معنی شارین - جستجوی لغت در جدول جو

شارین

لغت نامه دهخدا

بارین

(دخترانه)

بارندگی، بارش (نگارش کردی: بارین)

فرهنگ نامهای ایرانی

شیرین

(دخترانه)

مطبوع، گوارا، دلنشین، زیبا، عزیز، گرامی، از شخصیتهای شاهنامه، نام همسر خسروپرویز پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

شهرین

(پسرانه)

نام یکی از نجبای ایرانی در زمان ساسانیان

فرهنگ نامهای ایرانی

شکرین

(دخترانه)

(به کسر شین) شکر (سنسکریت) + ین (فارسی) هر چیز شیرین

فرهنگ نامهای ایرانی

شاهین

(پسرانه)

سلطنتی، پرنده شکاری، باز (پرنده ای کوچکتر از عقاب)

فرهنگ نامهای ایرانی

سارین

(پسرانه)

نام روستایی در نزدیکی رفسنجان

فرهنگ نامهای ایرانی

نارین

(دخترانه)

منسوب به نار، تر و تازه

فرهنگ نامهای ایرانی

یارین

(دخترانه)

خوشحالی

فرهنگ نامهای ایرانی

شاریدن

سرازیر شدن و ریختن آب یا چیز دیگر از بالا به پایین، ریختن پیاپی آب از بالا به پایین
شاشیدن، چامیدن، میختن، ادرار کردن، شاشدن، شاش زدن، گمیز کردن، میزیدن، گمیختن، گمیزیدن

فرهنگ فارسی عمید

تشارین

تشرین، فصل خزان

فرهنگ فارسی عمید

شیرین

مقابل تلخ، دارای مزۀ شیرین، کنایه از دوست داشتنی، کنایه از زیبا، کنایه از خوش سخن، خوشایند، برای مثال مگر از هیئت شیرین تو می رفت حدیثی / نیشکر گفت کمر بسته ام اینک به غلامی (سعدی۳ - ۹۰۰)
کنایه از یقیناً، حتماً مثلاً شیرین پنجاه سال داشت، کنایه از دارای مزۀ مطبوع، گوارا، کنایه از عزیز، برای مثال میازار موری که دانه کش است / که جان دارد و جان شیرین خوش است (فردوسی۲ - ۱/۱۰۰)

مقابلِ تلخ، دارای مزۀ شیرین، کنایه از دوست داشتنی، کنایه از زیبا، کنایه از خوش سخن، خوشایند، برای مِثال مگر از هیئت شیرین تو می رفت حدیثی / نیشکر گفت کمر بسته ام اینک به غلامی (سعدی۳ - ۹۰۰)
کنایه از یقیناً، حتماً مثلاً شیرین پنجاه سال داشت، کنایه از دارای مزۀ مطبوع، گوارا، کنایه از عزیز، برای مِثال میازار موری که دانه کش است / که جان دارد و جان شیرین خوش است (فردوسی۲ - ۱/۱۰۰)

فرهنگ فارسی عمید

پارین

پارینه، پارسالی، سال گذشته، سال پیش، کهنه، دیرینه، قدیمی

فرهنگ فارسی عمید

تارین

تار، تیره، تاریک برای مثال ای خواجه من جام می ام چون سینه را غمگین کنم؟ / شمع و چراغ خانه ام چون خانه را تارین کنم؟ (مولوی - لغت نامه - تارین)

فرهنگ فارسی عمید

شاربین

شربین، درختی با برگ های پهن که در طب قدیم برای معالجۀ معده و کبد به کار می رفته، درخت نوش

فرهنگ فارسی عمید

شاربن

سیاه زخم، بیماری واگیردار و مشترک میان انسان و دام با علائمی نظیر زخم های قرمز و سیاه و تب، شاربن

فرهنگ فارسی عمید

دارین

دنیا و آخرت

فرهنگ فارسی عمید

شاخین

شاخ دار، دارای شاخ، پرشاخه، برای مثال یل پهلوان دید دیوی نژند / سیاهی چو شاخین درختی بلند (اسدی - ۱۱۹)

فرهنگ فارسی عمید

شکرین

شکردار، شیرین

فرهنگ فارسی عمید

شاهین

پرنده ای شکاری از خانوادۀ باز، با منقار کوتاه، دم بلند، چنگال های قوی، زبانۀ ترازو، میله یا آلتی که دو کفۀ ترازو را به آن آویزان می کنند

فرهنگ فارسی عمید

تشارین

(تَ)

جمع واژۀ تشرین. (المنجد). و رجوع به تشرین شود، کلمه ای است که بر فصل خریف (پاییز) دلالت کند. (از المنجد) ، در نزد مردم برگ درخت توت است که در این دو ماه (تشرین اول و تشرین دوم) از درخت چیده و بمصرف تغذیۀ گاو و غیره رسانند. (از المنجد)

جَمعِ واژۀ تشرین. (المنجد). و رجوع به تشرین شود، کلمه ای است که بر فصل خریف (پاییز) دلالت کند. (از المنجد) ، در نزد مردم برگ درخت توت است که در این دو ماه (تشرین اول و تشرین دوم) از درخت چیده و بمصرف تغذیۀ گاو و غیره رسانند. (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

شیرین

هر چیز که مزه قند یا نبات دهد و حلاوت داشته باشد

فرهنگ لغت هوشیار

شکرین

شکرآلود، هر چیز شیرین

فرهنگ لغت هوشیار

شاربین

بنگرید به شربین درخت سدر، درخت پسته

فرهنگ لغت هوشیار

شاریدن

ریختن آب از بالا به پائین

فرهنگ لغت هوشیار

شاخین

پر شاخه

فرهنگ لغت هوشیار

نارین

مغولی گنج گوهر گنج شاهی خزانه جواهر و زر سرخ که مستقیما تحت نظر سلطان بوده: (درین وقت پادشاه اسلام ضبط آن چنان فرمود که خزانه ها جدا باشد هر آنچ مرصعات بود تمامت بدست مبارک در صندوق نهد چنانکه اگر تصرفی رود فی الحال معلوم گردد... و هر آنچه زر سفید و انواع جامه ها بود که پیوسته خرج کند خزانه داری و خواجه سرایی دیگر را نصب فرموده... خزانه اول را نارین و دوم را بیدون میگفتند)

فرهنگ لغت هوشیار