معنی شکرانگی - جستجوی لغت در جدول جو

شکرانگی(شُ نَ / نِ)

لغت نامه دهخدا

شورانگیز

(دخترانه)

فتنه انگیز، ایجاد کننده شور و شوق، هیجان انگیز

فرهنگ نامهای ایرانی

لشکرانگیز

آنکه لشکر را حرکت دهد و به جنگ ببرد

فرهنگ فارسی عمید

شورانگیز

هیجان آور، فتنه انگیز

فرهنگ فارسی عمید

شکراندا

آمیخته به شکر، هر چیزی که شکر در آن داخل کنند

فرهنگ فارسی عمید

کرانگین

(کَ نَ)

مرکّب از: کرانگ + ین، منسوب به کرانه. از کرانه. طرفی. جانبی. (فرهنگ فارسی معین، : چون سه جزو ترکیب کنند یکی میانگین و دو کرانگین این میانگین، دو کرانگین را از یکدیگر جدا دارد. (دانشنامۀ علائی ص 77)

لغت نامه دهخدا

لشکرانگیز

(تَ بَ)

آنکه به جمع کردن سپاه و سوق آن مأمور است:
همی لشکرانگیز از ایران کنی
بروبه همی جنگ شیران کنی.
اسدی (گرشاسبنامه ص 58)

لغت نامه دهخدا

شکررنگی

(شَ کَرْ، رَ)

حالت و کیفیت شکررنگ. (فرهنگ فارسی معین) ، شکررنجی. (غیاث) (آنندراج). آزردگی میان دوستان. رنجش. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به شکررنجی و شکرآب شود

لغت نامه دهخدا

شکر رنگی

حالت و کیفیت شکر رنگ، آزردگی میان دوستان رنجش

فرهنگ لغت هوشیار

کرانگین

منسوب به کرانه، طرفی، جانبی: (... چون سه جزو ترکیب کنند: یکی میانگین و دو کرانگین این میانگین یا دو کرانگین را از یکدیگر جدا دارد) (دانشنامه علائی. الهی)

فرهنگ لغت هوشیار