- شبع
سیر شدن، سیری
معنی شبع - جستجوی لغت در جدول جو
- شبع (شِ بَ)
مقدار سیری از طعام. (از منتهی الارب) ، نام است هر آنچه سیر کند ترا. (از اقرب الموارد)
- شبع (شِ)
نام آنچه سیر کند. (از اقرب الموارد) ، کلفتی و ستبری در دو ساق پا. (از ذیل اقرب الموارد)
- شبع (شُ بُ)
جمع واژۀ شبع. یقال: ثوب شبع الغزل و ثیاب شبع و حبل شبع و حبال شبع. (از ذیل اقرب الموارد)
- شبع (تَ نَمْ می)
به ستوه آمدن از چیزی. یقال: شبعت من هذا الامر و رویت، یعنی از آن بیزار شدم و به ستوه آمدم. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
- شبع
سیری پری، ستبری ساغ پای، به ست ون آمدن ستوهیدن سیر رودرروی گرسنه سیری
- شبع ((شَ بَ))
سیری
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَ عا)
لغت نامه دهخدا
شبعانه. مؤنث شبعان. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب). رجوع به شبعان شود، زن سطبربازو: امراءه شبعی الذراع. (منتهی الارب) ، امراءه شبعی الخلخال و السوار، زن فربه دست و فربه پا که دست و پابرنجن را پر کند از فربهی. (منتهی الارب). زن فربه. (از ذیل اقرب الموارد)
(شُ عَ)
لغت نامه دهخدا
مقدار یک سیری از طعام. (از منتهی الارب). یکی شبع. به مقدار سیرکننده از طعام. (از اقرب الموارد) : اشتهی شبعه من الطعام، به اندازۀ یک سیری از غذا اشتها دارم. (از اقرب الموارد)
(اَ بَ)
لغت نامه دهخدا
نعت تفضیلی از شبع و شبعان. مشبعتر. سیرتر در رنگ: و کل ما کان لونه اشبع و طعمه اظهر و رائحته اذکی فهو اقوی فی بابه. (کتاب دوم قانون ابوعلی ص 152 س 18)
(اِ مِ)
لغت نامه دهخدا
بتکلف سیر نمودن خود را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). خود را سیر نشان دادن بدون سیر بودن. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) ، خود را آراستن بچیزی که ندارد و بسیار نمودن. (از متن اللغه) ، افزون شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، بار بار خوردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). بدنبال هم خوردن. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). بسیار خوردن. (از المنجد) ، ادعا کردن زن بهره ای را نزد شوی خود بیش از آنچه وسنی های او دارند، تا آن را بخشم آورد. (از متن اللغه)
منسوب به شب. یا ستارگان شبی کواکب لیلی مقابل روزی، هنگام شب، پیراهن و جامه ای که شب پوشند. منسوب به شب
استقصا، پی جویی