- صاغر
راضی به ستم و خواری، آنکه به پستی و ستم تن بدهد
معنی صاغر - جستجوی لغت در جدول جو
- صاغر (غَ)
ساغر. پیالۀ شراب خواری بزرگ
- صاغر (غِ)
مرد خوار. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء). ج، صاغرون، صاغرین، صغره: حتی یعطوا الجزیه عن ید و هم صاغرون. (قرآن 29/9). و لنخرجنهم منها اذله و هم صاغرون. (قرآن 37/27). فغلبوا هنالک و انقلبوا صاغرین. (قرآن 119/7). فاخرج انک من الصاغرین. (قرآن 13/7). و لئن لم یفعل ما آمره لیسجنن و لیکوناً من الصاغرین. (قرآن 32/12) ، خواری دوست. (منتهی الارب)
- صاغر
مرد راضی، به ستم و خواری
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کیسه ای که بین حلقوم و معدۀ مرغ است، چینه دان، گژار، برای مثال از کشتگان هنوز طیور و سباع را / پرگوشت است ژاغر و پراستخوان شکم (معزی - ۴۳۶)
بیماری ناشی از آلودگی به کرم های نخی با انسداد مجاری لنفاوی که باعث تورم اندام ها می شود،، پیوک، فیلاریوز
(غِ رَ)
لغت نامه دهخدا
بلده ای است در بلاد روم. ابوتمام آن را ذکر کرده است و گوید:
کأن ّ بلادالروم عمت بصیحه
فضمت حشاها او رغا وسطها السقب
بصاغره القصوی و طمین و اقتری
بلاد قرنطاؤس وابلک السکب.
(معجم البلدان)
کأن ّ بلادالروم عمت بصیحه
فضمت حشاها او رغا وسطها السقب
بصاغره القصوی و طمین و اقتری
بلاد قرنطاؤس وابلک السکب.
(معجم البلدان)
(غَ)
لغت نامه دهخدا
ساغری. کیمخت و چسته و پوست خر و یاپوست اسب دباغی شده. رجوع به ساغری شود، قسمی کفش مخصوص علما و طلاب قدیم بی پشت پاشنه، با پاشنۀ بلند، کبودرنگ و چرم روی پا، گره های خردتر ازگره های نارنج داشت. مقابل نعلین که پشت پاشنه و پاشنه هم نداشت، و زردرنگ بود و نوک کمی برگشته داشت
(اَ غِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ اصغر. (منتهی الارب) (قطر المحیط). خردتران. (از آنندراج). خردان. (غیاث). کهتران. کوچکتران. مقابل اکابر. قال سیبویه: لایقال نسوه صغر و لا قوم اصاغر الا بالالف واللام، و کذا اصغرون ایضاً. (منتهی الارب)
(اَ هََ)
لغت نامه دهخدا
خرد نمودن بخویشتن. (منتهی الارب) (آنندراج). خویشتن را خوار نمودن. (ناظم الاطباء). تحاقر. (اقرب الموارد) ، حقیر آمدن بچشم کسی. (زوزنی). خوار شدن و حقیر گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
دانه چین: مرغ، دزد، شباویز نگونسار مرغی است که دو پای خود را به شاخه بندد و خود را سرازیر کند
ستونی که سقف خانه بدان قرار گیرد پیلپا پیلپایه پالار عماد عمود. مرضی که موجب خیز و تورم پاها شود. این ناخوشی اغلب در قسمت های جنوبی ایران و عربستان دیده میشود و باحتمال قوی مربوط باختلالات جریان لنف و یا گردش خون و بالاخره ممکن است دارای یک علت عفونی و مرضی باشد، پاغره دا الفیل پیلیا
