معنی شنوانیدن در فرهنگ فارسی عمید

مطلبی را به گوش کسی رساندن، به گوش رسانیدن، وادار به شنیدن کردن

معنی شنوانیدن در لغت نامه دهخدا

به سمع رساندن. به گوش رسانیدن. (یادداشت مؤلف). سبب فهمیدن و شنیدن شدن و فهمیدن و شنیدن فرمودن. (ناظم الاطباء). اسماع. (تاج المصادر بیهقی). شنواندن. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به شنواندن شود، گوشزد کردن، وادار به شنیدن کردن. (از فرهنگ فارسی معین) :... موسی (ع) مر ایشان را سخن خدای عزوجل بشنوانید. (ترجمه طبری بلعمی).، این پندها که من شنوانیدمت همه، یارانت را چنانکه شنودیش بشنوان.، ناصرخسرو.، خلق را به حج خواندند چنانکه فرمودند: و أذن فی الناس بالحج یأتوک رجالاً. خدای تعالی همه را بشنوانید اندر اصلاب پدران تا قیامت. (مجمل التواریخ والقصص). و در ضیافت دولت طفیلیان مملکت را مرحبائی و طال بقائی شنوانیده آید. (سندبادنامه ص 35). تجریس، شنوانیدن. تسفﱡه، سفاهت شنوانیدن. تسمیع، شنوانیدن آواز کسی را. تشرید، شنوانیدن عیب کسی را. تهجیل، فحش شنوانیدن. (منتهی الارب). و رجوع به شنواندن شود

معنی شنوانیدن در فرهنگ فارسی معین

به گوش رسانیدن، وادار به شنیدن کردن

معنی شنوانیدن - جستجوی لغت در جدول جو

شنوانیدن

فرهنگ فارسی عمید

شنوانیدن

لغت نامه دهخدا

شنوانیدن

فرهنگ لغت هوشیار

شنوانیدن

فرهنگ فارسی معین

نوانیدن

جنبانیدن، به جنبش درآوردن، به ناله وزاری درآوردن

فرهنگ فارسی عمید

شیوانیدن

شیبانیدن، لرزانیدن، فریفته ساختن، آشفته کردن، درهم کردن، مخلوط کردن آرد با آب، خمیر کردن

فرهنگ فارسی عمید

شخشانیدن

لغزانیدن، لیز دادن، سر دادن، خزاندن

فرهنگ فارسی عمید

شنواننده

ویژگی آنکه مطلبی را به گوش دیگری برساند

فرهنگ فارسی عمید

ناوانیدن

خم کردن، خم دادن، مانده کردن، خسته کردن

فرهنگ فارسی عمید

شیبانیدن

لرزانیدن، فریفته ساختن، آشفته کردن، درهم کردن، مخلوط کردن آرد با آب، خمیر کردن

فرهنگ فارسی عمید

نوانیدن

(گُ تَ دَ)

جنبانیدن. (برهان قاطع) (فرهنگ خطی) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). به جنبش درآوردن. (ناظم الاطباء). حرکت دادن، لرزانیدن. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به معنی قبلی شود، به ناله درآوردن. (برهان قاطع) (آنندراج). نالانیدن. (فرهنگ خطی). گریانیدن و به گریه و ناله درآوردن. (ناظم الاطباء) ، خرامانیدن. (فرهنگ فارسی معین) ، آگاهانیدن. (برهان قاطع) (آنندراج) (فرهنگ خطی) (ناظم الاطباء). آگاهی دادن. خبر کردن. گواهی دادن. (ناظم الاطباء) ، فریاد و ناله کردن. (برهان قاطع) (آنندراج) (ناظم الاطباء). گریه کردن. (ناظم الاطباء). رجوع به نویدن شود، جنبیدن. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (آنندراج). لرزیدن. مضطرب شدن. (ناظم الاطباء). رجوع به نویدن شود، آگاه شدن. (برهان قاطع) (آنندراج) (ناظم الاطباء). رجوع به نویدن شود

لغت نامه دهخدا

شیوانیدن

(مُ کَ کَ کَ دَ)

شیواندن. آمیختن و مخلوط کردن و بر هم زدن، خمیر کردن و آمیختن آرد گندم و جز آن رادر آب، رزانیدن. (ناظم الاطباء) (از برهان) (از آنندراج). رجوع به شیوان و شیوانیدن شود

لغت نامه دهخدا

شنوانیده

(شَ / شِ نَ وا دَ / دِ)

نعت مفعولی از شنوانیدن. رجوع به شنواندن و شنوانیدن شود

لغت نامه دهخدا

شنواندن

(مُ جَسْ سَ کَ دَ)

شنوانیدن. به گوش رسانیدن. مطلبی را به سمع کسی رساندن. اسماع. (فرهنگ فارسی معین) : بر پای دار دعوت مردم را بسوی امیرالمؤمنین در منبرهای مملکت خود در حالتی که بشنوانی به ایشان دعوت را. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 314). و اگر او را چیزی شنوانند یا شنوانیده اند یا معاینه بدو نمایند که از آن دل وی را مشغول گردانند شخص امیر ماضی را در پیش دل و چشم نهد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 333). فرمان آمد که یا ابراهیم از تو خواندن و از من شنواندن. (قصص الانبیاء ص 53).
پس بیش مشنوان سخن باطل کسی
کز شارسان علم سوی روستا شده ست.
ناصرخسرو.
، وادار به شنیدن کردن. (فرهنگ فارسی معین) :
رضا و طاعت او جوی و هرکه را بینی
همی همین شنوان و همی همین فرمای.
فرخی.
او گفت به شما گفتم، دیگر چه میخواهید بشنوانم. (ترجمه دیاتسارون ص 146)

لغت نامه دهخدا

شیپانیدن

مخلوط کردن با آب

معنی شنوانیدن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما