معنی شهروز
- شهروز(پسرانه)
- رودی بزرگ، شاهروز، روز شاهان، شهرود نام سازی باستانی، شاه روزگار، داری بخت و روز شاه، نام شهری که خسروپرویز پادشاه ساسانی بنا کرد
واژههای مرتبط با شهروز
شهرود
- شهرود
- نهر و رودخانه بزرگ، نام سازی
شاهروز
- شاهروز
- نام پسر شاه بهرام پادشاه کشمیر
مهروز
- مهروز
- آنکه روزی چون خورشید دارد، آنکه روزش چون ماه درخشان است، خوشبخت
بهروز
- بهروز
- روز خوب، نیک، خوشبخت، نیکبخت، سعادتمند، از شخصیتهای شاهنامه، نام سردار ایرانی در سپاه بهرام گور پادشاه ساسانی
بهروز
- بهروز
- روز نیک و روز خوش
شهرود
- شهرود
- سازی بود در قدیم که طول آن دو برابر طول عود است و بر آن ده سیم مزوج بندند و کاسه و سطح آن بر هیئت عود است و اکنون متروک است، تار گنده و بم که در سازها بندند
شهروا
- شهروا
- پولی که ارزش حقیقی آن کمتر از بهای اسمی آن باشد و بنابراین در غیر محلی که ضرب شده ارزش چندان ندارد: بزرگزاده نادان بشهروا ماند که در دیار غریبش بهیچ نستانند 0 (گلستان 114)
بهروز
- بهروز
- خوشبخت، نیک بخت، نوعی بلور کبود رنگ و شفاف،
برای مِثال چنان مستم چنان مستم من امروز / که پیروزه نمی دانم ز بهروز ، کنایه از برده(مولوی - لغت نامه - بهروز)
شهروزه
- شهروزه
- گدایی که هر روز در قسمتی از شهر می گردد و گدایی می کند،
برای مِثال شاهیم نه شهروزه لعلیم نه بهروزه / عشقیم نه سرمستی مستیم نه از سیکی (مولوی - مجمع الفرس - شهروزه)
