- ضفر (ضَ)
رسن تافته که بدان شتر و پالان بندند. ج، ضفر، ضفور. (منتهی الارب). رسنی که بدان شتر را بندند. (منتخب اللغات). رسن تافته و بافته. (مهذب الاسماء) ، هر دستۀ موی بافتۀ جداگانه. (منتهی الارب). لاغ، ریگ تودۀ کلان فراهم آمده یا ریگی که بعض آن بر بعض نشسته باشد. ج، ضفور. (منتهی الارب). ریگ توده و جمعشده، بنای به سنگ ریزه برآورده بی آهک و گل. (منتهی الارب). بنای سنگ که بی گچ و گل ساخته باشند. (منتخب اللغات)
