- شهوی (شَ وی ی / وی)
منسوب به شهوت. (غیاث) (آنندراج). در یادداشتهائی از مؤلف ضبط کلمه شهوی ّ به معنی منسوب به شهوت و شهوه آمده است و این ظاهراً از تداول فارسی زبانان است، بسیارشهوت. شدیدالشهوه. شهوانی. بسیار خواهان آرامش. (یادداشت مؤلف)
معنی شهوی - جستجوی لغت در جدول جو
- شهوی (شَ وا)
مؤنث شهوان. (منتهی الارب). زن خواهان و آرزومند جماع. ج، شهاوی ̍. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به شهوان شود
- شهوی
ورنی، گایخواه منسوب به شهوت. یا قوه شهوی (شهویه)، آنست که قوه باعثه را به جانب امر مطبوع و لذیذی بر انگیزد، میل به جماع
- شهوی ((شَ هَ))
منسوب به شهوت
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پسرانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر هفتواد یکی از پهلوانان دوران اردشیر بابکان پادشاه ساسانی، نام یکی از راویان شاهنامه
ویژگی کشتی که در زمستان بکارند و حاصلش در بهار یا تابستان به دست آید مانند جو و گندم
بلند شدن، افراخته شدن، بالا رفتن، به بلندی رسیدن، از جا برخاستن، دراز شدن چیزی
چیزی را دوست داشتن و رغبت شدید به آن داشتن، جنبش نفس در طلب لذت و آنچه دوست دارد، خواهش نفس، میل و رغبت به درک لذت، میل به جماع
شاهدها، حاضر شدن، جمع واژۀ شاهد، دیدن چیزی، گواه شدن، در تصوف آشکاری حقایق در دل، مشاهدۀ حق در ضمیر
(شَ هََ وی یَ / یِ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث شهوی. (فرهنگ فارسی معین).
- قوه شهویه، قوه جذب ملایم یا جذب مطلوب الحصول. مقابل قوه غضبیه. قوه دفع منافر یا دفع مهروب عنه. نفس آرزو. قوه بهیمیه، و آلتها الکبد. (یادداشت مؤلف)
- قوه شهویه، قوه جذب ملایم یا جذب مطلوب الحصول. مقابل قوه غضبیه. قوه دفع منافر یا دفع مهروب عنه. نفس آرزو. قوه بهیمیه، و آلتها الکبد. (یادداشت مؤلف)
زمستانی گیاه زمستانی منسوب به شتا زمستانی. یا زراعت (محصول) شتوی. کاشتی که در زمستان کنند و در بهار یا تابستان به دست آید
