- شنونده
ویژگی کسی که صدایی یا سخنی را می شنود، گوش دهنده
معنی شنونده - جستجوی لغت در جدول جو
- شنونده (شَ / شِ نَ وَ دَ / دِ)
آنکه بشنود. (آنندراج). نیوشنده. مستمع. سامع. کسی که گوش میدهد. (از ناظم الاطباء). آنکه چیزی را بشنود: خداوند (مسعود) بزرگ و نفیس است... ولیکن بس سخن شنونده است و هر کس زهرۀ آن دارد که نه به اندازه و پایگاه خویش با وی سخن گوید. (تاریخ بیهقی). حلیم و کریم ولیکن بس شنونده است. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 81).
هرجا که یکی قصیده خواندی
هوش شنونده خیره ماندی.
نظامی.
- حاسّت (حس ّ) شنونده، سامعه. شنوائی. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به شنوائی شود.
- امثال:
شنونده باید عاقل باشد
هرجا که یکی قصیده خواندی
هوش شنونده خیره ماندی.
نظامی.
- حاسّت (حس ّ) شنونده، سامعه. شنوائی. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به شنوائی شود.
- امثال:
شنونده باید عاقل باشد
- شنونده
مستمع، سامع، کسی که گوش میدهد
- شنونده
مخاطب
- شنونده
سامع، سمیع، شنوا، مخاطب، مستمع، نیوشنده
متضاد: گوینده
متضاد: گوینده
- شنونده
المستمع
- شنونده
Listener
- شنونده
auditeur
- شنونده
слушатель
- شنونده
Zuhörer
- شنونده
слухач
- شنونده
słuchacz
- شنونده
听众
- شنونده
ouvinte
- شنونده
ascoltatore
- شنونده
سننے والا
- شنونده
luisteraar
- شنونده
শ্রোতা
- شنونده
ผู้ฟัง
- شنونده
msikilizaji
- شنونده
dinleyici
- شنونده
聴衆
- شنونده
oyente
- شنونده
청취자
- شنونده
pendengar
- شنونده
श्रोता
- شنونده
מאזין
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
لرزنده، جنبنده، کنایه از تیزفهم، برای مثال هیچ مبین سوی او به چشم حقارت / زان که یکی جلد گربز است و نونده (یوسف عروضی - شاعران بی دیوان - ۳۵۰ حاشیه)
(شی وَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
مخلوطگشته، لرزان شده، برهم زده شده. (ناظم الاطباء) ، برهم زننده. آمیزنده، لرزنده. (فرهنگ فارسی معین)
