مصغرشاه. شاه کوچک. شاه خرد، نام قسمی برنج. (یادداشت مؤلف) ، قسمی هندوانه که رنگ پوست سفید دارد. (یادداشت مؤلف) ، ترتیزک. (یادداشت مؤلف). رجوع به شاهی (سبزی) شود
مصغرشاه. شاه کوچک. شاه خرد، نام قسمی برنج. (یادداشت مؤلف) ، قسمی هندوانه که رنگ پوست سفید دارد. (یادداشت مؤلف) ، ترتیزک. (یادداشت مؤلف). رجوع به شاهی (سبزی) شود
ابن محمد الکرابیسی از خاندان بزازان یا برازیان بیهق بوده است. مؤلف تاریخ بیهق نویسد: ایشان (بزازان) از اوساط مشایخ و تجار بوده اند و خاندانی قدیم و ثروتی و استظهاری داشته اند و اصل ایشان از خواجه عبدالله... محمدالکرابیسی و او را سه پسر بود علی و محمد وشاهک و العقب من شاهک... الخ. (تاریخ بیهق ص 128) نام مهردارخان شیبانی بوده است. (مجالس النفائس ص 172)
ابن محمد الکرابیسی از خاندان بزازان یا برازیان بیهق بوده است. مؤلف تاریخ بیهق نویسد: ایشان (بزازان) از اوساط مشایخ و تجار بوده اند و خاندانی قدیم و ثروتی و استظهاری داشته اند و اصل ایشان از خواجه عبدالله... محمدالکرابیسی و او را سه پسر بود علی و محمد وشاهک و العقب من شاهک... الخ. (تاریخ بیهق ص 128) نام مهردارخان شیبانی بوده است. (مجالس النفائس ص 172)
پادشاهی، شاه بودن، فرمانروایی، سلطنت، مربوط به شاه، واحد سنتی پول ایران که در دورۀ قاجاریه برابر با پنجاه دینار ( دو پول) و در دورۀ پهلوی برابر با یک بیستم ریال ( پنج دینار) بوده است، در علم زیست شناسی ترتیزک
پادشاهی، شاه بودن، فرمانروایی، سلطنت، مربوط به شاه، واحد سنتی پول ایران که در دورۀ قاجاریه برابر با پنجاه دینار ( دو پول) و در دورۀ پهلوی برابر با یک بیستم ریال ( پنج دینار) بوده است، در علم زیست شناسی ترتیزک
مفرد شهود، در علم حقوق کسی که در دادگاه دربارۀ موضوع مورد بحث شهادت می دهد، کسی که امری یا واقعه ای را به چشم خود دیده باشد و گواهی بدهد، گواه، در علوم ادبی جمله یا عبارتی از نثر یا نظم که برای اثبات معنی لغت یا موضوعی بیاورند، کنایه از معشوق، محبوب، مرد یا زن خوب رو، بازماندگان شهید مثلاً فرزند شاهد، دانشگاه شاهد، آنچه با آن بتوان وجود چیز دیگر را اثبات کرد شاهد حال: گواه حاضر شاهد عادل: شاهد راست گو که به گفته اش بتوان اعتماد کرد شاهد معتمد: شاهد راست گو که به گفته اش بتوان اعتماد کرد، شاهد عادل شاهد روز: کنایه از خورشید، شاهد رخ زرد، شاهد فلک شاهد جان: کنایه از معشوق، محبوب، مقصود جان
مفرد شُهود، در علم حقوق کسی که در دادگاه دربارۀ موضوع مورد بحث شهادت می دهد، کسی که امری یا واقعه ای را به چشم خود دیده باشد و گواهی بدهد، گواه، در علوم ادبی جمله یا عبارتی از نثر یا نظم که برای اثبات معنی لغت یا موضوعی بیاورند، کنایه از معشوق، محبوب، مرد یا زن خوب رو، بازماندگان شهید مثلاً فرزند شاهد، دانشگاه شاهد، آنچه با آن بتوان وجود چیز دیگر را اثبات کرد شاهد حال: گواه حاضر شاهد عادل: شاهد راست گو که به گفته اش بتوان اعتماد کرد شاهد معتمد: شاهد راست گو که به گفته اش بتوان اعتماد کرد، شاهد عادل شاهد روز: کنایه از خورشید، شاهد رخ زرد، شاهد فلک شاهد جان: کنایه از معشوق، محبوب، مقصود جان