- شکائک (شَ ءِ)
جمع واژۀ شکیکه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). جمع واژۀ شکیکه، به معنی گروهی از مردم و راه. (از آنندراج) (از اقرب الموارد). و رجوع به شکیکه شود
معنی شکائک - جستجوی لغت در جدول جو
- شکائک
جمع شکیکه، راه ها گروهی از مردم
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَ نَ)
لغت نامه دهخدا
حوصله و چینه دان مرغ. (ناظم الاطباء). سنگدان مرغ را گویند. (از فرهنگ جهانگیری). چینه دان مرغ که به عربی حوصله گویند. (انجمن آرا) (آنندراج) (برهان). و رجوع به چینه دان شود
(شَ ءِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ شکیمه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). جمع واژۀ شکیمه، بمعنی دهانۀ لگام. (آنندراج). جمع واژۀ شکیم. (ناظم الاطباء). و رجوع به شکیمه و شکیم شود
(شَ ءِ)
لغت نامه دهخدا
پیشانیها. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). واحد آن شکیره است. (از اقرب الموارد). و رجوع به شکیره شود
(شَ ءِ)
لغت نامه دهخدا
ج شنوکه. (منتهی الارب). رجوع به شنوکه شود. سه کوه کوچک منفرد است از کوههای واقع در بین قدید و جحفه ازدیار خزاعه و گویند کوهی است. (از معجم البلدان)
(شَ شَ)
لغت نامه دهخدا
آواز پای که در هنگام راه رفتن برآید. (برهان) (آنندراج) (از انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جهانگیری). چکاچاک. چکاچک. (فرهنگ فارسی معین)
کسی که بسیار شک و تردید داشته باشد همرده زنجیره گون، خانه های جور، همریخت از پارسی شکدار پر گمان بسیار شک کننده، جمع شکاکین، کسی که منکر حصول علم باشد شکاکیت شکاکین شکاکان
