- شکافنده
شکاف دهنده، فاتق، فالق، کافنده، شکاونده، شکوفنده
معنی شکافنده - جستجوی لغت در جدول جو
- شکافنده (شِ / شَ فَ دَ / دِ)
شکاف دهنده. (فرهنگ فارسی معین). فاتق. (منتهی الارب). فالق. (یادداشت مؤلف) : زنده ای که هرگز نمیرد شکافندۀ صبحها و بازگیرندۀ روحها. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 308).
کسی کو ز چوب اژدها آورد
شکافنده دریا عصا آورد
نترسد ز دستان گوساله ساز
پی مرد جادوگزافه متاز.
ادیب پیشاوری.
و رجوع به شکافتن شود
کسی کو ز چوب اژدها آورد
شکافنده دریا عصا آورد
نترسد ز دستان گوساله ساز
پی مرد جادوگزافه متاز.
ادیب پیشاوری.
و رجوع به شکافتن شود
- شکافنده
شکاف دهنده
- شکافنده
الخائن
- شکافنده
Sidesplitting
- شکافنده
déchirant
- شکافنده
קְרוֹעַ
- شکافنده
撕裂的
- شکافنده
फाड़ने वाला
- شکافنده
разрывающий
- شکافنده
zerreißend
- شکافنده
розриваючий
- شکافنده
rwący
- شکافنده
robek
- شکافنده
찢어지는
- شکافنده
rasgante
- شکافنده
desgarrador
- شکافنده
straziante
- شکافنده
verscheurend
- شکافنده
پھاڑنے والا
- شکافنده
ফাঁটানো
- شکافنده
แตก
- شکافنده
kusababisha kuvunjika
- شکافنده
yırtıcı
- شکافنده
引き裂く
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شِ / شَ کَ فَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
لغزنده و به سردرآینده. (از برهان) (از ناظم الاطباء). لغزیدن و بسر درآمدن اسب، در برهان آورده و شکرفیدن را مصدر آن شمرده، هردو بدین معنی خطاست، اصل شکوخ و شکوخیدن است. (انجمن آرا) (آنندراج). رجوع به شکوخیدن شود، اسبی که سکندری خورد. (ناظم الاطباء) (از برهان)
(شِ وَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
نقب زن و چاه جوی را گویند و به عربی نقّاب خوانند. (برهان) (ناظم الاطباء). آنکه زمین را بکاود. کاونده و نقب زننده، بدین جهت گورشکاف و کفن دزد را گویند. و شکاوند مخفف شکافنده است وآنرا شکاونه نیز گویند. (انجمن آرا) (آنندراج). شکافنده. (فرهنگ فارسی معین). کاونده. (ناظم الاطباء). ورجوع به شکافنده شود، گورشکاف و کفن دزد. (از فرهنگ جهانگیری) (از انجمن آرا) (آنندراج)
(شِ / شُ فَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
شکافنده. رخنه کننده. (ناظم الاطباء) (برهان) ، شکفنده. شکوفه دهنده. (فرهنگ فارسی معین)
