متضاد: باطنی، 2، درونی
متضاد: باطنی، 2، درونی
- ظاهری
مظهرٌ
- ظاهری
Seeming
- ظاهری
apparent
- ظاهری
inaonekana
- ظاهری
ظاہری
- ظاهری
চেহারাগত
- ظاهری
ดูเหมือน
- ظاهری
מִנִּי
- ظاهری
görünümlü
- ظاهری
見かけの
- ظاهری
表面的
- ظاهری
외관상의
- ظاهری
tampak
- ظاهری
प्रतीत होनेवाला
- ظاهری
schijnbaar
- ظاهری
aparente
- ظاهری
apparente
- ظاهری
aparente
- ظاهری
pozorny
- ظاهری
зовнішній
- ظاهری
scheinbar
- ظاهری
кажущийся
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(ظُ)
لغت نامه دهخدا
نام دو قریه در مصر منسوب به الظاهر لاعزاز دین اﷲ از خلفای فاطمی است. رجوع به معجم البلدان چ مصر ج 6 ص 81 شود
