- صوبج (صَ / صُ بَ)
آلتی است که بدان نان سازند. (منتهی الارب). الذی یرق به العجین. معرب است. (اقرب الموارد)
معنی صوبج - جستجوی لغت در جدول جو
- صوبج
پارسی تازی گشته چوبک ابزاری که با آن خاز را پهن کنند
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(رَ بَ)
لغت نامه دهخدا
درم خرد سبک. (منتهی الارب). الدرهم الصغیر الخفیف. (اقرب الموارد). ربج. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
قریه ای است از قرای بیت المقدس، (معجم البلدان)
گیاهی را نامند که به تازی عشقه گویند. (فهرست مخزن الادویه)
(صَ بَ)
لغت نامه دهخدا
مملکت و کشور و دیار که مشتمل بر اضلاع و پرگنه جات مختلف باشد مثل صوبۀ بنگاله و صوبۀ بهار و صوبۀ اوده. (آنندراج)
(بَ)
لغت نامه دهخدا
توده و انبار. (منتهی الارب). هر چیز فراهم شده، و گفته اند طعام فراهم شده. (از اقرب الموارد). گردشده. کودشده. توده گشته، انبار هر چیزی یا انبار گندم و خرمادان بزرگ. (منتهی الارب)
انبار توده، خرما دان، انبار گندم از صوبه کشور سرزمین توده چیزی: انبار (غلات)، مملکت کشور ولایت
آهنگ، راستا، سمت، سو، طرف، ناحیه، درست