- شبنم (دخترانه)
ژاله، رطوبت و قطره ای که شب هنگام روی برگ گل و گیاه می نشیند
معنی شبنم - جستجوی لغت در جدول جو
- شبنم
رطوبتی که شب روی گیاه ها یا چیزهای دیگر تولید می شود، قطره ای شبیه دانۀ باران که شب در روی برگ گل یا گیاه می نشیند، بشم، بژم، بشک، اپشک، افشک، افشنگ
- شبنم (شَ نَ)
صقیع. (بحر الجواهر). قطرات ریزۀ آب که در شبهای مرطوب بر زمین ریزد. (فرهنگ نظام). بخار آب که به شکل قطره های بسیار کوچک در شبهای بی ابر بر روی نباتات می نشیند. رطوبتی که شب هنگام بر روی گیاهها یا چیزهای دیگر تولید شود. قطره ای که شب در روی برگ گل یا گیاه نشیند. توضیح آنکه تولید شبنم بدان جهت است که موقع سحر، که هوا غالباً رو به سردی میرود مولکولهای هوا زودتر از ذرات بخار آب اشباع گردند و دو عامل اشباع نسبی و برودت موجب میشوند که ذرات بخار آب تبدیل به قطرات ریز آب شود و بر سطح گیاهان قرار گیرند. (فرهنگ فارسی معین). بژم. بشک. ژاله. بشم. پژم:
چو شب را گزارش درآمد بزیست
بخندید خورشید و شبنم گریست.
نظامی.
و شبنم چو گردد هوا نیز تر
دم ما کند زان نسیم آبخور.
نظامی.
چو شبنم بیفتاد مسکین و خرد
به مهر آسمانش به عیوق برد.
سعدی.
نم شبنم به گل رسد شبها
هم نمی بر سراب میچکدش.
خاقانی.
دیدۀ اهل طمع به نعمت دنیا
پر نشود همچنانکه چاه به شبنم.
سعدی.
هر شبنمی در این ره صد بحر آتشین است
دردا که این معما شرح و بیان ندارد.
حافظ.
گریۀ حافظ چه سنجد پیش استغنای عشق
کاندرین دریا نماید هفت دریا شبنمی.
حافظ.
- شبنم صفت، شبیه و مانند شبنم. (ناظم الاطباء).
- شبنم نخود، ترشحات اسیدی است که از اعضای هوایی گیاه نخود هنگامی که سبز است استخراج میکنند. (فرهنگ فارسی معین).
، نام قسمی از ململ اعلا. (از ناظم الاطباء). پارچه ای است بسیار لطیف و نازک که از پنبه بافند وبرای لباس زیر تابستانی یا پشه بند به کار برود
چو شب را گزارش درآمد بزیست
بخندید خورشید و شبنم گریست.
نظامی.
و شبنم چو گردد هوا نیز تر
دم ما کند زان نسیم آبخور.
نظامی.
چو شبنم بیفتاد مسکین و خرد
به مهر آسمانش به عیوق برد.
سعدی.
نم شبنم به گل رسد شبها
هم نمی بر سراب میچکدش.
خاقانی.
دیدۀ اهل طمع به نعمت دنیا
پر نشود همچنانکه چاه به شبنم.
سعدی.
هر شبنمی در این ره صد بحر آتشین است
دردا که این معما شرح و بیان ندارد.
حافظ.
گریۀ حافظ چه سنجد پیش استغنای عشق
کاندرین دریا نماید هفت دریا شبنمی.
حافظ.
- شبنم صفت، شبیه و مانند شبنم. (ناظم الاطباء).
- شبنم نخود، ترشحات اسیدی است که از اعضای هوایی گیاه نخود هنگامی که سبز است استخراج میکنند. (فرهنگ فارسی معین).
، نام قسمی از ململ اعلا. (از ناظم الاطباء). پارچه ای است بسیار لطیف و نازک که از پنبه بافند وبرای لباس زیر تابستانی یا پشه بند به کار برود
- شبنم
رطوبتی که شب روی گیاها یا چیزهای دیگر تولید می شود
- شبنم ((شَ نَ))
قطره ای شبیه دانه باران که شب روی برگ گل و گیاه می نشیند. بشم، بژم، بشک، اپشک، افشک، افشنگ و ژاله نیز گفته اند
- شبنم
بشک، جلید، ژاله، طل
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
گیاهی خودرو با ساقه های راست و بلند و شیره ای سمی که در طب قدیم مصرف دارویی داشته، گاوکشک
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
چوب پتفوزبند را در دهان بزغاله کردن. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب)
سرد شدن. (منتهی الارب)
سرد شدن. (منتهی الارب)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
پرگوشت گردیدن، نازک اندام گردیدن. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) ، نزدیک شدن. (اقرب الموارد). قریب و نزدیک گردیدن. (منتهی الارب)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
خراشیدن. (منتهی الارب). خدش. (اقرب الموارد) ، کافتن و یقال: رمی فشنم، ای خرق طرف الجلد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
(شِ نَ)
لغت نامه دهخدا
پارۀ آتش که برجهد. یقال: یتطایر شنمه، ای شراره من الغضب. (منتهی الارب). بمعنی شلم. شرارۀ غضب. (از اقرب الموارد)
(شُ رُ)
لغت نامه دهخدا
کوتاه بالا و قصیرالقامه. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). رجوع به شبرم شود، بخیل. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) : مابینهم الا لئیم شبرم، میان آنها نیست کسی جز لئیم و بخیل. (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء)
(شِ رَ)
لغت نامه دهخدا
و در عربی شبرم ضبط شده است. گیاهی است شیردار و آن بیشتر در صحرا و کنارهای جویها روید و رنگ ساق آن به سرخی مایل است. گویند اگر گاو آن را بخورد بمیرد و گوسفند رامضرت نرساند و آن را به شیرازی گاو نبطونک خوانند. (برهان). درختی است خاردار که وبا را دفع سازد. (منتهی الارب). درخت خاردار. (از اقرب الموارد). گیاهی خاردار و گیاهی دیگر که دانه ای دارد، مانند نخود و بیخ آن درشت پرشیر و مسهل است. (ناظم الاطباء). گیاهی است که دانه ای مانند نخود دارد بیخ آن درشت پرشیر و تمامۀ آن مسهل است و استعمال شیر آن خطرناک است. (منتهی الارب). گیاهی است که دانه ای چون عدس دارد و برگش شبیه به برگ ترخون است و این کلمه فارسی است. (از اقرب الموارد) :
و آن گل نار بکردار کفی شبرم سرخ
بسته اندر بن او لختی مشک ختنا.
منوچهری
و آن گل نار بکردار کفی شبرم سرخ
بسته اندر بن او لختی مشک ختنا.
منوچهری
(شَ نَ)
لغت نامه دهخدا
نوعی از بازی باشد و آن چنان است که بر یک پای بجهند و لگد بر پشت و پهلوی هم زنند. (برهان)
(شَ)
لغت نامه دهخدا
گریختن باشد (؟) (برهان). گریز (؟) (فرهنگ جهانگیری) :
چون بپیچد چو مارنیزۀ او
جان دشمن کند گریغشبیم.
عنصری
چون بپیچد چو مارنیزۀ او
جان دشمن کند گریغشبیم.
عنصری
(شِ)
لغت نامه دهخدا
ابن ربیعه بن جشم. جدی است جاهلی و فرزندان وی از بطن همدان از قحطانیه اند. (از اعلام زرکلی ج 2 ص 405)
(شِ)
لغت نامه دهخدا
چوب خردی است که در دهان بزغاله کنند تا از مادر شیر نخورد. (از اقرب الموارد). چوب پتفوزبند بزغاله. (منتهی الارب) (از متن اللغه) (آنندراج). چوب که در دهان بزغاله کنندتا شیر نخورد. (مهذب الاسماء) ، رشتۀ بند برقع. (از منتهی الارب) (آنندراج). رشته ای که برقعرا بدان در پشت سر می بندند. (ناظم الاطباء). رشته ای که زنان روی بند با قفای خود بندند. (مهذب الاسماء)
به معنی سرما، نام شهری است در مشرق اردن که ’رأوبین’ و ’جاد’ در طلب آن بودند. (سفر اعداد: 32:3) (قاموس کتاب مقدس)
(اِ نُ)
لغت نامه دهخدا
پسر. ابن. و نون آن در اختلاف تراکیب تابع میم است و به سه حرکت معرب شود، گره در رسن، گره در چوب، دژک نی، یعنی گره آن، دژک ساق، یعنی قوزک آن، سر حلقوم اشتر. غلصمۀ بعیر، مرداستواررای، دشمنی. عداوت. احن. حقد. کین. کینه، وصمت. عیب. آهو، تباهی، بیماری ضد طبع. ج، ابن
(اَ تَ شُ مَ)
لغت نامه دهخدا
شب نماینده. (فرهنگ فارسی معین). که در شب نمایان سازد، آنچه به شب جلوه کند و بدرخشد مانند ساعت و پارچه و تابلو. (فرهنگ فارسی معین). که شب متجلی شود. که در شب نموده شود. که به شب هنگام نشان داده شود.
- ساعت شب نما، ساعتی که در تاریکی شب و بی استعانت روشنایی اعداد دوازده گانه منقوش بر صفحۀ آن به چشم آید. ساعت که نقش اعداد دوازده گانه صفحۀ آن از فسفر باشد و بدین سبب در تاریکی شب به دیده درآید و دیده شود.
، برطرف کننده تاریکی. (فرهنگ فارسی معین)
- ساعت شب نما، ساعتی که در تاریکی شب و بی استعانت روشنایی اعداد دوازده گانه منقوش بر صفحۀ آن به چشم آید. ساعت که نقش اعداد دوازده گانه صفحۀ آن از فسفر باشد و بدین سبب در تاریکی شب به دیده درآید و دیده شود.
، برطرف کننده تاریکی. (فرهنگ فارسی معین)
(شَ)
لغت نامه دهخدا
نام گیاهی است. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). گیاهی است که بدان رنگ حنا فزونی می یابد. (از متن اللغه)
پارسی تازی شده شبرم گاوکشک از گیاهان، زفت ژکور (بخیل) نام فارسی گونه ای فرفیون گاو کشک
ترکی منم بمعنی منم: (آن یکی ترکی بدو گفت این بنم من نمی خواهم عنب خواهم ازم) (مثنوی مولوی)
بند شلوار، بند