معنی شبلنجی - جستجوی لغت در جدول جو

شبلنجی

لغت نامه دهخدا

بلنجه

(دخترانه)

خرامان، صاحب خرام، نوعی گل خوشبو وخوشرنگ (نگارش کردی: بهلهنجه)

فرهنگ نامهای ایرانی

بلندی

بالاترین قسمت چیزی، اوج،
بلند بودن مثلاً بلندی دیوار، بلند و دراز شدن،
شدت مثلاً بلندی صدا،
کنایه از ارزش، اهمیت مثلاً بلندی مقام، کنایه از خوبی،
همراهی مثلاً بلندی بخت، دراز و طولانی بودن مثلاً بلندی شب،
مکان مرتفع مثلاً بلندی های البرز،
طول، ارتفاع مثلاً قد درخت به بلندی چهارمترمی رسید

فرهنگ فارسی عمید

برنجی

تهیه شده از غله برنج مثلاً شیرینی برنجی
تهیه شده از آلیاژ برنج مثلاً ظرف برنجی

فرهنگ فارسی عمید

شطرنجی

ویژگی پارچه یا چیزی دیگر که دارای نقش های چهارگوشه مانند صفحۀ شطرنج باشد

فرهنگ فارسی عمید

شالنگی

موتاب، ریسمان تاب، برای مثال وه کز استیلای نفس شالهنگ / همچو شالنگی ست واپس رفتنم (غضائری - لغتنامه - شالنگی)

فرهنگ فارسی عمید

شترنجی

(شَ رَ)

شطرنجی. منسوب به شترنج، همانند صفحۀ شطرنج. دارای مربعات سفید وسیاه.
- پارچۀ شترنجی، پارچه که نقش آن دارای مربعات باشد یکی سیاه و دیگری سپید. رجوع به شطرنج شود.
، آش یا نانی که از شترنج سازند. (برهان) (انجمن آرا).
- آش شترنجی، آشی که از غلات درهم ساخته شده است.
- نان شترنجی، که از غلات درهم پخته شده است:
سفرۀ چرخ و نان شترنجی
چیست تا در سماط او سنجی.
شیخ اوحدی.
، نوعی از گلیم. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شالنجی

(لَ)

منسوب به شالنج. این انتساب بیع و شرای گونی و پلاس وجل و امثال اینها را میرساند. (از انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

نیلنجی

(لَ)

لون شبیه به نیل مذاب در آب. (از بحر الجواهر) (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

مبلندی

(مُ لَ)

از ’ب ل د’، شتر استواراندام پرگوشت. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

شطرنجی

(شَ رَ)

دهقان علی سمرقندی. از شاعران و حکیمان معروف ماوراءالنهر در قرن ششم هجری قمری بود. نوشته اند که وی شاگرد سوزنی بوده. (فرهنگ فارسی معین). او راست کتاب العطر. (ابن ندیم)

لغت نامه دهخدا

شابرنجی

(رِ)

ابوالوفا داود بن محمد بن نصرالشابرنجی. وی از محمد بن عبدالکریم و علی بن حشرم و ابوحمزه یعلی بن حمزه و محمد بن عبده و احمد بن عبدالله و دیگران روایت کرده است. ابوالعباس احمد بن سعید المعدانی و ابوالحسن علی بن الحسن الکراعی و ابوالحرث علی بن القاسم الخطابی و دیگران از وی روایت کرده اند. (انساب سمعانی)
ابوالعباس احمد بن محمد بن العباس الشابرنجی. وی از ابوعیسی محمد بن عباد بن مسلم روایت کرد. ابوذرعه المسیحی در تاریخش از وی نام برده است. (انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

شابرنجی

(رِ)

نسبت است به شابرنج. رجوع به شابرنج شود. شهرکی است (به خراسان) از عمل مرو و کشت و برز آن بر آب رود مرو است. (حدود العالم چ تهران ص 59)

لغت نامه دهخدا

بلنجری

(بَ لَ جَ)

منسوب به بلنجر، که شهریست در دربند خزران. (از اللباب فی تهذیب الانساب). رجوع به بلنجر شود

لغت نامه دهخدا

بلنجری

(بَلَ جُ)

منسوب به بلنجر، که نام جد ابوجعفر احمد بن عبید است. (از اللباب فی تهذیب الانساب) ، برافراشته (بنا و مانند آن). (فرهنگ فارسی معین) :
کجات آن بناهای کرده بلند
که بودت یکایک پناه از گزند.
فردوسی.
، راست کرده (قد و قامت) ، بزرگ کرده. نواخته. تربیت کرده، درازکرده، برخیزانده، بیدارکرده، در تداول عامیانه، آماده کرده برای مباشرت، در تداول عامیانه، دزدیده. (فرهنگ فارسی معین). ربوده شده. و رجوع به بلند کردن شود

لغت نامه دهخدا

قولنجی

دهی است از دهستان انزل بخش حومه شهرستان ارومیه، در مسیر شوسۀ ارومیه به سلماس. موقع جغرافیائی آن درۀ کوه و هوای آن معتدل مالاریائی است. سکنۀ آن 980 تن. آب آن از چشمه و قنات. محصول آن غلات، توتون، چغندر، کشمش، بادام و حبوب. شغل اهالی زراعت و صنایع دستی زنان آنجا جوراب بافی است. راه شوسه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا