- شح
بخیل شدن، بخل، زفتی
معنی شح - جستجوی لغت در جدول جو
- شح (شَ / شِ / شُح ح)
زفتی. (منتهی الارب). بخل. (اقرب الموارد). بخیلی. (مهذب الاسماء) ، آزمندی. (منتهی الارب). حرص. و در صحاح به معنی حرص توأم با بخل آمده است. (از اقرب الموارد). بخل با حرص. (زمخشری) :
تو ز شح و بخل خواهی وز دها
تا ببندی پور ما را بر گدا.
مولوی
تو ز شح و بخل خواهی وز دها
تا ببندی پور ما را بر گدا.
مولوی
- شح (تَ نَیْ یُ)
زفتی کردن. (از منتهی الارب). بخل ورزیدن. (از اقرب الموارد). بخیلی کردن. (ترجمان القرآن جرجانی) (دهار). بخیل و حریص شدن. (المصادر زوزنی) ، آزمندی نمودن. (از منتهی الارب). حرص ورزیدن. (از اقرب الموارد)
- شح ((شُ حّ))
بخل، بخل ورزیدن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پیه خوراندن، پیه گداختن پیه خوردن، فربهی: ماده شتر پس ازلاغری پیه، گوشت سپید، خودبینی سرمستی پیه ناک، انگور پوست کلفت پیه و گوشت، جمع شحوم. یا شحم و لحم. پیه و گوشت: بیندازی عظام و شحم و لحم من رگ و پی همچنان و جلد منشور
زمن بندی به شیوه تازی از شحنه مغولی پاسداران جمع شحنه (بسیاق عربی) : فرمودیم تا در هر ماهی دو روز شحانی و ملوک... و دانشمندان در مسجد. . ، جمع شوند
سارسیاه، توکا (درفرهنگی توکاوسارسیاه برابرپنداشته شده توکاپرنده ای است سبزرنگ وسارسیاه پرنده ای است سراپا سیاه)
