- ضحو (ضَحْوْ)
نیم چاشت. (منتهی الارب). چاشتگاه. هنگام چاشت. (منتخب اللغات)
معنی ضحو - جستجوی لغت در جدول جو
- ضحو (ثَ)
ضحوّ. ضحی ّ. بیرون آمدن در آفتاب. و منه الحدیث: رای محرماً قد استظل فقال اضح، یعنی بیرون شو در آفتاب، آشکار گردیدن راه، مردن: ضحا ظل فلان، بمرد، نماز چاشت کردن: ضحا الضحی، نماز چاشت بکرد، رسیدن آفتاب کسی را. (منتهی الارب) ، طعام چاشتگاه خوردن. (غیاث) (آنندراج)
- ضحو
چاشتگاه، روشن و آشکار شدن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
از بین بردن، زایل کردن، کنایه از بسیار شیفته و توجه کننده به چیزی، کنایه از ویژگی آنچه کاملاً آشکار و مشخص نیست، مبهم، در تصوف مقابل اثبات، از بین بردن صفات و عادات بشری برای رسیدن به ذات خداوند، محق
محو شدن (گشتن): کنایه از سترده شدن، از بین رفتن، نابود گشتن، در تصوف رسیدن به مقام محو
محو کردن (گردانیدن): ستردن، نابود ساختن
محو شدن (گشتن): کنایه از سترده شدن، از بین رفتن، نابود گشتن، در تصوف رسیدن به مقام محو
محو کردن (گردانیدن): ستردن، نابود ساختن
خندان، خنده کننده، درحال خندیدن، خندناک، شکفته، منبسط، خندنده، خنده ناک، ضاحک، خنده رو، سبک روح، خنداخند
(ضَ)
لغت نامه دهخدا
بسیارخند. ج، ضحک، راه فراخ و پیدا و روشن. (منتهی الارب). راه آشکار و فراخ. (منتخب اللغات). راه روشن. (مهذب الاسماء)
(ضَحْ وَ)
لغت نامه دهخدا
ضحو. نیم چاشت. (منتهی الارب) (بحر الجواهر). چاشتگاه. (زمخشری). چاشتگاه یعنی پس آفتاب برآمدن
خندیدن، خنده برف، کفک شیر، مسکه، انگبین، شکوفه، میانه راه، شگفتی، دندان سفید دشتان شدن (دشتان حائض)، به شگفت آمدن، درخش زدن خندیدن، جمع ضحوک، خندان ها
پس آفتاب بر آمدن چاشتگاه یا صلات (صلوه) ضحی. نماز چاشت، آفتاب خورشید. چاشتگاه، بی رمگان: زنی که پیرامون زهارش موی نروید
پاک کردن حروف و نقوش را از لوح، پاک کردن نوشته و نقش و جز آن را، زایل کردن
بیرون جستن: از رگ جانور درنده، سگ تازی سگ شکاری، درخت بنه کمکام: گونه ای از بلوت
هنگام چاشت بلند: از غره روز تاآخر در سلخ محرم آن پوست باز کردگان روزگار برد و از ضحوه النهار وقت عصر بعصر و شکنجه از خون در رگ نمانده ای چند اشتغال نمود
