معنی صفیر در فرهنگ فارسی عمید

صدای ممتدی که خالی از حروف هجا باشد و از میان دو لب یا از آلتی خارج شود، سوت،، در موسیقی نوعی ساز بادی، صفیرِ راک: در موسیقی گوشه ای در دستگاه ماهور، صفیر زدن: صدا زدن، سوت زدن، سوت کشیدن، اسبی که صفیرش نزنی می نخورد آب / نی مرد کم از اسب و نه می کمتر از آب است (منوچهری - ۹)

معنی صفیر در لغت نامه دهخدا

علامت استهزا و ریشخند است. (حزقیال 27:36، کتاب میکاه 6:16) (قاموس کتاب مقدس)، علامت ندا نمودن و خواندن است. (اشعیا 5:26 و 7:18، زکریا10:8) (قاموس کتاب مقدس)، یکی از الفاظی است که افادۀ تحقیر نماید. (ایوب 27:23، اول پادشاهان 9:8، ارمیا 19:8، حزقیال 27:36، میکاه 6:16). و از برای وضع احضار نوکر نیز در مشرق زمین معمول و متداول است. (اشعیا 5:26، 7:18، زکریا 10:8) (قاموس کتاب مقدس)

معنی صفیر در لغت نامه دهخدا

نام وی شمشاد و از مردم قم است. از اوست:، دلم را باز ده پیش تو بیکارست می دانم، ترا زین جنس بیمقدار بسیارست می دانم.، دور نئی که تا کنم شکوه ز درددوریت، آه که میکشد مرا هجر تو در حضور تو.، (آتشکدۀ آذرذیل شعرای قم) (قاموس الاعلام ترکی)

معنی صفیر در فرهنگ لغت هوشیار

بانگ و فریاد، سوت

معنی صفیر در فرهنگ فارسی معین

بانگ و فریاد، سوت

معنی صفیر در فرهنگ واژه مترادف متضاد

آواز، آوا، بانگ، سوت، صوت، فریاد، هتک

معنی صفیر - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی صفیر در فرهنگ لغت هوشیار

بانگ و فریاد، سوت

Q: معنی صفیر در فرهنگ فارسی معین

بانگ و فریاد، سوت

صفیر

فرهنگ فارسی عمید

صفیر(صَ)

لغت نامه دهخدا

صفیر(صَ)

لغت نامه دهخدا

صفیر

فرهنگ لغت هوشیار

صفیر((صَ))

فرهنگ فارسی معین

صفیر

فرهنگ واژه مترادف متضاد

صفدر

(پسرانه)

صف (عربی) + در (فارسی)، مردجنگی، دلاور، صف شکن، از القاب علی (ع

فرهنگ نامهای ایرانی

صفیه

(دخترانه)

مؤنث صفی، نام یکی از همسران پیامبر (ص)

فرهنگ نامهای ایرانی

صفار

(پسرانه)

رویگر، نام سلسله ای در ایرآنکه سر سلسله آن یعقوب پسر لیث است

فرهنگ نامهای ایرانی

صفدر

برهم زنندۀ صف دشمن در روز جنگ، صف شکن
کنایه از دلیر، جنگاور

فرهنگ فارسی عمید

غفیر

موی نرم و ریز در گردن یا رخسار، کثیر، بسیار

فرهنگ فارسی عمید

صفیری

(صَ)

حروف صفیری، رجوع به صفیره شود

لغت نامه دهخدا

صفیری

(صَ)

جونپوری. از شعرای هندوستان و از مردم جونپور است. آذر بیگدلی از تقی اوحدی آرد: وی با عدم رجولیت کدخدا شده و از طعنۀ مردم زن و خود را کارد زده کشت و گوید: بزعم فقیر صاحب این مطلع باید شعر بسیار داشته باشد به هر حال این مطلع از او است که بنظر رسیده:
ز عشق زادم و عشقم بکشت زار دریغ
خبر نداد به رستم کسی که سهرابم.
(آتشکدۀ آذر ذیل شعرای هندوستان).
و رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود
ابن مولانا دیلمی یکی از شعرای ایران و از اهالی قزوین است. از اوست:
ز پیام من جوابی نشنیده قاصد اما
دهدم به این تسلی که ندیده ام هنوزش.
(قاموس الاعلام ترکی)

لغت نامه دهخدا

صفیره

(صَ رِ)

ده کوچکی از دهستان باوی بخش مرکزی شهرستان اهواز. 18هزارگزی خاوری اهواز، 5هزارگزی شمال راه فرعی اهواز به رامهرمز. دارای 20 تن سکنه. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

صفیرا

(صُ فَ)

به وزن حمیرا، درختی است که صباغان بچوب آن رنگ میکنند و اهل مصر آن را عودالقتیه نامند. برگ آن شبیه ببرگ خرنوب شامی است و از آن متین تر و با نقطه های سرخ و سیاه... (فهرست مخزن الادویه). ابن بیطار بر این جمله افزاید: مردم مغرب اوسط این نام را بدرختی که در بربر املیلس گویند نهند. (مفردات ابن بیطار)

لغت نامه دهخدا

تصفیر

(تِ)

زردرنگ کردن چیزی را. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، رنگ زرد کردن جامه را. (از اقرب الموارد) ، خالی کردن خانه را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، بانگ و فریاد کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، صدا کردن ستور را با دو لب. (از اقرب الموارد) ، خواندن خر را به سوی آب. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

صفار

کرم روده، زرداب شکم، رنگ پریدگی از بیماری رویگر، مسگر رویگر، روی فروش

معنی صفیر - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما