معنی طلطل در لغت نامه دهخدا

خون رایگان رفته، شیرین، بوریا، یا از برگ درخت بوی جهودان یا ازشاخ نخل یا از پوست آن بافته. ج، اطلّه، طلّه، طلل. (منتهی الارب). حصیر. (مهذب الاسماء). حصیری که از برگ خرما و جز آن بافته باشند. (منتخب اللغات)

لغت نامه دهخدا

طلل

(طِ لَ)

جمع واژۀ طل ّ. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

طلل

(طُ لُ)

جمع واژۀ طلیل. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

طلل

(طُ لَ)

جمع واژۀ طل ّ. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

طلطله

(حُ)

جنبانیدن چیزی را. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

طلل

(طَ لَ)

اثر سرای. جای خراب. (منتهی الارب). نشان سرای ویران شده. نشان سرای که پیدا بود. (دهار). نشان سرای که از پس ویرانی مانده بود. (مهذب الاسماء). نشانی خانه و سرای ویران شده که بجا مانده باشد. (منتخب اللغات). اثر خانه ویران. آوار خانه ویران. نشان سرا و عمارت خراب. (برهان). ج، اطلال:
رسم دار وقفت فی طلله
کدت اقضی الحیوه من جلله (اجله).
؟ (از منتهی الارب).
، کالبد هر چیزی. (منتهی الارب). شخص هر چیزی. (منتخب اللغات) : حیا اﷲ طللک، ای شخصک. کالبد تن. (مهذب الاسماء). ج، اطلال، طلول، دکان مانندی از سرای که بر آن نشینند، تر و تازه از هر چیزی، روی آب، گویند: مشی علی طلل الماء، ای علی ظهره، طلل السفینه، بادبان کشتی. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

طلول

(حَ)

رایگان کردن خون کسی را. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

طلل

آثار خانه و عمارت

فرهنگ لغت هوشیار

طلول

جمع طلل، ویرانه ها کم دادن کم کردن، خونرایگانی پاک شدن خون بی کیفر ماندن کشنده، بارندگی تنک نرم باریدن، ناچیز گردانیدن، امروز و فردا کردن، اندودن چیزی را، باز داشتن باران نرم با قطرات ریز، جمع طلال

فرهنگ لغت هوشیار