- شیهبور (شَ هََ)
زن کلان سال با اندک قوت. (از اقرب الموارد) (آنندراج). شهبره. (منتهی الارب). رجوع به شهبره شود، گنده پیر فانی. شهبره. (آنندراج)
معنی شیهبور - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
از سازهای بادی با دهانۀ گشاد و شبیه سرنا که معمولاً از برنج ساخته می شود، نفیر، سرنا
شیپور استاش: در علم زیست شناسی مجرای استاش، مجرایی که گوش میانی را به حفره های بینی مربوط می سازد، مجرایی که حلق را با حفرۀ صماخی مربوط می کند و فشار هوا را در دو طرف پردۀ صماخ یکسان نگه می دارد
شیپور استاش: در علم زیست شناسی مجرای استاش، مجرایی که گوش میانی را به حفره های بینی مربوط می سازد، مجرایی که حلق را با حفرۀ صماخی مربوط می کند و فشار هوا را در دو طرف پردۀ صماخ یکسان نگه می دارد
از القاب بهرام گور است، (ناظم الاطباء)
آسمان و فلک و چرخ. (ناظم الاطباء) (آنندراج)
(شِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از بخش بافق شهرستان یزد. سکنۀ آن 279 تن. آب از قنات. صنایع دستی زنان کرباس بافی. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10)
شعیر است که به فارسی جو نامند، (تحفۀ حکیم مؤمن)
به قول عمرانی جایی است در مصر، (معجم البلدان)
از شهرهای کهن ایتالیا است که با داشتن مناظر بسیار زیبا محل رفت و آمد ثروتمندان روم بود و امروز آن را تی ولی گویند، (از لاروس)، رجوع به تی ولی و قاموس الاعلام ترکی شود
(تَ)
لغت نامه دهخدا
از ’ت ه ر’، زمین رست و هموار. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). زمین پست و هموار، بیابان دشوار. (منتهی الارب) ، مابین اعلای وادی و اسفل آن، مابین اعلای کوه و اسفل آن، مرد متکبر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، بزرگ منشی. یقال: به تیه تیهور، اذا کان تایهاً. (منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) ، موج مرتفع دریا، ریگ توده که آب اطراف آن را کنده باشد. ج، تیاهیر، تیاهر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ریگ تودۀ بلند و آنچه شکسته گردد از ریگ توده. (منتهی الارب)
(اِ تِ کُ نَنْ دَ/دِ)
لغت نامه دهخدا
شیرخوار. (ناظم الاطباء). که شیر خورد. شیرخواره. شیرخورنده. مکنده به لب از پستان مادر:
شیری که لبت خورد ز دایه چو شود خون
دایه خوردآن خون ز لب شیرخور تو.
خاقانی.
و رجوع به شیرخوار و شیرخواره وشیر خوردن شود، در آذربایجان (مخصوصاًدر خلخال) اختصاصاً به کرۀ اسب و خر که در سن شیرخوارگی است اطلاق می شود
شیری که لبت خورد ز دایه چو شود خون
دایه خوردآن خون ز لب شیرخور تو.
خاقانی.
و رجوع به شیرخوار و شیرخواره وشیر خوردن شود، در آذربایجان (مخصوصاًدر خلخال) اختصاصاً به کرۀ اسب و خر که در سن شیرخوارگی است اطلاق می شود
با قوت و زور مانند شیر، (ناظم الاطباء)
(اَمْ)
لغت نامه دهخدا
شیراور. حیوانی که شیر دهد. (آنندراج). شیرده و شیردار. (ناظم الاطباء) ، شیرافزا. گیاه یا هرچه شیر انسان یا حیوان را افزون سازد. (یادداشت مؤلف)
(حَ زَ)
لغت نامه دهخدا
زن گنده پیر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، کرانۀ هر چیز. (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، صحن خانه. پیشگاه خانه. (ناظم الاطباء)
پور شاه، پسر شاه، فرزند نرینۀ شاه، شاهزاده،
اطلاقی که در عصر پهلوی فرزندان شاه را کردندی بجای شاهزاده، (از فرهنگ نظام)، رجوع به شاپور شود
اطلاقی که در عصر پهلوی فرزندان شاه را کردندی بجای شاهزاده، (از فرهنگ نظام)، رجوع به شاپور شود
نام پهلوانی ایرانی. (لغات شاهنامه)
بندر شاهپور بندری است در خوزستان ایران که لنگرگاه جدید کشتیها است و راه آهن سرتاسری ایران از آنجا شروع میشود، نام سابق آن خورموسی بوده است، (از فرهنگ نظام)، رجوع به بندرشاپور شود
نام یکی از بخشهای سه گانه شهرستان خوی، و آن از 7 دهستان و 133 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل یافته است، سکنۀ آن با جمعیت نفوس قصبه در حدود 30950 تن است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
نام یکی از بخشهای سه گانه شهرستان خوی، و آن از 7 دهستان و 133 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل یافته است، سکنۀ آن با جمعیت نفوس قصبه در حدود 30950 تن است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
شاهپور، شهفور، امام طاهر بن محمد اسفراینی، شهیر به شاهفور ابوالمظفر، شافعی مذهب و مفسر و متکلم بوده، وی بسال 471 هجری قمری درگذشته است، از اوست: تاج التراجم فی تفسیر القرآن للاعاجم، التبصرفی الدین و تمییز الفرقه الناجیه عن الفرق الهالکین، (از معجم المؤلفین ج 5 ص 38) (از تاریخ ادبیات دکتر صفا ج 2 ص 903)
کودکی که دهان وی هنوز بوی شیر دهد، (ناظم الاطباء)، بوی شیر دهنده، (یادداشت مؤلف)، دارای بوی شیر:
همی می خورد با لب شیربوی
شود بیگمان زود پرخاشجوی،
فردوسی
همی می خورد با لب شیربوی
شود بیگمان زود پرخاشجوی،
فردوسی
نفیری برنجین که دهانه گشادی دارد و از قدیم الایام آنرا در جنگ می نواختند
رفت و آمد کردن، بردن و آوردن و حمل مکرر اشیا