- طعانه (طَعْ عا نَ)
تأنیث طعّان. رجوع به طعّان شود
معنی طعانه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بدگویی، سخن کنایه آمیز که معمولاً به منظور توهین یا تمسخر و سرزنش بر زبان می آید، زاغ پا، سرکوفت، سراکوفت، ملامت، بیغاره، تفشه، نکوهش، تفش، بیغار، سرزنش، تفشل، عتیب، پیغاره برای مثال دو دوست با هم اگر یک دلند در همه حال / هزار طعنۀ دشمن به نیم جو نخرند (ابن یمین - ۳۸۲)
طعنه زدن: سرزنش کردن، ملامت کردن، گوشه و کنایه زدن، برای مثال همه حمال عیب خویشتنیم / طعنه بر عیب دیگرآنچه زنیم (سعدی - لغت نامه - طعنه زدن)
طعنه زدن: سرزنش کردن، ملامت کردن، گوشه و کنایه زدن،
در ابن البیطار چ مصر ج 1 ص 159 در شرح کلمه جثجاث آمده: ’و هی علی طریق الطرانه’ و لکلرک در ترجمه ابن البیطار ج 1 ص 347 این نام را ’طارنه’ یاد کرده است. رجوع به طارنه شود
(طَبْیْ)
لغت نامه دهخدا
عنان. برابری کردن. (تاج المصادر بیهقی). عنان. معارضه کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(مَ نَ)
لغت نامه دهخدا
معونه. یاری گری. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). معونه. معونه. معون، یاری و کمک. (از اقرب الموارد) ، یاری دادن. (منتهی الارب). یاری گری. (ناظم الاطباء)
(طَ)
لغت نامه دهخدا
شهری است بمرز مصیصه. یزید بن معاویه گوید:
و ماابالی بما لاقت جموعهم
یوم الطوانه من حمی و من موم
اذا اتکأت علی الانماط مرتفعا
بدیر مران عندی أم کلثوم.
(از معجم البلدان).
از بلاد روم است
و ماابالی بما لاقت جموعهم
یوم الطوانه من حمی و من موم
اذا اتکأت علی الانماط مرتفعا
بدیر مران عندی أم کلثوم.
(از معجم البلدان).
از بلاد روم است
دهی از دهستان بیلوار بخش کامیاران شهرستان سنندج در 12 هزارگزی باختر کامیاران و یکهزارگزی شمال سراب کام. دامنه، سردسیر با 100 تن سکنه. آب آن از چشمه. محصول آن غلات و لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری. راه آن مالرو است. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)
(طَحْ حا نَ)
لغت نامه دهخدا
شتر بسیار. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء) ، آس اشتر. (مهذب الاسماء). آسیا که با شتر گردد. ستور آس. آسیاکه به ستور گردد، آس که به آب گردد
(هََ تَ / تِ خوا / خا)
لغت نامه دهخدا
کمک: اگر اعانۀ شما نبود من مغلوب می شدم. (فرهنگ نظام). مساعدت. عون. معونه. (کازیمنسکی). یاری کردن. (تاج المصادر بیهقی). و رجوع به اعانه و اعانت شود.
(هََ کُ نَنْ دَ/ دِ)
لغت نامه دهخدا
نزدیک شتر آمدن به اعانه. (منتهی الارب). نزدیک شتر آمدن برای اعانت. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
بانه برمگان موی زهار، ماچه خر، گله گاو، گله گورخر، دنبه موی زهار، پشت زهار دنبه. یا استخوان عانه. استخوان پشت زهار. یا موی عانه. موی زهار
پیغارنده (پیغار پیغار طعن طعنه)، نیزه دار، جمع طاعن، نیزه باران نیزه زدن نیزه زدن با یکدیگر
دستگیری یاوری دستمردی خاقانی را به دستمردی از خاک به آدمی تو کردی (تحفه العراقین خاقانی) یاری کردن یاری دادن کمک کردن، یاری مدد کمک، جمع اعانات. یا اعانه باثم (اعانت باثم) کسی را در گناه کردن یار شدن، یا جمع کردن اعانه. گرد آوردن وجه نقد از مردم برای کمک بکسی که محتاج است
