معنی ماهک
- ماهک
- قسمت سفید رنگ و هلالی انتهای ناخن
واژههای مرتبط با ماهک
ماهک
- ماهک
- ماه کوچک، نام یکی از پادشاهان سکائی
ماهک
- ماهک
- ماه خرد. سالَک را به تفأل ماهک گویندتا زود زایل شود. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، خوبروی کوچک. معشوقک زیباروی:
ماهکی سروقد و سیم تن و لاله رخ است
ماه کی نوش لب و ناربر و جعدور است.
روزبه نکتی (از لباب الالباب ج 2 ص 58).
، در کرج، جوی آب. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، نامی از نامهای ایرانی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). از نامهای ایرانی چنانکه در صدر اسلام نام حاکم اصطخر فارس ماهک بود و ابن البلخی آرد: ابوموسی اشعری به پارس آمد و قصد اصطخر کرد در سال 28 از هجرت و در آن وقت ماهک در اصطخر بود. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 116)
شاهک
- شاهک
- شاه کوچک، از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از بزرگان و مشاوران دربار هرمز پادشاه ساسانی
ماهی
- ماهی
- جانوری مهره دار، آبزی معروف
ماهو
- ماهو
- از شخصیتهای شاهنامه، نام مرزبان مرو در زمان یزدگرد پادشاه ساسانی، نام حاکم سیستان در زمان یزگرد پادشاه ساسانی
ماهد
- ماهد
- گستراننده و پهن کننده
مانک
- مانک
- مانگ، ماه
مامک
- مامک
- مادر، خطاب محبت آمیز به فرزند دختر
مالک
- مالک
- ارباب، از نامهای خداوند، آنکه دارنده و صاحب اختیار چیزی یا کسی باشد، نام فرشته ای که نگهبان دوزخ است
