معنی شخروز - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(پسرانه)

رودی بزرگ، شاهروز، روز شاهان، شهرود نام سازی باستانی، شاه روزگار، داری بخت و روز شاه، نام شهری که خسروپرویز پادشاه ساسانی بنا کرد

(شَ)

توت سیاه، شاه توت، خاکستری که در گازری و سفیدگری جامه به کار برند. (ناظم الاطباء)

(مَ)

دوخته شده و بخیه شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

(خُ)

علامت در روی زرع که تقسیم می کند آنرا بنصف و ربع و غیره، درز مابین تخته های کشتی که از میان آنها آب تراوش کند. (از ناظم الاطباء)

(خُ)

خروس. خروه. خرو. (یادداشت بخط مؤلف) :
آن پسر پاره دوز شب همه شب تا بروز
بانگ کند چون خروز ((اسکی پاپوج کیمده وار)).
مولوی

(شَ)

قلعه ای است محکم. (منتهی الارب). قلعۀ استواری است در بین قزوین و کوههای طارم. (از معجم البلدان)

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما